ILPP2/443-399/08-4/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług. Pismem z dnia 9 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipca 2008 r.) uzupełniono wniosek o pełnomocnictwo oraz doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca sprowadza materiały do produkcji z Chin do Polski za pośrednictwem portu w H. Przewozu dokonuje firma duńska, która obciąża Spółkę opłatami terminalowymi, opłatami za sporządzenie deklaracji skróconej, a także opłatami z tytułu spełnienia wymogów bezpieczeństwa na terenie portu w H. Usługi te są związane z transportem dokonanym poza granicami RP. Spółka duńska traktuje je jako część usług związanych z usługami pośrednictwa i spedycji międzynarodowej. Import towarów (materiałów do produkcji), w związku z którymi uiszczane są ww. opłaty, ma miejsce na terytorium Niemiec, a odprawa celna dokonywana jest w porcie w H. Przewozu towaru drogą morską dokonuje firma duńska, która posiada duński numer VAT UE, który widnieje także na fakturze dotyczącej opłat.

Zainteresowany wskazał, iż opłata terminalowa stanowi opłatę za korzystanie z infrastruktury portowej, która związana jest z obsługą ładunków przewożonych statkami morskimi. Opłata za sporządzenie deklaracji skróconej dotyczy deklaracji skróconej, którą składa się przed wprowadzeniem towaru na Wspólnotowy Obszar Celny. Deklarację składa się w urzędzie celnym wjazdu (urząd celny w Niemczech), składa ją podmiot przywożący towary na obszar celny wspólnoty. Do chwili, w której towary otrzymają przeznaczenie celne osoba składająca deklarację jest zobowiązana, na żądanie organów celnych, do przedstawienia w całości towarów będących przedmiotem deklaracji skróconej i nie rozładowania towarów ze środka transportu, na którym się znajdują. Opłata z tytułu spełnienia wymogów bezpieczeństwa jest jedną z odmian ww. opłat portowych, za zapewnienie przez podmiot zarządzający portem międzynarodowych wymogów bezpieczeństwa morskiego.

Wskazane wyżej opłaty portowe mają związek z transportem towarów drogą morską.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka postępuje prawidłowo, traktując przedmiotowe opłaty jako część składową usługi transportowej świadczonej poza terytorium RP.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty terminalowe, opłaty za sporządzenie deklaracji skróconej, a także opłaty za spełnienie wymogów bezpieczeństwa stanowią części składowe usługi transportu świadczonego przez podmiot duński poza granicami RP i z tego tytułu usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium RP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W myśl art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) ustawy, w przypadku świadczenia usług pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż firma duńska świadczy na rzecz Wnioskodawcy, usługi polegające na transporcie towarów z kraju znajdującego się poza Unią Europejską (Chin) do Polski. Towar transportowany jest z kraju trzeciego na terytorium Niemiec (transport morski), a następnie z Niemiec do Polski (transport drogowy). Po przywiezieniu na terytorium Niemiec podlega on odprawie celnej, zgodnie z niemieckimi przepisami prawa podatkowego. Odprawa celna towarów dokonywana jest w porcie morskim w H., w związku z czym kontrahent duński uiszcza opłaty terminalowe, opłaty za sporządzenie deklaracji skróconej oraz opłatę z tytułu spełnienia wymogów bezpieczeństwa. Po zakończeniu procedury celnej, towar przewożony jest na terytorium Polski. Firma duńska traktuje przedmiotowe opłaty, jako część składową świadczonej usługi transportowej.

Zaznaczyć trzeba jednak, iż powyższych usług nie można traktować jako czynności wchodzących w skład usługi transportowej, podlegającej opodatkowaniu wg zasad określonych w ustawie dla usług transportowych, z uwagi na zróżnicowany charakter i zakres tych czynności.

Pojedyncze świadczenie występuje wówczas, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę natomiast należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej.

Świadczona usługa transportu towarów ma na celu ich dostarczenie do nabywcy na terytorium Polski, natomiast przedmiotowe opłaty ponoszone są w ramach dokonywanej odprawy celnej w porcie w H., a więc w skutek odmiennych czynności.

W związku z powyższym nie można mówić o jednej usłudze, na którą składają się wszystkie wykonywane na rzecz Wnioskodawcy czynności, bowiem mają one odmienny cel i charakter.

Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) ustawy, miejscem świadczenia usług dotyczących bezpieczeństwa na terenie portu w H. jak i opłat terminalowych jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, czyli terytorium Niemiec i tam powinny być opodatkowane.

Odnośnie usług związanych ze złożeniem deklaracji skróconej, zastosowanie znajdzie ogólna reguła wyrażona w przepisie art. 27 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W związku z powyższym przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.