ILPP2/443-390/13-2/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2013 r. (data doręczenia do Izby Skarbowej w Poznaniu 29 kwietnia 2013 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 2 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty za świadczone usługi - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty za świadczone usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

"A" Sp. z o.o. jest spółką prawa handlowego, powołaną do życia uchwałą Rady Gminy z dnia 7 kwietnia 1999 r. w celu wykonywania zadań własnych gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Gmina jest jedynym (100%) udziałowcem Spółki.

Spółka wykonuje usługi transportowe w ramach Publicznego Transportu Zbiorowego na podstawie przepisów obowiązujących w tym zakresie: Rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) 1370/2007, Ustawy o transporcie drogowym oraz Ustawy o Publicznym Transporcie Zbiorowym. Na podstawie zawartej umowy Spółka otrzymuje z budżetu Gminy rekompensatę za świadczone usługi według stawki za wozokilometr wraz z podatkiem VAT. Na podstawie aktu założycielskiego oraz zawartej umowy na Spółkę został nałożony obowiązek świadczenia usługi użyteczności publicznej w zakresie pasażerskiego transportu publicznego.

Zgodnie z zapisami Rozporządzenia Spółka jest podmiotem wewnętrznym Gminy i wykonuje zadania z zakresu przewozu regularnego w ramach lokalnego transportu zbiorowego na rzecz Gminy. Spółce powierzono również prowadzenie sprzedaży biletów uprawniających pasażerów do korzystania z usług transportu lokalnego świadczonego przez "A" Sp. z o.o. Ceny biletów są ustalane przez Radę Gminy stosowną uchwałą. W cenniku biletów są uwzględnione wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia, przez co Spółka jest narażona na osiąganie straty. W związku z ponoszoną stratą Spółka ma przyznawaną rekompensatę z tytułu wykonywania zadań przewozowych w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Wysokość rekompensaty nie ma wpływu na cenę świadczonych usług transportu pasażerskiego (ceny biletów).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy otrzymywana przez Wnioskodawcę rekompensata z budżetu Gminy za świadczone usługi w zakresie lokalnego transportu zbiorowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Spółka świadczy usługi w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, za które pobiera opłaty, które są ustalane przez Radę Gminy stosowną uchwałą. Otrzymywana rekompensata do wozokilometra, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę usługi przejazdu pasażerów środkami komunikacji miejskiej.

Zdaniem Spółki, rekompensata nie stanowi dopłaty do ceny usługi, a co za tym idzie, nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe stanowisko jest tożsame z interpretacjami indywidualnymi wydawanymi do tej pory przez Dyrektorów Izb Skarbowych (np. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie - sygn. akt: IPPP1-443-136/11-4/JL; sygn. akt: IPPP1-443-713/10-4/IGo).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W rozumieniu art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że otrzymane dotacje i inne dopłaty podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Jeżeli dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze przekazywana jest w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług - istnieje bezpośredni związek między otrzymaną dopłatą a dostawą towarów lub świadczeniem usług i ich ceną - to stanowi ona obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji mamy do czynienia z dotacją przedmiotową, która podlega opodatkowaniu według takiej stawki jak czynności, których dotyczą.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, powołaną do życia uchwałą Rady Gminy z dnia 7 kwietnia 1999 r. w celu wykonywania zadań własnych gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Gmina jest jedynym (100%) udziałowcem Spółki.

Spółka wykonuje usługi transportowe w ramach Publicznego Transportu Zbiorowego na podstawie przepisów obowiązujących w tym zakresie: Rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) 1370/2007, Ustawy o transporcie drogowym oraz Ustawy o Publicznym Transporcie Zbiorowym. Na podstawie zawartej umowy Spółka otrzymuje z budżetu Gminy rekompensatę za świadczone usługi według stawki za wozokilometr wraz z podatkiem VAT. Na podstawie aktu założycielskiego oraz zawartej umowy na Spółkę został nałożony obowiązek świadczenia usługi użyteczności publicznej w zakresie pasażerskiego transportu publicznego.

Zgodnie z zapisami Rozporządzenia Spółka jest podmiotem wewnętrznym Gminy i wykonuje zadania z zakresu przewozu regularnego w ramach lokalnego transportu zbiorowego na rzecz Gminy. Spółce powierzono również prowadzenie sprzedaży biletów uprawniających pasażerów do korzystania z usług transportu lokalnego świadczonego przez nią. Ceny biletów są ustalane przez Radę Gminy stosowną uchwałą. W cenniku biletów są uwzględnione wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia, przez co Spółka jest narażona na osiąganie straty. W związku z ponoszoną stratą Spółka ma przyznawaną rekompensatę z tytułu wykonywania zadań przewozowych w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Wysokość rekompensaty nie ma wpływu na cenę świadczonych usług transportu pasażerskiego (ceny biletów).

A zatem z okoliczności sprawy wynika, że rekompensata, którą otrzymuje Wnioskodawca od Gminy na pokrycie kosztów związanych ze świadczeniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, nie jest przeznaczana na dopłatę do ceny, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług transportu pasażerskiego, a fakt jej otrzymania pozostaje bez wpływu na cenę jaką pasażer jest zobowiązany zapłacić za bilet.

Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy stwierdzić należy, że rekompensata, którą otrzymuje Spółka nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, gdyż nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usługi, ale na pokrycie poniesionych kosztów - wyrównanie kosztów działalności (ponoszonej straty), a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.