ILPP2/443-372/08-2/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2008 r. (data wpływu 24 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w latach 1997-1998 zakupił trzy działki budowlane. W maju 2006 r. sprzedał jedną działkę budowlaną, a w czerwcu 2006 r. drugą. Pieniądze ze sprzedaży Zainteresowany potrzebował na rozbudowę i remont domu. W urzędzie skarbowym właściwym dla Zainteresowanego, dowiedział się, iż powinien zapłacić 22% podatek VAT wraz z odsetkami, które Wnioskodawca uiścił. Aby dokończyć remont domu, we wrześniu 2007 r. sprzedał kolejną działkę i zapłacił niezwłocznie podatek VAT. Działki te stanowiły majątek osobisty Zainteresowanego, a sprzedał je w celu pozyskania środków na remont domu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli osoba nie będąca przedsiębiorcą sprzedaje majątek osobisty, który nie był nabyty do celów działalności gospodarczej, nie można traktować jej jako podmiotu gospodarczego i żądać rozliczenia VAT od jej sprzedaży nawet jeśli to zrobił wielokrotnie. Taka konkluzja wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2006 r. (I FSK 603/06), który uchylił niekorzystne dla podatnika rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 6 kwietnia 2006 r. (I SA/0112/06). Sama częstotliwość wykonywania czynności polegającej na sprzedaży działek budowlanych nie decyduje o byciu podatnikiem VAT. Zainteresowany powołał również wyroki: sygn. I FPS 3/07 i sygn. akt III SA/Wa1217/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%.

Z zawartego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany nabył w latach 1997 1999 trzy działki budowlane, które następnie w pewnym okresie czasu kolejno sprzedał (w roku 2006 sprzedał dwie działki, a w roku 2007 jedną). Takie postępowanie wyczerpuje definicję działalności gospodarczej, bowiem tego samego rodzaju czynność jest powtarzana (w sposób ciągły) dla celów zarobkowych. Ciągłość taka wynika z faktu sprzedaży 3 działek budowlanych (a więc nie jest to czynność jednorazowa), a kierowanie się celem zarobkowym.

Ponadto dostawa przedmiotowych działek budowlanych została opodatkowana stawką podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, tj. w wysokości 22%, tak więc cena jaką zapłacił nabywca winna obejmować również ten podatek.

Zatem:

Ad. 1)

W przedstawionym stanie faktycznym dostawa działek budowlanych podlega opodatkowaniu, w związku z czym należy od tej sprzedaży odprowadzić podatek VAT do właściwego urzędu skarbowego.

Ad. 2)

Tut. Organ stoi na stanowisku, iż można sprzedawać działki budowlane jako majątek osobisty, o ile dostawa taka nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w myśl art. 15 ustawy, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Ad. 3)

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Grunt spełnia definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy. Zatem dla podatku od towarów i usług bez znaczenia jest, czy dostawy działek budowlanych dokona osoba fizyczna, czy firma, gdyż podatnikiem tego podatku może być każdy z tych podmiotów.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne (...).

W związku z powyższym, Zainteresowany miał dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny przed sprzedażą pierwszej działki i odprowadzić do urzędu skarbowego podatek należny w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.