ILPP2/443-345/12-4/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2012 r. (data wpływu 29 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 1 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem nieruchomości do spółki komandytowej przez osobę fizyczną - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem nieruchomości do spółki komandytowej przez osobę fizyczną. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 1 czerwca 2012 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie reklamy i produkcji filmów. W 2006 r. nabyła dwie działki niezabudowane (...). Jedna z działek jest przeznaczona pod zabudowę, a druga przylegająca do niej stanowi teren ochronny jeziora, umożliwia dostęp do jeziora od strony działki budowlanej i nie może być zabudowana. Działki nabyte zostały w celu wybudowania własnego domu jednorodzinnego i zamieszkania w tym budynku. Przewlekła choroba i rozwód spowodowały, że cel ten nie został do dziś zrealizowany. Działki nigdy nie miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowiły jej majątek prywatny. W obecnej sytuacji Zainteresowana zamierza wnieść obie działki do spółki komandytowej, która planuje na działce budowlanej wybudować pensjonat i prowadzić działalność hotelową. W zamian otrzyma ona prawo do udziału w zyskach spółki komandytowej.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, iż:

* działki, będące przedmiotem wniosku, nigdy nie były wykorzystywane w jakiejkolwiek działalności gospodarczej - w tym również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług; na przedmiotowych działkach Zainteresowana nigdy nie uprawiała płodów rolnych, nigdy więc nie prowadziła ich sprzedaży,

* przedmiotowe działki nigdy nie były wynajmowane, dzierżawione, użyczane lub udostępniane w jakiejkolwiek formie,

* działki, będące przedmiotem wniosku, nie były objęte jakimikolwiek działaniami zmierzającymi do ich sprzedaży, gdyż nigdy Wnioskodawczyni nie zamierzała ich sprzedać; w związku z tym nigdy nie wnioskowała ani o wydanie lub zmianę warunków zabudowy, ani o podział działek; nie poniosła żadnych nakładów na uzbrojenie działek; nieruchomość nie jest nawet odgrodzona od przyległej, również niezabudowanej działki.

Jak Zainteresowana podała we wniosku, obie działki - działkę budowlaną i przyległą do niej działkę rekreacyjną bez prawa zabudowy - nabyła ona w celu wybudowania domu dla swojej rodziny. Ciężka i przewlekła choroba oraz rozwód uniemożliwiły jej realizację tego zamiaru.

Nie wykonywała na działkach żadnych prac i znajdują się one w takim stanie, jak w dniu podpisania umowy kupna. Ze względu na obecny stan zdrowia nie może z nich korzystać nawet w celach rekreacyjnych. Taka sytuacja zmusza Wnioskodawczynię do innego wykorzystania tej nieruchomości.

Obie działki (budowlaną i rekreacyjną), zamierza ona w całości wnieść do spółki komandytowej. Jest to spółka celowa, utworzona razem z przyjaciółkami Zainteresowanej, w celu wybudowania na przedmiotowej nieruchomości specjalistycznego pensjonatu rekreacyjno-rehabilitacyjnego dla osób niepełnosprawnych i starszych.

Czynność ta nie tylko pozwoli jej na objecie udziałów w spółce komandytowej i na realizację planów zawodowych, ale da też możliwość stworzenia ośrodka dla osób, które jak ona zmagają się z ograniczeniami wynikającymi ze stanu zdrowia.

W związku z powyższym podtrzymuje przedstawione we wniosku stanowisko, iż w opisanej transakcji nie będzie działała jako podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie obu działek do spółki komandytowej stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wnosząc obie opisane działki do spółki komandytowej nie działa ona jako podatnik podatku od towarów i usług i nie wykonuje czynności opodatkowanych tym podatkiem. Działki te nigdy nie stanowiły majątku przedsiębiorstwa i nie służyły celom działalności gospodarczej. Sytuacja Zainteresowanej niczym się w tym przypadku nie różni od osoby, która wnosi takie działki, a jednoosobowej działalności gospodarczej w ogóle nie prowadzi. Nie działa ona jako podatnik w opisanej transakcji wniesienia działek do spółki. Uznanie wniesienia obu powiązanych funkcjonalnie ze sobą działek za działalność gospodarczą powodowałyby uznanie, iż jednokrotna czynność wniesienia (tu zbycia) działek bez zamiaru powtarzania tej czynności taką działalność stanowi. Taka teza jest niezgodna z brzmieniem art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podobne stanowiska uznające wniesienie działki przez osobę fizyczną do spółki nieposiadającej osobowości prawnej za czynność nie objętą podatkiem VAT przedstawiono w piśmie z dnia 29 września 2008 r. Izby Skarbowej w Katowicach nr BPP2/443-654/08/LŻ, w którym czytamy: "Nie zawsze wniesienie aportu rzeczowego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wnoszenie aportów nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy są one wnoszone przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda, takimi podatnikami, lecz niedziałające jako tacy podatnicy. W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca nie będzie występował jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji wniesienie przez niego, jako aportu do spółki komandytowej, udziału w prawie własności nieruchomości rolnej, stanowiącej jego majątek osobisty, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT". Również identyczną tezę zawarto w piśmie z dnia 26 sierpnia 2009 r. Izby Skarbowej w Warszawie nr PPP1-443-609/09-5/JB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe.

Z uwagi na powyższe, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Zainteresowana prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie reklamy i produkcji filmów. W 2006 r. nabyła dwie działki niezabudowane. Jedna z działek jest przeznaczona pod zabudowę, a druga przylegająca do niej stanowi teren ochronny jeziora, umożliwia dostęp do jeziora od strony działki budowlanej i nie może być zabudowana. Działki nabyte zostały w celu wybudowania własnego domu jednorodzinnego i zamieszkania w tym budynku. Przewlekła choroba i rozwód spowodowały, że cel ten nie został do dziś zrealizowany.

Działki nigdy nie miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowiły jej majątek prywatny. Zainteresowana zamierza wnieść obie działki do spółki komandytowej, która planuje na działce budowlanej wybudować pensjonat i prowadzić działalność hotelową. W zamian otrzyma ona prawo do udziału w zyskach spółki komandytowej. Grunty nigdy nie były wykorzystywane w jakiejkolwiek działalności gospodarczej - w tym również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług; na przedmiotowych działkach Zainteresowana nigdy nie uprawiała płodów rolnych, nigdy więc nie prowadziła ich sprzedaży. Przedmiotowe działki nigdy nie były wynajmowane, dzierżawione, użyczane lub udostępniane w jakiejkolwiek formie. Grunty te nie były objęte jakimikolwiek działaniami zmierzającymi do ich sprzedaży, gdyż Wnioskodawczyni nie zamierzała ich sprzedać, w związku z tym nigdy nie wnioskowała ani o wydanie lub zmianę warunków zabudowy, ani o podział działek, nie poniosła żadnych nakładów na uzbrojenie działek, nieruchomość nie jest nawet odgrodzona od przyległej, również niezabudowanej działki.

Nie wykonywała na działkach żadnych prac i znajdują się one w takim stanie, jak w dniu podpisania umowy kupna. Obie działki (budowlaną i rekreacyjną), zamierza ona w całości wnieść do spółki komandytowej. Jest to spółka celowa, utworzona razem z przyjaciółkami Zainteresowanej, w celu wybudowania na przedmiotowej nieruchomości specjalistycznego pensjonatu rekreacyjno-rehabilitacyjnego dla osób niepełnosprawnych i starszych.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, Wnioskodawczyni (osoba fizyczna) nie będzie występowała jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W związku z tym dokonywana przez nią czynność wniesienia aportem do spółki komandytowej nieruchomości, która nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (w tym w działalności rolniczej), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, wniesienie przez Zainteresowaną obu działek do spółki komandytowej nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.