ILPP2/443-345/11-2/EN - Opodatkowanie podatkiem VAT usług organizacji odpłatnych polowań.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu 11 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność w zakresie organizacji odpłatnych polowań na terenie podległych mu nadleśnictw. Rozliczenia z tytułu podatku VAT przebiegają zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że Wnioskodawca nabywa towary i usługi od innych podatników (głównie nadleśnictw) dla bezpośredniej korzyści myśliwego - turysty, które są zarazem składnikiem kalkulacyjnym świadczonej usługi turystyki (tj. transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie, organizacja polowania, usługa pilota - tłumacza itp.). Naliczony podatek VAT od wartości zakupionych ww. świadczeń jest dla sprzedawcy usług turystycznych kosztem nie przewidzianym do rozliczenia z podatkiem należnym. Podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Marżę stanowi różnica między kwotą należności, którą ma zapłacić myśliwy - turysta, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści myśliwego - turysty.

Jednakże poza ww. świadczeniami myśliwy nabywa trofea myśliwskie, które są towarem sklasyfikowanym pod poz. 15.11.40-00.50 wg PKWiU z dnia 18 marca 1997 r. - aktualnie pod poz. 10.11.60.0 tj. wg PKWiU z dnia 29 października 2008 r. Trofea stanowią towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich przekazanie myśliwemu - turyście jest dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustaw, podlegającą opodatkowaniu VAT wg stawki podatku właściwej dla towarów określonego rodzaju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dopuszczalnym jest - w świetle obowiązujących regulacji prawnych - wyłączenie z faktury VAT MARŻA obciążeń z tytułu nabytych trofeów i tym samym uznanie ich jako typowej sprzedaży materiałów podlegających regulacjom zawartym w art. 29 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dopuszczalne i zgodne z prawem jest wyłączenie z faktury VAT MARŻA obciążeń z tytułu nabytych trofeów i potraktowania ich jako typowej sprzedaży podlegającej regulacjom zawartym w art. 29 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 5a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy postanowiono, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W art. 29 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., postanowiono, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Według szczególnej procedury wynikającej z art. 119 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy).

W ust. 3 cytowanego artykułu postanowiono iż, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

Zauważyć należy, że istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług turystycznych jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Usługa turystyki jest bowiem kompleksową usługą świadczoną na rzecz turysty, obejmującą swym zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

Podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty (art. 119 ust. 3a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca w odrębny sposób uregulował opodatkowanie specyficznej kategorii usług jakimi są usługi turystyki.

Podstawa opodatkowania dla tego typu usług, ustalona w oparciu o przepisy art. 119, jest wyjątkiem od zasady ogólnej wyrażonej w art. 29 ustawy.

Podstawowy obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku, został określony w art. 106 ust. 1 ustawy. W myśl ww. przepisu (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4 ustawy).

Szczególne procedury dotyczące opodatkowania w systemie marży należy udokumentować stosownie do § 5 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r. Przepis ten stanowi, iż w fakturach dokumentujących świadczenie usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy, oraz czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 119 lub art. 120 ustawy:

Elementy wskazane w § 5 ust. 1 pkt 1-6 i 12 to:

Zgodnie z art. 119 ust. 10 ustawy, podatnik o którym mowa w ust. 3, w wystawionych przez siebie fakturach nie wykazuje kwot podatku.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność w zakresie organizacji odpłatnych polowań na terenie podległych mu nadleśnictw. Rozliczenia z tytułu podatku VAT przebiegają zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że Wnioskodawca nabywa towary i usługi od innych podatników (głównie nadleśnictw) dla bezpośredniej korzyści myśliwego - turysty, które są zarazem składnikiem kalkulacyjnym świadczonej usługi turystyki (tj. transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie, organizacja polowania, usługa pilota - tłumacza itp.). Naliczony podatek VAT od wartości zakupionych ww. świadczeń jest dla sprzedawcy usług turystycznych kosztem nie przewidzianym do rozliczenia z podatkiem należnym. Podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Marżę stanowi różnica między kwotą należności, którą ma zapłacić myśliwy - turysta, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści myśliwego - turysty. Zainteresowany wskazał, iż poza ww. świadczeniami myśliwy nabywa trofea myśliwskie, które są towarem sklasyfikowanym pod poz. 15.11.40-00.50 wg PKWiU z dnia 18 marca 1997 r. - aktualnie pod poz. 10.11.60.0 tj. wg PKWiU z dnia 29 października 2008 r. Trofea stanowią towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich przekazanie myśliwemu - turyście jest dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustaw, podlegającą opodatkowaniu VAT wg stawki podatku właściwej dla towarów określonego rodzaju.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości wyłączenia z faktury VAT MARŻA obciążeń z tytułu nabytych trofeów i tym samym uznanie ich jako typowej sprzedaży materiałów podlegających regulacjom zawartym w art. 29 ustawy o VAT.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że jeżeli dostawa ww. trofeów nie będzie przez Wnioskodawcę wliczona w cenę usługi polegającej na organizacji polowań, to ich sprzedaż myśliwemu-turyście będzie stanowić - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy - dostawę towaru, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej dla tego towaru stawki, dla której podstawa opodatkowania wynika z przepisu art. 29 ust. 1 ustawy.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, iż sprzedaż ta na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej niezależnie od usług organizacji polowań - na mocy art. 106 ust. 4 ustawy - nie powinna zostać udokumentowana odrębną fakturą VAT, chyba że jej wystawienia zażąda dana osoba fizyczna. Obowiązek odrębnego udokumentowania fakturą VAT nastąpi wyłącznie w przypadku dokonanej dostawy na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.