ILPP2/443-32/08-2/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-32/08-2/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej Przedsiębiorstwo X, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2008 r. (data wpływu 8 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bonusu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bonusu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zawarł z kontrahentami handlowymi - odbiorcami - umowy, zgodnie z którymi w przypadku dokonania przez nich zakupów produkowanych wyrobów - za osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów w ciągu roku, przyzna odbiorcy bon roczny w stosownej wysokości uzależniony od wysokości obrotów. Kontrahenci handlowi pochodzą z różnych regionów kraju, jak i zagranicy. Zgodnie z zawartymi umowami, bonus będzie rozliczany raz w roku, a związany jest ze wszystkimi dostawami towarów dokonanymi w danym roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy przyznanie bonusu rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

2.

W jaki sposób powinno się dokumentować przekazanie bonusu (fakturą, fakturą korygującą czy też notą księgową).

3.

Czy takie same zasady rozliczania bonusu będą obowiązywać w przypadku współpracy handlowej z kontrahentami zagranicznymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, po przeanalizowaniu obowiązujących przepisów oraz zapoznaniu się z bogatym orzecznictwem sądowym opisany stan faktyczny nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, a otrzymanie przedmiotowego świadczenia powinno być udokumentowane przez wystawienie noty księgowej. Zainteresowany stoi na stanowisku, że przyznany bonus nie jest rabatem, albowiem nie jest powiązany z konkretną transakcją, jest natomiast wynikiem wszystkich dostaw dokonanych przez Wnioskodawcę w danym roku kalendarzowym na rzecz strony. Według Zainteresowanego, przyznanie bonusu rocznego za osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Zakup przez odbiorców Wnioskodawcy odpowiedniej ilości towarów i osiągniecie tym samym odpowiedniego poziomu obrotów nie stanowi świadczenia usług, gdyż opodatkowanie usługi świadczonej przez nabywcę towaru - nabycie określonej ilości towarów, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz jako sprzedaży (dostawy towarów), drugi raz jako zakup (świadczenia usługi) przez odbiorcę w ramach tej samej transakcji handlowej. Dodatkowo Wnioskodawca podaje, że w ramach zawartych umów odbiorcy dokonują zakupów dobrowolnie i nie są zobowiązani do wykonania transakcji o określonej premiowanej wielkości. Nie zrealizowanie przez odbiorcę określonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. W tym stanie Wnioskodawca uważa, iż przyznany bonus należy udokumentować notą księgową jako uniwersalnym dokumentem służącym dokumentowaniu transakcji, dla których nie przewidziano odrębnych formularzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Na mocy przepisu § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne (bonusy, rabaty retrospektywne) nabywcom. Skutki podatkowe wypłaconych bonusów nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie bonusy zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie.

Zatem w sytuacji, gdy wypłacony bonus jest związany z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to bonus wypłacony po dokonaniu zapłaty, powinien być traktowany jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy.

W praktyce występują również sytuacje, gdy bonus jest wypłacany z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości, czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób. Bonus ten nie jest związany zatem z konkretną dostawą. W takiej sytuacji uznać należy, że wypłacony bonus związany jest z określonym zachowaniem nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taki bonus, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z treści przedmiotowego wniosku wynika, iż Wnioskodawca przekazuje na rzecz swoich kontrahentów (nabywców) bonusy za ustalone okresy, z tytułu osiągnięcia określonego pułapu obrotów przy zakupach produktów Zainteresowanego. W związku z tym, że wypłacane nabywcom bonusy nie są przyporządkowane konkretnym dostawom, nie mogą być potraktowane jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy.

Zatem:

Ad. 1 i 2)

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz powołane powyżej przepisy podatkowe, tut. Organ stwierdził, iż przekazywane bonusy stanowią rodzaj wynagrodzenia za świadczone przez nabywców na rzecz dostawcy usługi, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych oraz winny być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę faktury VAT, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, na rzecz nabywcy usług - Wnioskodawcy przekazującego bonus.

Tut. Organ dodatkowo informuje, iż dostawa towarów zachowuje swój charakter przez cały czas trwania umowy, na podstawie której strony prowadzą współpracę. Jednakże stosunek na podstawie którego wypłacany jest bonus, jest odrębną relacją zobowiązaniową, wynikającą z umowy, regulującej zasady współpracy między kontrahentami.

Wobec powyższego, jeżeli mamy do czynienia z dwoma stosunkami prawnymi, nie można także mówić o podwójnym opodatkowaniu, czy o opodatkowaniu tej samej transakcji raz jako dostawy, a drugi jako usługi, bowiem przedmiotem opodatkowania w sytuacji otrzymywania bonusów, jest inne zachowanie nabywcy towarów.

Ad. 3)

W przypadku współpracy z kontrahentem zagranicznym o sposobie rozliczenia otrzymanego bonusu przez tego kontrahenta będą decydowały przepisy podatkowe obowiązujące w państwie, w którym kontrahent posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl