ILPP2/443-302/13-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego i garażu - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego i garażu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego oraz o brakującą opłatę za wydanie interpretacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, polegającą na świadczeniu usług projektowych i dostawie nowobudowanych budynków mieszkalnych. Ewidencję księgową prowadzi w formie podatkowej książki przychodów i rozchodów, jest czynnym podatnikiem VAT.

W maju 2012 r. Spółka nabyła nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkiem garażowym-wolnostojącym czterostanowiskowym, nabycie nastąpiło na podstawie Postanowienia Sądu, od przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało odliczenie VAT. Nieruchomość została zaewidencjonowana jako środki trwałe (garaż, budynek mieszkalny - podlegają amortyzacji, grunt - nie podlega amortyzacji), wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w całości. Na modernizację garaży Zainteresowany poniósł wydatki przekraczające 30% wartości początkowej i przekroczyły one 15.000,00 zł, dokonane były przed wprowadzeniem budynku do ewidencji środków trwałych, w związku że nabycie środków trwałych służy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej, od nakładów odliczony został podatek VAT. W listopadzie, grudniu 2012 r. i styczniu 2013 r. Wnioskodawca poniósł wydatki na modernizację budynku mieszkalnego, wydatki te nie przekroczyły 30% wartości początkowej środka trwałego, VAT został odliczony w całości, wydatki poniesione były w trakcie użytkowania budynku. W lutym 2013 r., Zainteresowany podjął decyzję o sprzedaży części budynku, ze względu na sytuację finansową firmy. Z budynku mieszkalnego wydzielono samodzielny lokal mieszkalny o powierzchni 130 m² (całość budynku 352 m²), który został sprzedany w marcu 2013 r. Sprzedano także 23 m² powierzchni garażowej. Dla sprzedaży domu zastosowano zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, natomiast garaż opodatkowano podstawową stawką 23%.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Budynki nie były także przedmiotem najmu, dzierżawy po nabyciu nieruchomości przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z dokonaną sprzedażą zastosowano prawidłowe stawki VAT dla lokalu mieszkalnego i garażu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT przysługuje mu w części do lokalu mieszkalnego, gdyż nie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT przy nabyciu budynku i poniósł wydatki na jego ulepszenie, ale były one niższe niż 30% wartości początkowej budynku mieszkalnego. Natomiast garaż Zainteresowany opodatkował podstawową stawką VAT, ze względu na fakt, iż wydatki na modernizację przekroczyły 30% wartości początkowej, a sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat od ulepszenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, budynek (lokal) mieszkalny oraz garaż spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy jednakże zauważyć, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia, gdyż czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, polegającą na świadczeniu usług projektowych i dostawie nowobudowanych budynków mieszkalnych. Ewidencję księgową prowadzi w formie podatkowej książki przychodów i rozchodów, jest czynnym podatnikiem VAT. W maju 2012 r. Spółka nabyła nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkiem garażowym-wolnostojącym czterostanowiskowym, nabycie nastąpiło na podstawie Postanowienia Sądu, od przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało odliczenie VAT, bowiem czynność nabycia przedmiotowej nieruchomości niepodlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Dokumentem potwierdzającym nabycie nieruchomości jest Postanowienie o przybiciu dokonane przez Sąd Rejonowy. Nieruchomość została zaewidencjonowana jako środki trwałe, wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w całości. Na modernizację garaży Zainteresowany poniósł wydatki przekraczające 30% wartości początkowej i przekroczyły one 15.000,00 zł, dokonane były przed wprowadzeniem budynku do ewidencji środków trwałych, w związku z tym, że nabycie środków trwałych służy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej, od nakładów odliczony został podatek VAT. W listopadzie, grudniu 2012 r. i styczniu 2013 r. Wnioskodawca poniósł wydatki na modernizację budynku mieszkalnego, wydatki te nie przekroczyły 30% wartości początkowej środka trwałego, VAT został odliczony w całości, wydatki poniesione były w trakcie użytkowania budynku. Budynki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy po nabyciu nieruchomości przez Spółkę. W lutym 2013 r., Zainteresowany podjął decyzję o sprzedaży części budynku, ze względu na sytuację finansową firmy. Z budynku mieszkalnego wydzielono samodzielny lokal mieszkalny o powierzchni 130 m² (całość budynku 352 m²), który został sprzedany w marcu 2013 r. Sprzedano także 23 m² powierzchni garażowej.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do przedmiotowych budynków (lokali) nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Jak wynika z opisu sprawy, nie doszło dotąd do wydania opisanego budynku mieszkalnego oraz wyodrębnionego w nim lokalu, jak również garażu po jego ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej - do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Tym samym należy stwierdzić, iż zarówno w odniesieniu do lokalu mieszkalnego jak i garażu nie doszło do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy.

W związku z powyższym, dopiero sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego oraz garażu przez Zainteresowanego, będzie spełniała definicję pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w cyt. art. 2 pkt 14 ustawy.

Zatem, dostawa wskazanej części budynku mieszkalnego oraz garażu nie spełnia przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy zatem w odniesieniu do przedmiotowych obiektów przeanalizować warunki zwolnienia wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Przy dostawie garażu, będącego przedmiotem wniosku, będzie spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy, ponieważ przy jego nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednak nie zostanie spełniony warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy, z uwagi na to, że Zainteresowany ponosił wydatki na ulepszenie garażu, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przekraczające 30% wartości początkowej garażu. W niniejszej sprawie nie znajdzie również zastosowanie wyłączenie stosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy, określone w art. 43 ust. 7a ustawy, bowiem po zakończeniu procesu ulepszenia, tj. po styczniu 2013 r., Zainteresowany wykorzystywał przedmiotowy budynek do czynności opodatkowanych przez okres krótszy niż 5 lat.

Tym samym sprzedaż części budynku garażowego nie korzysta również ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a. W konsekwencji przedmiotowa transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%.

Z kolei przy dostawie lokalu mieszkalnego, będącego przedmiotem wniosku, spełniony będzie warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy, ponieważ przy jego nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spełniony zostanie również warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy, z uwagi na to, że Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie tej nieruchomości, w stosunku do której miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości.

Zatem, sprzedaż części budynku mieszkalnego (lokalu), o którym mowa we wniosku, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, w zakresie korekty odliczonego podatku VAT w dniu 5 lipca 2013 r. zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/443-302/13-5/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.