ILPP2/443-292/10-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 22 lutego 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 26 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 2 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 2 kwietnia 2010 r.) o sformułowanie pytania oraz o podpis.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka na podstawie umowy najmu z dnia 15 marca 2003 r. najmowała od osoby fizycznej zabudowaną nieruchomość w celu czerpania przychodów z dalszego podnajmu. w dniu 5 stycznia 2009 r. w drodze umowy sprzedaży Zainteresowany nabył najmowaną nieruchomość (transakcja zwolniona z VAT). Od dnia zakupu Spółka nie poniosła wydatków na ulepszenie nieruchomości w kwocie przekraczającej 30% wartości nieruchomości. w miesiącu lutym bieżącego roku Spółka sprzedała niniejszą nieruchomość (wystawiła FV).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. transakcja jest zwolniona od podatku VAT - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się taką stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Zatem, nadrzędne jest ustalenie opodatkowania budynków lub budowli związanych trwale z gruntem mającym być przedmiotem dostawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienie od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności opodatkowanych, a za takie należy rozumieć także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka na podstawie umowy najmu z dnia 15 marca 2003 r. najmowała od osoby fizycznej zabudowaną nieruchomość w celu czerpania przychodów z dalszego podnajmu. w dniu 5 stycznia 2009 r. w drodze umowy sprzedaży Zainteresowany nabył najmowaną nieruchomość (transakcja zwolniona z VAT). Obecnie Spółka czerpie przychody z tytułu najmu nieruchomości. w miesiącu lutym 2010 r. Wnioskodawca sprzedał niniejszą nieruchomość. Od dnia zakupu Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości w kwocie przekraczającej 30% wartości nieruchomości.

Zatem, nieruchomość którą Wnioskodawca zamierza sprzedać będzie spełniała przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, dostawa przedmiotowej nieruchomości może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w powyższych przepisach, w związku z tym, iż jego dostawa nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, z uwagi na to, iż wcześniej była ona oddana w najem oraz okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej nieruchomości jest dłuższy niż 2 lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innej argumentacji niż wskazana przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.