ILPP2/443-277/13-3/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2013 r. (data wpływu 3 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 14 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do korekty dokonanej w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną oraz

* nieprawidłowe - w odniesieniu do korekty dokonanej w terminie późniejszym.

W dniu 3 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 14 czerwca 2013 r.), w którym wyjaśniono przedmiot wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest podmiotem będącym leasingodawcą w leasingu operacyjnym i finansowym, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Spółka składa deklaracje VAT w okresach miesięcznych. Z uwagi na skalę prowadzonej działalności, Spółka zawiera umowy ze znaczną ilością kontrahentów i w konsekwencji wystawia w miesiącu kilka tysięcy faktur dokumentujących realizowane transakcje. Zdarza się, że wierzytelności wynikające z zawarcia umów leasingu operacyjnego lub finansowego nie są przez klientów uregulowane w terminie wynikającym z umowy i faktury.

Do końca 2012 r., zgodnie z praktyką wypracowaną przez Spółkę na przestrzeni lat działalności na rynku, a także wewnętrznymi zasadami określania stopnia uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, Spółka rozpoczynała procedurę zmierzającą do obniżenia VAT należnego w ramach tzw. ulgi na złe długi, o której mowa w art. 89a ustawy o VAT poprzez powiadomienie dłużników o zamiarze dokonania korekty VAT należnego - dopiero w momencie, gdy jej analitycy podejmowali decyzję o rozwiązaniu umowy, z której wynikały dane wierzytelności (rozwiązanie umowy z winy leasingobiorcy).

Rozwiązanie umowy leasingu o którym mowa powyżej następuje w jednym z miesięcy późniejszych niż ten, w którym przypada 150. dzień licząc od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W związku ze zmianą przepisów art. 89a ustawy o podatku VAT, począwszy od dnia 1 stycznia 2013 r. Spółka nie wysyła dłużnikom zawiadomień o zamiarze dokonania korekty z tytułu nieuregulowanych należności. Niemniej, z uwagi na utrwaloną praktykę w tym zakresie, Spółka chciałaby w dalszym ciągu korzystać z ulgi na złe długi i dokonywać obniżenia kwot obrotu i VAT należnego dopiero w rozliczeniu za miesiąc, w którym z winy klienta nastąpi rozwiązanie umowy z której dana wierzytelność wynika, ewentualnie w innym miesiącu - również przypadającym po miesiącu, w którym przypada 150. dzień licząc od dnia, w którym upłynął termin płatności wynikający z umowy lub faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka wnosi o potwierdzenie, iż w oparciu o art. 89a ust. 1 i 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. - ma ona prawo do dokonania obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty VAT należnego wynikających z danej wierzytelności, w rozliczeniu za miesiąc:

w obydwu przypadkach zakładając że warunki wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT zostaną spełnione, a przedmiotowa wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym obniżono podstawę opodatkowania i kwotę VAT należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 89a ust. 1 i 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. - ma ona prawo do dokonania obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty VAT należnego wynikających z danej wierzytelności, w rozliczeniu za miesiąc:

w obydwu przypadkach zakładając że warunki wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT zostaną spełnione, a przedmiotowa wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym obniżono podstawę opodatkowania i kwotę VAT należnego.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Stosownie do art. 89a ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. "podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona".

Zgodnie natomiast z art. 89a ust. 1a ustawy o VAT, począwszy od 1 stycznia 2013 r. "nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze".

Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy o VAT, przedmiotowa korekta "może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Zdaniem Spółki znowelizowany przepis art. 89a ust. 3 ustawy o VAT należy interpretować w ten sposób, iż obniżenie kwoty obrotu i VAT należnego w ramach tzw. ulgi na złe długi przez wierzyciela może nastąpić w rozliczeniu za dowolny okres, począwszy od rozliczenia za okres, w którym upłynęło 150 dni od daty terminu płatności, przykładowo w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność danej wierzytelności zostanie uprawdopodobniona na podstawie wewnętrznych procedur wypracowanych przez danego podatnika.

Jak wynika bowiem z uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dalej: projekt nowelizacji), celem wprowadzonych zmian było przede wszystkim ułatwienie podatnikom korzystania z tzw. ulgi na złe długi oraz wprowadzenie mechanizmów motywujących dłużników do terminowego regulowania należności.

W konsekwencji, wprowadzone zmiany powinny więc skutkować w głównej mierze poprawą sytuacji wierzycieli, którzy nie otrzymali należności za dostarczony towar lub wyświadczoną usługę. Wprowadzenie przepisu na tyle restrykcyjnego, że umożliwiałby on wierzycielom dokonanie stosownej korekty wyłącznie w rozliczeniu za jeden, określony okres byłoby sprzeczne z zamierzonym przez ustawodawcę celem wyrażonym w uzasadnieniu do projektu nowelizacji. W takiej bowiem sytuacji, w przypadku nie obniżenia kwot obrotu i VAT należnego w rozliczeniu za okres, w którym przypadł 150 dzień od dnia upływu terminu płatności, podatnik dla skorzystania z ulgi na złe długi zmuszony byłby do dokonywania korekty złożonej za ten okres deklaracji VAT, co w przypadku większej liczby nieściągalnych wierzytelności oznaczać mogłoby istotne obciążenie administracyjne po stronie wierzyciela.

Przejawem chęci uproszczenia dostępu do tej instytucji prawnej jest także skrócenie do 150 dni terminu, którego upływ powoduje, że dana wierzytelność uważana jest za wierzytelność o uprawdopodobnionej nieściągalności, co pozwala na skorzystanie przez wierzyciela z omawianej ulgi. Ponadto usunięto szereg dotychczasowych warunków determinujących możliwość dokonania omawianej korekty przez wierzyciela (w tym m.in. brak obowiązku zawiadomienia dłużnika o planowanej korekcie).

Intencje ustawodawcy odnośnie interpretacji art. 89a ust. 3 ustawy o VAT w zakresie terminu dokonania korekty znalazły swój wyraz w dalszej części uzasadnienia do projektu nowelizacji, w świetle którego "zgodnie z projektowanym ust. 3 w art. 89a ustawy o VAT korekta podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego może nastąpić, począwszy od okresu, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, tj. od okresu, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności tej wierzytelności, pod warunkiem jednakże, że do dnia złożenia deklaracji z tą korektą płatność nadal nie została dokonana. Podkreślenia wymaga, że podatnik (wierzyciel) nie ma obowiązku tylko prawo do dokonania takiej korekty i może je zrealizować w terminie późniejszym niż wyżej wymieniony".

Mając na uwadze powyższe, cel wprowadzonych zmian wydaje się nie budzić wątpliwości - obecne brzmienie powoływanych przepisów powinno przede wszystkim umożliwiać wierzycielom korzystanie z ulgi na złe długi w sposób łatwiejszy i bardziej przystępny. Dodatkowo, w uzasadnieniu nowelizacji wyraźnie wyjaśniono, iż użycie przez ustawodawcę określenia "może nastąpić" wskazuje na możliwość (a nie obowiązek) dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego przez wierzyciela w okresie, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności nieściągalnej wierzytelności. Jednocześnie, wierzyciel może więc skorzystać z przysługującego mu prawa w tym zakresie także w terminie późniejszym.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w najnowszej edycji Leksykonu VAT, którego autor wyjaśnia, iż " korekta podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego może zatem nastąpić, począwszy od okresu, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, tj. od okresu, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności tej wierzytelności, pod warunkiem jednakże, że do dnia złożenia deklaracji z tą korektą płatność nadal nie została dokonana. Podatnik (wierzyciel) nie ma przy tym obowiązku tylko prawo do dokonania takiej korekty i może je zrealizować w terminie późniejszym niż wyżej wymieniony".

Wnioskodawca dodatkowo wskazał, iż skorzystanie przez wierzyciela z ulgi za złe długi w rozliczeniu za miesiąc późniejszy niż ten, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności wierzytelności nie skutkuje żadnymi negatywnymi konsekwencjami po stronie budżetu państwa, bowiem prowadzi jedynie do późniejszego obniżenia przez wierzyciela podstawy opodatkowania oraz podatku należnego wynikającego z nieuregulowanych faktur. Podkreślenia wymaga również fakt, iż na dłużniku ciąży obowiązek obniżenia wykazanego podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności. W konsekwencji, przesunięcie momentu dokonania korekty podatku należnego przez wierzyciela nie wpływa w żaden sposób na termin obniżenia podatku naliczonego przez dłużnika. Tym samym nie ulega wątpliwości, iż zastosowanie przez Wnioskodawcę wskazanego w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym rozwiązania nie będzie w najmniejszym stopniu godzić w interesy budżetu państwa.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, korekta podstawy opodatkowania i podatku należnego w odniesieniu do wierzytelności nieściągalnych może nastąpić w oparciu o art. 89a ust. 1 i 3 ustawy o VAT - albo w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tych wierzytelności, albo - w przypadku nie dokonania obniżenia w rozliczeniu za ten okres - w rozliczeniu za jeden z okresów późniejszych - na przykład w rozliczeniu za ten, w którym umowa z której wynika dana wierzytelność zostanie rozwiązana z przyczyn leżących po stronie leasingobiorcy - zakładając, że warunki wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT zostaną spełnione, a przedmiotowa wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym obniżono podstawę opodatkowania i kwotę VAT należnego.

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie prawa do korekty podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych dokonanej w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną oraz

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do korekty podatku należnego z tytułu wierzytelności nieściągalnych dokonanej w terminie późniejszym.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowane zostały przez ustawodawcę w art. 89a Dziale IX Rozdziale 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2013 r. normy prawne, zawarte w art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług, regulujące powyższe kwestie, obowiązują w brzmieniu nadanym art. 11 pkt 8 i 9 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342).

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Artykuł 89a ust. 3 ustawy stanowi, iż korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 5 ustawy, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Zgodnie z treścią art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

W świetle art. 99 ust. 1 ustawy wynika, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Wskazać należy, iż zgodnie z nowymi przepisami obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2013 r., wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel o ile zechce dokonać korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze.

Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi "wrócić" do deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Należy zatem pamiętać, że prawo do skorzystania z ulgi na złe długi (czy to na "bieżąco", czy też poprzez złożenie deklaracji korygującej) wygasa po dwóch latach, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność a warunki, iż wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni oraz dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji muszą być spełnione zarówno na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji bieżącej, w której podatnik dokonuje korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, jak również na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji korygującej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest podmiotem będącym leasingodawcą w leasingu operacyjnym i finansowym, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Spółka składa deklaracje VAT w okresach miesięcznych. Z uwagi na skalę prowadzonej działalności, Spółka zawiera umowy ze znaczną ilością kontrahentów i w konsekwencji wystawia w miesiącu kilka tysięcy faktur dokumentujących realizowane transakcje. Zdarza się, że wierzytelności wynikające z zawarcia umów leasingu operacyjnego lub finansowego nie są przez klientów uregulowane w terminie wynikającym z umowy i faktury.

Do końca 2012 r., zgodnie z praktyką wypracowaną przez Spółkę na przestrzeni lat działalności na rynku, a także wewnętrznymi zasadami określania stopnia uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, Spółka rozpoczynała procedurę zmierzającą do obniżenia VAT należnego w ramach tzw. ulgi na złe długi, o której mowa w art. 89a ustawy o VAT poprzez powiadomienie dłużników o zamiarze dokonania korekty VAT należnego - dopiero w momencie, gdy jej analitycy podejmowali decyzję o rozwiązaniu umowy, z której wynikały dane wierzytelności (rozwiązanie umowy z winy leasingobiorcy).

Rozwiązanie umowy leasingu o którym mowa powyżej następuje w jednym z miesięcy późniejszych niż ten, w którym przypada 150. dzień licząc od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W związku ze zmianą przepisów art. 89a ustawy o podatku VAT, począwszy od dnia 1 stycznia 2013 r. Spółka nie wysyła dłużnikom zawiadomień o zamiarze dokonania korekty z tytułu nieuregulowanych należności. Niemniej, z uwagi na utrwaloną praktykę w tym zakresie, Spółka chciałaby w dalszym ciągu korzystać z ulgi na złe długi i dokonywać obniżenia kwot obrotu i VAT należnego dopiero w rozliczeniu za miesiąc, w którym z winy klienta nastąpi rozwiązanie umowy, z której dana wierzytelność wynika, ewentualnie w innym miesiącu - również przypadającym po miesiącu, w którym przypada 150. dzień licząc od dnia, w którym upłynął termin płatności wynikający z umowy lub faktury.

W świetle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości, co do możliwości dokonania korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, a w przypadku nie dokonania obniżenia obrotu i VAT należnego w rozliczeniu za miesiąc w którym upłynął 150. dzień licząc od dnia w którym w odniesieniu do tej wierzytelności minął termin płatności wynikający z umowy lub faktury - w rozliczeniu za miesiąc późniejszy, na przykład za miesiąc, w którym Wnioskodawca dokonał rozwiązania umowy z klientem z przyczyn leżących po jego stronie, zakładając że warunki wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT zostaną spełnione, a przedmiotowa wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym obniżono podstawę opodatkowania i kwotę VAT należnego.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, warunki określone w art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Wskazać należy, iż w niniejszej sprawie spełnione zostaną przesłanki określone w art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, które stanowią podstawę do korekty deklaracji w związku z wystąpieniem wierzytelności nieściągalnych, tj.

* korekta dotyczyć będzie wierzytelności, których nieściągalność uważa się za uprawdopodobnioną, tj. nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze;

* dostawa towarów lub świadczenie usług dokonana zostanie na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

* na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej w której Spółka zamierza dokonać korekty: wierzyciel i dłużnik będą podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, dłużnik Spółki nie będzie w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

* korekta będzie obejmowała faktury dokumentujące wierzytelności, od daty wystawienia których nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w których zostały wystawione.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Spółka będzie mogła dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym upłynie 150. dzień od terminu płatności wierzytelności, pod warunkiem jednak, że do dnia złożenia deklaracji, w której dokona się korekty, wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W tym zakresie stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do prawa do dokonania korekty w terminie późniejszym wskazać należy, iż aby Zainteresowany mógł prawidłowo zrealizować przysługujące mu prawo do korekty, musi w tym celu złożyć korektę deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności tej wierzytelności.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku nie dokonania obniżenia obrotu i VAT należnego w rozliczeniu za miesiąc w którym upłynął 150. dzień licząc od dnia, w którym w odniesieniu do tej wierzytelności minął termin płatności wynikający z umowy lub faktury - korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego będzie mógł dokonać w rozliczeniu za miesiąc późniejszy, na przykład za miesiąc, w którym dokonał on rozwiązania umowy z klientem z przyczyn leżących po jego stronie, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.