ILPP2/443-275/13-5/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 24 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przy nabyciu towarów i usług związanych z inwestycją w infrastrukturę drogową budowaną na gruncie należącym do Gminy, bądź znajdującym się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przy nabyciu towarów i usług związanych z inwestycją w infrastrukturę drogową budowaną na gruncie należącym do Gminy, bądź znajdującym się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy. Wniosek został uzupełniony w dniu 24 czerwca 2013 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowych zlokalizowanych w X. Na posiadanych nieruchomościach Wnioskodawca samodzielnie realizuje przedsięwzięcia deweloperskie, a także prowadzi działalność związaną ze zbywaniem posiadanych nieruchomości inwestorom, którzy będą realizowali projekty inwestycyjne. Przy sprzedaży nieruchomości gruntowych Wnioskodawca zobowiązuje się wobec przyszłego inwestora do przygotowania nieruchomości do przeprowadzenia inwestycji m.in. poprzez ich uzbrojenie i skomunikowanie z drogami publicznymi. W związku z prowadzoną działalnością zarówno w zakresie samodzielnej realizacji inwestycji jak i sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca odpowiedzialny jest m.in. za uzbrojenie i skomunikowanie nieruchomości gruntowanych, które w większości sytuacji będzie polegało na wybudowaniu lub przebudowie dróg zlokalizowanych bezpośrednio przy tych nieruchomościach.

Budowane lub przebudowywane drogi mają status dróg publicznych, a do zrealizowania tych inwestycji drogowych zobowiązują Wnioskodawcę przepisy powszechnie obowiązującego prawa. Zgodnie bowiem z art. 16 ustawy o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. Nr 260, t. j.):

1. Budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

2. Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej.

Budowa lub przebudowa dróg wynika z potrzeby skomunikowania nieruchomości sprzedawanych przez Wnioskodawcę oraz jest warunkiem uzyskania pozwolenia na użytkowanie nowopowstających budynków. Zatem bez zrealizowania inwestycji drogowej, nie będzie możliwe przygotowanie sprzedawanych przez Wnioskodawcę nieruchomości. Konieczność zrealizowania inwestycji drogowej w związku z przedsięwzięciem deweloperskim, które ma zostać przeprowadzone przez Wnioskodawcę jako inwestora wynika wprost z umowy zawartej przez Wnioskodawcę oraz Gminę X - Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta (dalej: ZDiUM). W ramach przygotowania posiadanych nieruchomości do realizacji przedsięwzięć deweloperskich Wnioskodawca działa jako inwestor generalny, który bezpośrednio realizuje swoje zobowiązania wynikające z wyżej wskazanych przepisów o drogach publicznych. Jednocześnie Wnioskodawca obciąża kosztem zrealizowanych przez niego inwestycji drogowych nabywców nieruchomości poprzez skalkulowanie tych kosztów w cenie sprzedaży wybudowanych lokali mieszkalnych i użytkowych lub cenie nieruchomości gruntowych.

Przywołane przepisy ustawy o drogach publicznych nie przewidują żadnego wynagrodzenia dla inwestorów z tytułu realizowanych przez nich prac. Również w sytuacji Wnioskodawcy nie otrzyma on żadnego wynagrodzenia z tytułu prac, które mają zostać wykonane przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy.

Inwestycja drogowa ma zostać zrealizowana na gruntach będących własnością Gminy X, zarządzanych przez ZDiUM. W odniesieniu do kilku działek o bardzo niewielkiej powierzchni w stosunku do całej inwestycji może się zdarzyć, że prawo użytkowania wieczystego przysługiwać będzie osobom fizycznym, które nie są powiązane z Wnioskodawcą, w rozumieniu art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z dnia 29 lipca 2011 r., Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., zwanej dalej ustawą o VAT). Zatem co do zasady grunty, na których będzie realizowana inwestycja drogowa nie są ani własnością Wnioskodawcy, ani też nie ma on prawa do rozporządzania tymi gruntami jak właściciel.

Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że z przyczyn biznesowych będzie zobowiązany do zakupu tych kilku działek, które byłyby w ewentualnym użytkowaniu osób fizycznych, a na których ma być realizowana inwestycja drogowa. Zatem, chociaż co do zasady Wnioskodawca nie będzie miał prawa do rozporządzania gruntami, na których ma zostać zrealizowana inwestycja drogowa jak właściciel, to może się zdarzyć, że w odniesieniu do kilku działek stanie się ich użytkownikiem wieczystym.

W związku z budową lub przebudową drogi na rzecz Gminy Wnioskodawca będzie dokonywał zakupów, w tym materiałów i usług podwykonawców, z tytułu których to zakupów będzie otrzymywał faktury VAT. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka oświadczyła, iż:

1. zgodnie z § 14 Umowy zawartej z Gminą X Wnioskodawca po zakończeniu budowy drogi powiadamia ZDiUM o gotowości drogi do przejęcia do eksploatacji. Wnioskodawca i Gmina X po dokonaniu inspekcji drogi podpiszą protokół odbioru. Zgodnie z tą Umową w przypadku, gdy droga zostanie wybudowana z wadami istotnymi ZDiUM może odmówić odbioru do czasu ich usunięcia. W terminie 14 dni od daty przejęcia do eksploatacji drogi przez ZDiUM Wnioskodawca przekaże do ZDiUM "protokół przekazania", w którym określona będzie wartość zrealizowanych robót. Z chwilą podpisania protokołu odbioru nastąpi przejście ryzyk związanych z drogą i odpowiedzialności za ewentualne szkody.

2. Gmina X zobowiązała się wobec Wnioskodawcy do nabycia terenów, do których prawo użytkowania wieczystego posiadają obecnie osoby fizyczne przed zrealizowaniem inwestycji drogowej przez Wnioskodawcę. Zatem również w odniesieniu, do tych gruntów Wnioskodawca będzie realizował inwestycję drogową na podstawie umowy zawartej z Gminą X.

3. W sytuacji natomiast, gdy osoby fizyczne nie przekażą na rzecz Gminy X terenów, w tej części Wnioskodawca nie będzie realizował inwestycji drogowej.

4. przekazanie Gminie X prawa do nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę infrastruktury drogowej na gruncie będącym w posiadaniu osób fizycznych nie nastąpi równocześnie z przekazaniem przez te osoby gruntu Gminie X. Zgodnie z umową z Gminą X przekazanie tych gruntów Gminie X powinno nastąpić przed zrealizowaniem inwestycji drogowej, czyli przed przekazaniem Gminie X prawa do nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę infrastruktury drogowej.

W sytuacji, gdy Gminie X nie zostaną przekazane grunty będące obecnie w posiadaniu osób fizycznych w tej części grunty zostaną wyłączone i Wnioskodawca nie będzie na nich realizował inwestycji drogowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia VAT z tytułu zakupu towarów i usług, które wykorzystywane będą do zrealizowania na rzecz Gminy X inwestycji drogowej w zakresie dróg publicznych.

2. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT z tytułu zakupu towarów i usług, które wykorzystywane będą do zrealizowania na rzecz Gminy X inwestycji drogowej w zakresie dróg publicznych w sytuacji, gdy w odniesieniu do kilku działek, na których ma zostać zrealizowana inwestycja drogowa prawo użytkowania wieczystego będzie przysługiwać Wnioskodawcy lub osobom fizycznym niepowiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Przysługuje mu prawo odliczenia VAT z tytułu zakupu towarów i usług, które wykorzystywane będą do zrealizowania na rzecz Gminy X inwestycji drogowej w zakresie dróg publicznych.

Ad. 2.

Przysługuje mu prawo odliczenia VAT z tytułu zakupu towarów i usług, które wykorzystywane będą do zrealizowania na rzecz Gminy X inwestycji drogowej w zakresie dróg publicznych również w sytuacji, gdy sam będzie użytkownikiem wieczystym kilku działek, na których ma zostać zrealizowana inwestycja drogowa, jak i w sytuacji, gdy użytkowaniem wieczystym tych działek będą osoby fizyczne niepowiązane z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego".

Powyższy przepis przewiduje podstawowe uprawnienie podatnika czynnego VAT jakim jest prawo do odliczenia VAT. Prawo do odliczenia VAT dotyczy zakupów pozostających w związku z czynnościami opodatkowanymi, zarówno w związku bezpośrednim, jak i pośrednim. Zatem nawet w sytuacji, gdy podatnik dokonuje zakupów w celu świadczenia usług niepodlegających opodatkowaniu VAT, ale niezbędnych do jego funkcjonowania i prowadzenia podstawowej działalności, opodatkowanej VAT, to z tytułu tych zakupów, co do zasady będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia VAT.

Obowiązek zrealizowania przez Wnioskodawcę budowy lub przebudowy drogi publicznej wynika z powszechnie obowiązujących przepisów. Z przepisów tych jednoznacznie wynika, że to na inwestorze (w tym przypadku Wnioskodawcy) spoczywa obowiązek budowy lub przebudowy dróg publicznych w związku z realizacją inwestycji niedrogową.

Bez inwestycji drogowej w zakresie dróg publicznych inwestycja niedrogowa w zakresie wybudowania budynków mieszkalnych lub usługowych byłaby niekompletna, gdyż Wnioskodawca lub nabywcy nieruchomości nie byliby w stanie uzyskać pozwolenia na użytkowanie budynków. Ponadto, jeśli Wnioskodawca nie wywiązałby się z ciążącego na nim w tym zakresie obowiązku naraziłby się na odpowiedzialność odszkodowawczą w formie kar umownych, do których zapłaty zobowiązany mógłby zostać na podstawie wiążącej go z Gminą umową.

W konsekwencji towary i usługi, które Wnioskodawca będzie nabywał w celu zrealizowania inwestycji drogowej w zakresie dróg publicznych w sposób pośredni będą służyć wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych obejmujących wywiązanie się z obowiązków wynikających z umów zawartych z poszczególnymi nabywcami nieruchomości.

Takie rozumienie prawa do odliczenia VAT zgodne jest również z podejściem prezentowanym przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości, który wielokrotnie wskazywał, że podatnik może skorzystać z prawa do odliczenia VAT również przy zakupach stanowiących koszty ogólne przedsiębiorstwa. Na takie rozumienie prawa do odliczenia VAT ETS wskazał przykładowo w wyroku z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG vs. Finanzamt Linz. W wyroku w tym ETS stwierdził, że: "(...) uwzględniając fakt, iż, po pierwsze, emisja akcji jest transakcją nienależącą do zakresu przedmiotowego VI Dyrektywy, po drugie zaś, że transakcja ta została zawarta przez Kretztechnik celem podniesienia kapitału z korzyścią dla jej ogólnie pojętej działalności gospodarczej, należy uznać, iż poniesione koszty świadczeń uzyskanych przez tą spółkę w ramach owej transakcji stanowią element cenotwórczy jej towarów. Takie świadczenia pozostają w istocie w bezpośrednim i ścisłym związku z działalnością gospodarczą podatnika. W konsekwencji, zgodnie z brzmieniem art. 17 (1) i (2) VI Dyrektywy, Kretztechnik przysługuje prawo do odliczenia całości podatku VAT obciążającego wydatki poniesione przez tą spółkę w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jej rzecz w ramach przeprowadzonej przez nią emisji akcji, pod warunkiem jednak, iż wszystkie transakcje dokonywane przez tą spółkę w ramach działalności gospodarczej są opodatkowane".

Zatem w ocenie ETS jeśli określone wydatki stanowią koszty ogólne działania podatnika mogą być przypisane do działalności podatnika, która podlega opodatkowaniu VAT, to podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT. Prawo do odliczenia VAT należy zatem rozpatrywać uwzględniając całokształt działalności gospodarczej podatnika, a nie występowanie bezpośredniego związku określonych wydatków z pojedynczymi realizowanymi przez niego czynnościami.

Poniesienie przez Wnioskodawcę nakładów na wybudowanie lub przebudowę drogi przekazanej następnie nieodpłatnie na rzecz Gminy (które to przekazanie w opinii Wnioskodawcy stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT) jest niezbędne Wnioskodawcy w celu uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku oraz wywiązania się z ciążących na Wnioskodawcy i wynikających z powszechnie obowiązujących przepisów prawa obowiązków.

Reasumując w ocenie Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług niezbędnych do wykonania inwestycji drogowej obejmującej budowę lub przebudowę dróg publicznych.

Podejście zaprezentowane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do wyżej postawionych pytań zgodne jest ze stanowiskiem organów podatkowych wyrażonym przykładowo przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2012 r. (sygn. IPPP3/443-415/12-2/KB),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 28 maja 2012 r. (sygn. ILPP2/443-252/12-2/SJ),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 24 listopada 2011 r. (sygn. IPPP2/443-1046/11-2/MM),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 21 listopada 2011 r. (sygn. IBPPI/443-1663/11/LSz),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 października 2011 r. (sygn. IPPP1/443-1142/11-2/AP).

Ad. 2.

Odnosząc się natomiast, do prawa do odliczenia VAT w ocenie Wnioskodawcy okoliczność, iż niewielka ilość działek jest w użytkowaniu wieczystym osób fizycznym lub będzie w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy nie wpływa na argumentację przedstawioną powyżej w odniesieniu do pytania nr 1. Poniesienie przez Wnioskodawcę nakładów na wybudowanie lub przebudowę drogi przekazanej następnie nieodpłatnie na rzecz Gminy również w sytuacji opisanej powyżej jest niezbędne Wnioskodawcy w celu uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku oraz wywiązania się z ciążących na Wnioskodawcy i wynikających z powszechnie obowiązujących przepisów prawa obowiązków.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług niezbędnych do wykonania inwestycji drogowej również w sytuacji, gdy w odniesieniu do kilku działek o bardzo niewielkiej powierzchni w stosunku do całej inwestycji prawo użytkowania wieczystego przysługiwać będzie Wnioskodawcy lub osobom fizycznym, które nie są powiązane z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe uprawnienia podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostały zawarte w dziale IX ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, o czym stanowi art. 86 ust. 11 ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Natomiast nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wynika z konstrukcji powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowych zlokalizowanych w Śródmieściu Xia. Na posiadanych nieruchomościach Wnioskodawca samodzielnie realizuje przedsięwzięcia deweloperskie, a także prowadzi działalność związaną ze zbywaniem posiadanych nieruchomości inwestorom, którzy będą realizowali projekty inwestycyjne. Przy sprzedaży nieruchomości gruntowych Wnioskodawca zobowiązuje się wobec przyszłego inwestora do przygotowania nieruchomości do przeprowadzenia inwestycji m.in. poprzez ich uzbrojenie i skomunikowanie z drogami publicznymi. W związku z prowadzoną działalnością zarówno w zakresie samodzielnej realizacji inwestycji jak i sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca odpowiedzialny jest m.in. za uzbrojenie i skomunikowanie nieruchomości gruntowanych, które w większości sytuacji będzie polegało na wybudowaniu lub przebudowie dróg zlokalizowanych bezpośrednio przy tych nieruchomościach.

Budowane lub przebudowywane drogi mają status dróg publicznych, a do zrealizowania tych inwestycji drogowych zobowiązują Wnioskodawcę przepisy powszechnie obowiązującego prawa.

Budowa lub przebudowa dróg wynika z potrzeby skomunikowania nieruchomości sprzedawanych przez Wnioskodawcę oraz jest warunkiem uzyskania pozwolenia na użytkowanie nowopowstających budynków. Zatem bez zrealizowania inwestycji drogowej, nie będzie możliwe przygotowanie sprzedawanych przez Wnioskodawcę nieruchomości. Konieczność zrealizowania inwestycji drogowej w związku z przedsięwzięciem deweloperskim, które ma zostać przeprowadzone przez Wnioskodawcę jako inwestora wynika wprost z umowy zawartej przez Wnioskodawcę oraz Gminę X (ZDiUM). W ramach przygotowania posiadanych nieruchomości do realizacji przedsięwzięć deweloperskich Wnioskodawca działa jako inwestor generalny, który bezpośrednio realizuje swoje zobowiązania wynikające z wyżej wskazanych przepisów o drogach publicznych. Jednocześnie Wnioskodawca obciąża kosztem zrealizowanych przez niego inwestycji drogowych nabywców nieruchomości poprzez skalkulowanie tych kosztów w cenie sprzedaży wybudowanych lokali mieszkalnych i użytkowych lub cenie nieruchomości gruntowych.

Przywołane przepisy ustawy o drogach publicznych nie przewidują żadnego wynagrodzenia dla inwestorów z tytułu realizowanych przez nich prac. Również w sytuacji Wnioskodawcy nie otrzyma on żadnego wynagrodzenia z tytułu prac, które mają zostać wykonane przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy.

Inwestycja drogowa ma zostać zrealizowana na gruntach będących własnością Gminy X, zarządzanych przez ZDiUM. W odniesieniu do kilku działek o bardzo niewielkiej powierzchni w stosunku do całej inwestycji może się zdarzyć, że prawo użytkowania wieczystego przysługiwać będzie osobom fizycznym, które nie są powiązane z Wnioskodawcą, w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT.

Jednak ostatecznie Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, iż Gmina X zobowiązała się wobec Wnioskodawcy do nabycia terenów, do których prawo użytkowania wieczystego posiadają obecnie osoby fizyczne przed zrealizowaniem inwestycji drogowej przez Wnioskodawcę. Zatem również w odniesieniu, do tych gruntów Wnioskodawca będzie realizował inwestycję drogową na podstawie umowy zawartej z Gminą X. W sytuacji natomiast, gdy osoby fizyczne nie przekażą na rzecz Gminy X terenów, w tej części Wnioskodawca nie będzie realizował inwestycji drogowej.

W związku z budową lub przebudową drogi na rzecz Gminy Wnioskodawca będzie dokonywał zakupów, w tym materiałów i usług podwykonawców, z tytułu których to zakupów będzie otrzymywał faktury VAT. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Z wniosku wynika również, iż realizacja inwestycji drogowej związana jest ze sprzedażą opodatkowaną - sprzedażą mieszkań.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z inwestycją drogową. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi, które nabędzie w związku z ww. usługami budowlanymi będą ostatecznie związane z wykonywaniem przez Spółkę w przyszłości czynności opodatkowanych (sprzedażą mieszkań).

Reasumując, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług związanych inwestycją drogową niezbędną dla budowy budynków mieszkalnych wielorodzinnych zarówno w sytuacji, gdy właścicielem gruntu, na którym ma powstać przedmiotowa inwestycja drogowa jest Gmina lub prawo użytkowania wieczystego przysługiwać będzie Wnioskodawcy.

Tut. Organ wskazuje, iż w związku z uzupełnieniem do wniosku, w którym Spółka oświadczyła, iż: "Gmina X zobowiązała się wobec Wnioskodawcy do nabycia terenów, do których prawo użytkowania wieczystego posiadają obecnie osoby fizyczne przed zrealizowaniem inwestycji drogowej przez Wnioskodawcę. Zatem również w odniesieniu, do tych gruntów Wnioskodawca będzie realizował inwestycję drogową na podstawie umowy zawartej z Gminą X. W sytuacji natomiast, gdy osoby fizyczne nie przekażą na rzecz Gminy X terenów, w tej części Wnioskodawca nie będzie realizował inwestycji drogowej.

Przekazanie Gminie X prawa do nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę infrastruktury drogowej na gruncie będącym w posiadaniu osób fizycznych nie nastąpi równocześnie z przekazaniem przez te osoby gruntu Gminie X. Zgodnie z umową z Gminą X przekazanie tych gruntów Gminie X powinno nastąpić przed zrealizowaniem inwestycji drogowej, czyli przed przekazaniem Gminie X prawa do nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę infrastruktury drogowej. W sytuacji, gdy Gminie X nie zostaną przekazane grunty będące obecnie w posiadaniu osób fizycznych w tej części grunty zostaną wyłączone i Wnioskodawca nie będzie na nich realizował inwestycji drogowej" pytanie oznaczone we wniosku jako 2, w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług, które wykorzystywane będą do zrealizowania na rzecz Gminy inwestycji drogowej w zakresie dróg publicznych, w sytuacji, gdy w odniesieniu do kilku działek, na których ma zostać zrealizowana inwestycja drogowa prawo użytkowania wieczystego będzie przysługiwać osobom fizycznym nie powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT, stało się bezprzedmiotowe.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przy nabyciu towarów i usług związanych z inwestycją w infrastrukturę drogową budowaną na gruncie należącym do Gminy, bądź znajdującym się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy X inwestycji drogowej wybudowanej na gruncie należącym do Gminy, bądź znajdującym się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 28 czerwca 2013 r., nr ILPP2/443-275/13-4/JK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.