ILPP2/443-24/08-2/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 marca 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-24/08-2/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2007 r. (data wpływu 2 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu kwalifikowania bonusów oraz formy ich dokumentowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu kwalifikowania bonusów oraz formy ich dokumentowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowany stosuje wobec stałych, największych odbiorców urządzeń grzewczych sprzedawanych przez Spółkę, ustalony w porozumieniach handlowych system premiowania. Premiowanie kontrahentów, ma na celu z reguły wynagrodzenie kontrahentów z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów. Porozumienia handlowe, o których wyżej mowa, mają charakter ramowy i są zawierane zasadniczo na czas nieokreślony, przy czym ich treść może podlegać corocznej aktualizacji m.in. w celu ustalenia zakresu przedmiotowego dostaw na kolejny rok bądź aktualizacji cenników. Jednym z mechanizmów premiowania przewidzianych w porozumieniu są bonusy (premie pieniężne), przysługujące w razie dokonania przez kontrahenta zakupów w danym okresie rozliczeniowym (z reguły rocznym) na ustaloną wartość minimalną stanowiącą określony procent zaplanowanego w porozumieniu obrotu rocznego.

Punktem odniesienia dla ustalenia pułapu obrotów w danym okresie rozliczeniowym jest kwotowo określony w porozumieniu, zaplanowany obrót roczny. Wartość bonusa ustalona jest jako określony procent wartości obrotów w każdym z okresów rozliczeniowych w ujęciu narastającym.

Stosowaną obecnie formą dokumentowania udzielanych bonusów, są faktury wystawiane przez kontrahentów Spółki tytułem wykonania usługi w zakresie dokonania zakupów w określonej wielkości.

Kwestie dotyczące kwalifikacji bonusów na gruncie ustawy o VAT, są przedmiotem istotnych wątpliwości Spółki już od momentu wejścia w życie nowej ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r. W związku z powyższym, Spółka występowała w przedmiotowej sprawie z zapytaniem w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej (wniosek z dnia 19 lipca 2004 r.) do właściwego organu podatkowego, który mocą pisemnej interpretacji z dnia 20 sierpnia 2004 r. stwierdził, iż wypłacane przez Spółkę premie pieniężne nie podlegają opodatkowaniu VAT, a prawidłową formą dokumentowania będzie nota księgowa. Mając na uwadze pojawiające się odmienne interpretacje w podobnych sprawach, Spółka wystąpiła do organu nadrzędnego, tj. Dyrektora właściwej Izby Skarbowej, z wnioskiem (z dnia 28 października 2004 r.) o weryfikację informacji udzielonej przez organ pierwszej instancji. W odpowiedzi Spółka otrzymała pismo z dnia 25 listopada 2004 r., w którym Izba podtrzymała stanowisko organu pierwszej instancji, wskazując jednak, iż ww. sprawie oczekuje na stanowisko MF.

Ponieważ w dniu 30 grudnia 2004 r. ukazało się oficjalne stanowisko Ministerstwa Finansów w kwestii dokumentowania bonusów, potwierdzające prawidłowość kwalifikacji bonusa jako wynagrodzenia za usługę w sytuacji braku możliwości powiązania go z konkretnymi transakcjami, za właściwą formę dokumentowania udzielanych bonusów uznano faktury za usługę wystawiane przez kontrahentów. Analiza najnowszych orzeczeń sądów administracyjnych wydaje się podważać zasadność traktowania bonusa jako wynagrodzenia za usługę, w związku z czym Spółka po raz kolejny postanowiła wystąpić z zapytaniem w sprawie interpretacji przepisów w powyższym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Mając na względzie brak jednoznacznej regulacji ustawowej w kwestii kwalifikacji bonusów (premii pieniężnych) na gruncie ustawy o VAT, a także niejednolitej praktyki stosowania prawa przez organy podatkowe oraz orzecznictwa sądów administracyjnych, Spółka wnioskuje o interpretację powołanych w sentencji wniosku przepisów ustawy, w kontekście udzielenia odpowiedzi na pytanie o prawidłowy sposób kwalifikowania bonusów na gruncie ustawy o VAT i formy ich dokumentowania.

W szczególności Spółka wnioskuje o udzielenie odpowiedzi na pytanie, który z niżej wymienionych trzech sposobów traktowania czynności udzielenia premii pieniężnej jest prawidłowy z punktu widzenia ustawy o VAT i powinien być stosowany przez Spółkę w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego:

1.

Bonus jako czynność nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. nie objęta w ogóle regulacją ustawy o VAT (nie stanowiąca ani wynagrodzenia za usługę, ani rabatu z tytułu dostaw towarów), dokumentowana notą księgową.

2.

Bonus jako postać rabatu skutkującego koniecznością korekty obrotu z tytułu dostaw dokonanych w danym okresie rozliczeniowym, dokumentowany fakturą korygującą. Dodatkowo pojawia się w tym miejscu pytanie o techniczny sposób dokonania takiej korekty, jeżeli podstawą obliczenia wysokości bonusów był przykładowo roczny obrót zrealizowany z danym kontrahentem, tzn. czy w takiej sytuacji należałoby korygować wszystkie faktury dokumentujące obroty z kontrahentem w danym roku (każdą z osobna) czy też ewentualnie korekta taka mogłaby być dokonana poprzez wystawienie jednej zbiorczej faktury korygującej, ze wskazaniem łącznej kwoty korekty (wartość bonusa), z załączonym wykazem uwzględnionych przy udzielaniu bonusa faktur, bez konieczności odrębnego korygowania każdej z nich.

3.

Bonus jako wynagrodzenie należne kontrahentowi tytułem świadczenia przez niego swoistej usługi polegającej na dobrej współpracy w zakresie osiągnięcia ustalonego umownie pułapu zakupów, dokumentowany fakturą wystawianą przez odbiorców tytułem wykonania usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie najnowsze orzecznictwo sądów administracyjnych, istnieją uzasadnione podstawy, aby stwierdzić, iż bonusy (premie pieniężne) wypłacane kontrahentom Spółki za osiągnięcie określonej wielkości zakupów, nie podlegają opodatkowaniu VAT (pozostają poza zakresem ustawy o VAT), gdyż nie stanowią ani wynagrodzenia za usługę świadczoną przez kontrahenta ani nie stanowią płatności uiszczanej w związku z koniecznością korekty przez Spółkę obrotu z tytułu dostaw towarów zrealizowanych w ustalonym okresie.

Uzasadniając prezentowane wyżej stanowisko, Zainteresowany pragnie przede wszystkim zauważyć, iż czynność udzielania premii pieniężnych nie została wprost wymieniona przez ustawodawcę jako odrębny przedmiot opodatkowania czy forma rabatu. Niemniej jednak mając na uwadze bardzo zróżnicowane poglądy organów podatkowych, orzecznictwo sądów administracyjnych, a także unijną zasadę powszechności opodatkowania - kwalifikacja bonusów (premii pieniężnych), udzielanych - jak w przypadku Spółki - w związku z osiągnięciem określonego poziomu zakupów, wywołała uzasadnione wątpliwości. Sprawę komplikuje dodatkowo fakt, iż poza brakiem wyraźnej ustawowej regulacji, prezentowane są w literaturze przedmiotu zupełnie różne stanowiska w tej materii. Można je podzielić zasadniczo na trzy grupy poglądów, spośród których każdy można z określonego punktu widzenia uzasadniać.

Pierwszy pogląd, bazuje na stwierdzeniu, iż przyznanie bonusa (premii pieniężnej) skutkuje koniecznością zmniejszenia obrotu z tytułu dostaw towarów zrealizowanych w okresie, za który przyznawany jest bonus.

UZASADNIENIEm ww. stanowiska mógłby być fakt, iż skoro udzielenie bonusa bazuje na wielkości obrotów uzyskanych z danym kontrahentem w ustalonym okresie czasu, to tym samym wiąże się z faktem dokonywania zakupów od kontrahenta (można go powiązać z dostawami zrealizowanymi w tym ustalonym okresie). W konsekwencji, w świetle stanowiska MF wyrażonego w piśmie z dnia 30 grudnia 2004 r., koniecznym byłoby zmniejszenie obrotu stanowiącego podstawę naliczania premii pieniężnej w drodze korekty faktur sprzedaży (zmniejszenie podatku należnego). Należy jednak zauważyć, iż stosowanie powyższej zasady może być praktycznie niemożliwe, gdyż w przypadku bonusów udzielanych w okresach rocznych, oznaczałoby to konieczność korekty wszystkich faktur wystawionych w trakcie roku (w przypadku znacznej częstotliwości dostaw mogłoby to być praktycznie niewykonalne). W takim przypadku można byłoby rozważyć możliwość wystawienia jednej zbiorczej faktury korygującej, dotyczącej wszystkich korygowanych faktur, wskazującej zbiorczo kwotę bonusa z załącznikiem w postaci zestawienia faktur podlegających korekcie. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach prezentowanych przez niektóre organy podatkowe, przykładowo Urząd Skarbowy w Olsztynie, w piśmie z dnia 18 maja 2007 r. stwierdził m.in.:

" (...) Z tytułu dokonywanych nabyć od kontrahentów unijnych Wnioskodawca otrzymuje tzw. bonusy (...). Wartość bonusu obliczana jest przez dostawcę i stanowi od 1% do 3% dokonanych w ciągu roku lub kwartału zakupów. (...) Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż wartość otrzymanych bonusów uzależniona jest od wysokości dokonanych w ciągu roku lub kwartału zakupów. (...) Otrzymane bonusy dotyczą konkretnych dostaw w określonym czasie i mają bezpośredni wpływ na wartość dostaw, w związku z czym można je uznać za opust obniżający kwotę jaką nabywca obowiązany jest zapłacić z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. (...) Otrzymując od kontrahenta zagranicznego rabat w związku z dokonanym wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, Wnioskodawca jest obowiązany do wystawienia wewnętrznych faktur korygujących do każdego z nabyć, w związku z którym został udzielony rabat, w miesiącu jego otrzymania. Możliwe jest wystawienie jednej faktury korygującej, jednakże musi z niej wynikać jaka kwota rabatu odnosi się do poszczególnych nabyć udokumentowanych uprzednio fakturami wewnętrznymi (...)".

Powyższe rozwiązanie nie znajduje jednak w ocenie Spółki jednoznacznej podstawy prawnej, a charakter bonusa wydaje się przemawiać za jego odrębnością od instytucji rabatów. Elementem, który odróżnia instytucję rabatów od bonusa są przede wszystkim inne przesłanki udzielenia bonusa, a także niejednokrotnie brak "technicznej" możliwości potraktowania bonusa jako czynności zmniejszającej obrót.

Drugi pogląd, zakłada traktowanie bonusów (premii pieniężnych) udzielanych w związku z osiągnięciem określonego pułapu obrotów jako wynagrodzenia za usługę podlegającą opodatkowaniu VAT.

UZASADNIENIEm ww. stanowiska może być fakt, iż między Spółką a odbiorcami dochodzi do świadczeń wzajemnych, polegających na tym, że odbiorca zobowiązuje się wobec Spółki do zrealizowania określonego poziomu zakupów, świadcząc tym samym pewnego rodzaju nienazwaną usługę na rzecz Spółki, za którą otrzymuje wynagrodzenie w postaci bonusa. Skoro w świetle szeroko zakreślonej definicji usługi w art. 8 ustawy o VAT, usługą może być powstrzymanie się od dokonania czynności, to tym bardziej taką usługą mogłoby być zachowanie polegające na zrealizowaniu określonego poziomu zakupów. W komentarzach podkreśla się, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy usługą i zapłatą. W analizowanym przypadku nie można zaprzeczyć, iż premia ma bezpośredni związek z określonym zachowaniem się odbiorców, polegającym na realizacji zakupów ponad określone umownie limity. Poza tym należy zauważyć, iż definicja usługi została powiązana z pojęciem świadczenia, które w rozumieniu cywilnoprawnym oznacza zachowanie się dłużnika zgodne z treścią zobowiązania. Zakładając, że powyższa interpretacja jest prawidłowa, czyli że Spółka płaci de facto wynagrodzenie za usługę, prawidłową formą jej udokumentowania powinno być wystawienie faktury przez świadczącego usługę, czyli odbiorcę bonusa.

Pogląd ten, szczególnie do niedawna znajdował bardzo szerokie potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, spośród których tytułem przykładu warto wskazać na pismo Urzędu Skarbowego Warszawa-Wawer z dnia 11 czerwca 2007 r., w którym czytamy:

" (...) Podatnik prowadząc działalność w zakresie sprzedaży samochodów oraz autoryzowanych usług serwisowych, za osiągnięcie z danym dostawcą określonej wartości obrotów czy z tytułu realizacji określonych planów ilościowych czy jakościowych zakupu oryginalnych części do serwisu otrzymuje odpowiednie bonusy ilościowe, wartościowe lub jakościowe. (...) Na podstawie przedstawionego przez Pana stanu faktycznego sprawy można wnioskować, że otrzymane przez Pana bonusy ilościowe, wartościowe lub jakościowe są ściśle związane z Pana wcześniejszym zachowaniem wobec firm, tzn. jest dodatkowym wynagrodzeniem za realizację planów ilościowych zakupów oryginalnych części do serwisu, osiągnięcie określonej wartości obrotów z danym dostawcą czy detaliczna wartość zakupów części określonego asortymentu. Zatem musiał Pan spełnić dodatkowe, specjalne warunki, aby otrzymać przedmiotowe bonusy. Można zatem wysnuć wniosek, iż Pana zachowanie wobec określonej firmy stanowi, zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług, świadczenie usługi na rzecz tej firmy, za wynagrodzeniem - dodatkową nagrodą. Otrzymane bonusy stanowią zapłatę za usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, w myśl cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (...)".

Z pewnością nie można odmówić słuszności ww. stanowisku, tym bardziej, że znajdowało ono (i nadal znajduje) - o czym wyżej wspomniano - bardzo szerokie potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Niemniej jednak prawidłowość ww. kwalifikacji wzbudziła wątpliwości Spółki w świetle najnowszych interpretacji urzędów skarbowych oraz orzeczeń sądów administracyjnych, odmawiających bonusom (premiom pieniężnym) przymiotu opodatkowanej usługi.

Trzeci pogląd, sprowadza się do potraktowania bonusów jako czynności pozostających poza regulacją ustawy o VAT.

Mając na uwadze najnowsze orzecznictwo w kwestii charakteru prawnego bonusów, można aktualnie opowiedzieć się za stanowiskiem o niepodleganiu ww. czynności przepisom ustawy o VAT. Trudno bowiem znaleźć jednoznaczne uzasadnienie do traktowania bonusa jako zdarzenia skutkującego koniecznością obrotu z tytułu dostaw, skoro nie do końca jednoznaczna jest możliwość powiązania bonusa z konkretną dostawą (bonus dotyczy dostaw rozumianych globalnie w danym okresie rozliczeniowym). Podobne wątpliwości mogą dotyczyć kwalifikacji bonusa jako usługi, chociażby z uwagi na trudności w jednoznacznym zdefiniowaniu przedmiotu takiej usługi.

W ocenie Spółki, na uznanie zasługuje koncepcja traktowania bonusów jako czynności nie objętych zakresem ustawy o VAT. Konsekwencją powyższej kwalifikacji byłoby dokumentowanie bonusów notą księgową (bez VAT), a także brak obowiązku deklarowania wartości bonusa w ewidencji sprzedaży i deklaracji VAT.

Podobne stanowisko prezentowane jest w najnowszym orzecznictwie sądów administracyjnych, a także organów podatkowych.

Decyzja Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 września 2007 r., w której w odpowiedzi na pytanie czy otrzymanie bonusa rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, a także w jaki sposób powinno być udokumentowane przekazanie przedmiotowego bonusa (tj. faktura, faktura korygująca, nota księgowa czy też inny rodzaj dokumentu), Izba zajęła następujące stanowisko:

" (...) Strona wskazała, iż zawarła z kontrahentem umowę, zgodnie z którą zakupi od niego odpowiednią ilość towaru (tzn. osiągnie odpowiedni poziom obrotów). W związku z tym, kontrahent przyzna Stronie bonus roczny w stosownej wysokości. Wysokość bonusu jest "ruchoma", uzależniona od ilości zakupionych przez Stronę towarów u kontrahenta. Bonus nie jest związany z konkretną dostawą towarów dokonaną przez kontrahenta na rzecz Strony, natomiast jest wynikiem wszystkich dostaw towarów dokonanych w danym roku.

(...) Istotne z punktu widzenia zaistniałego sporu jest to, że art. 8 ust. 1 jednoznacznie stanowi, iż usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. (...) Jak wynika z treści wniosku, otrzymany przez Stronę bonus roczny związany jest ściśle z dokonywanymi od kontrahenta dostawami towarów. Zatem czynność ta, jako dostawa towarów już podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym miejscu należy podkreślić, iż nie może wystąpić taka sytuacja faktyczna, która stanowiłaby zarówno dostawę towarów, jak i świadczenie usług. (...) zakup przez Stronę odpowiedniej ilości towaru, a tym samym osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów stanowi dostawę towarów, gdyż niewątpliwie jest efektem dokonywanych przez Stronę zakupów towaru od kontrahenta. Nie można więc uznać w stanie faktycznym sprawy - zrealizowania na rzecz kontrahenta określonego pułapu obrotu, za świadczenie usług, gdyż ewidentnie na uzyskanie określonego pułapu obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży - dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż czynności stanowiące dostawę towarów nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Zatem, zakup przez Stronę odpowiedniej ilości towaru, a tym samym osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów, zdaniem tutejszego organu nie stanowi świadczenia usług, gdyż opodatkowanie - jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru - nabycia określonej ilości towarów, będzie prowadziło do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz, jako sprzedaży (dostawy towarów), drugi jako zakup (świadczenia usług) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. (...) otrzymany przez Stronę od kontrahenta bonus roczny za osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. (...) nota księgowa jako uniwersalny dokument księgowy służący dokumentowaniu transakcji dla których nie przewidziano odrębnych formularzy jest dokumentem prawidłowym dla udokumentowania otrzymania przez Stronę bonusu. Powyższe wynika z faktu, iż nota księgowa jest wystawiana w rozrachunkach z kontrahentami w sytuacji, gdy nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie".

Podobne stanowisko zaprezentował NSA w wyroku z dnia 6 lutego 2007 r., I FSK 94/2006:

" (...) za niedopuszczalne należy uznać opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży, raz jako sprzedaży - dostawy towaru, drugi zakupu towaru - jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT. Za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie osiągniętych przez nabywcę towarów. Premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. (...) Tego rodzaju świadczenia nie podlegają więc opodatkowaniu".

Podobnie wyrok NSA z dnia 28 sierpnia 2007 r. I FSK 1109/2006:

" (...) Jeśli otrzymane wynagrodzenia od kontrahenta uzależnione jest od osiągnięcia określonego pułapu zakupów, to mamy do czynienia z premią. Nie jest to wynagrodzenie za świadczenie usług marketingowych opodatkowanych VAT".

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r. III SA/Wa 4080/2006, czytamy natomiast m.in.:

" (...) Premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów, nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. (...) Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie, rozdzielając usługi od dostaw. Podkreślił, że dokonywanie przez spółkę zakupów u kontrahenta, jak też terminowe regulowanie świadczenia pieniężnego poprzez zapłatę mieści się w czynności opodatkowanej VAT w postaci dostawy towarów. Nie można więc uznać w stanie faktycznym sprawy zrealizowania na rzecz sprzedającego określonego z góry pułapu zakupów, jak też terminowej zapłaty - za świadczenie usługi. (...) Tym samym wypłacenie premii (bonusu) jest obojętne z punktu widzenia VAT, podlega natomiast u nabywcy towarów, któremu ta premia jest przekazywana, zaliczeniu do przychodów w podatku dochodowym. Podobnie w przypadku wypłaty premii przez sprzedawcę - nabywcy towarów, z tytułu terminowego płacenia przez tego ostatniego za zakupiony towar, a więc prawidłowe wykonywanie przez nabywcę jednej z czynności istniejącego między stronami kontraktu kupna-sprzedaży - nie jest żadną usługą kupującego na rzecz sprzedawcy, która podlegałaby opodatkowaniu VAT".

Podsumowując przedstawione stanowisko wnioskodawca stwierdził, że biorąc pod uwagę wszystkie zaprezentowane wyżej koncepcje, na gruncie opisanego stanu faktycznego, najbardziej zasadnym wydaje się traktowanie udzielanych przez Spółkę premii pieniężnych jako czynności pozostających poza regulacją ustawy o VAT. Konsekwencją takiego stanowiska będzie dokumentowanie przedmiotowych czynności notą uznaniową bez podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.,br>

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy), natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom.

Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) - dotyczący wystawiania faktur korygujących.

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób, a premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

W opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z sytuacją, gdzie między stronami istnieje umowa, na podstawie której kupujący zobowiązuje się do wykonywania na rzecz sprzedawcy świadczenia, polegającego na zrealizowaniu określonego pułapu obrotów, a sprzedawca zobowiązał się do przyznania kupującemu wynagrodzenia (premii pieniężnej) z tytułu świadczenia ww. usługi. Premia ta nie ma więc charakteru dobrowolnego, ale uzależniona jest od określonego zachowania kupującego. Usługobiorcą jest dostawca, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez tworzenie sytuacji, w której kupujący decyduje się na zakup u niego, a nie u innego dostawcy.

Otrzymanie przedmiotowej premii pieniężnej jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się nabywcy w stosunku do sprzedawcy. Zachowanie nabywcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego. Jako zapłatę za wykonaną usługę podatnik otrzymuje bonus w postaci premii pieniężnej.

Zatem pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

W świetle powyższego, zachowanie nabywcy towarów polegające na osiągnięciu określonego w umowie obrotu należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż dostawa towarów zachowuje swój charakter przez cały czas trwania umowy, na podstawie której Wnioskodawca prowadzi współpracę ze swoim kontrahentem. Stosunek, na podstawie którego wypłacana jest premia pieniężna jest odrębną relacją zobowiązaniową wynikającą z innej umowy. Wobec powyższego, jeżeli mamy do czynienia z dwoma stosunkami prawnymi, nie można mówić o podwójnym opodatkowaniu.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ponadto zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Powoływane przez Spółkę wyroki sądów oraz decyzje organów podatkowych są rozstrzygnięciami konkretnych przypadków i wiążą Sąd tylko w tym zakresie oraz nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są, zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl