ILPP2/443-230/10-4/EWW - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT prowizji uzyskiwanych od dostawcy towarów z tytułu obrotu z podmiotami, z którymi podatnik nie posiada kontaktów handlowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki X, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2010 r. (data wpływu 27 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi powstrzymania się od dokonywania dostaw towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi powstrzymania się od dokonywania dostaw towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 kwietnia 2010 r. (data wpływu 27 kwietnia 2010 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od dostawcy G. z siedzibą w Niemczech. Jest on jednym z największych odbiorców towaru od tego dostawcy na terenie Polski.

Dostawca za wszelkie zakupy igieł do maszyn szwalniczych, bez pośrednictwa Zainteresowanego przez firmę B., udziela mu 3% prowizji oraz za wszystkie zakupy dokonywane przez firmę W. 2% prowizji.

Prowizja ta jest udzielana kwartalnie. Dostawca po zakończonym kwartale przysyła notę uznaniową, w której wyspecyfikowana jest data i Nr faktury oraz wartość na jaką ww. firmy zakupiły towar u dostawcy niemieckiego.

Spółka działając na podstawie decyzji z dnia 14 sierpnia 2007 r. Dyrektora Izby Skarbowej Nr II-2/4218-0017/07/Int i postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 20 czerwca 2007 r. Nr (...), wydanych w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, wystawia niemieckiemu dostawcy faktury VAT i przyjmuje do celów podatku dochodowego od osób prawnych kwotę netto wynikającą z faktur. Organy podatkowe wydające interpretacje w indywidualnej sprawie uznały, iż świadczy ona na rzecz dostawcy z Niemiec usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Organy podatkowe stwierdziły, iż na podstawie art. 27 ust. 1 usługi te opodatkowane są podatkiem od towarów i usług w miejscu gdzie świadczący usługi posiada siedzibę, czyli na terytorium Polski.

Od dnia 1 stycznia 2010 r. po zmianie przepisów ustawy o podatku od towarów usług ustawą z dnia 23 października 2009 r. (Dz. U. Nr 195, poz. 1504), miejscem świadczenia usług, a wiec ich opodatkowania, miedzy podatnikami VAT, jest miejsce siedziby usługobiorcy. Usługobiorcą w tym przypadku jest dostawca posiadający siedzibę w Niemczech. Wnioskodawca, w marcu 2010 r. otrzyma od swojego dostawcy kwartalną notę związaną z bezpośrednimi dostawami towarów do firmy B. i W., w związku z czym, zaistnieje konieczność prawidłowego zakwalifikowania podatkowego tego zdarzenia. W świetle zmienionych przepisów Spółka nie może opodatkowywać tego zdarzenia gospodarczego podatkiem od towarów i usług. Ponadto, stoi ona na stanowisku, iż prowizje te nie są usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej u wystawcy noty, ani też podatkiem od towarów i usług u odbiorcy prowizji. Prowizja ta stanowi w całości jej przychód.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż udzielana prowizja przez dostawcę niemieckiego jest związana z jego powstrzymaniem się od dokonywania sprzedaży towarów na rzecz firm B. i W., do których to firm dostawca niemiecki dostarcza towar bezpośrednio, bez pośrednictwa Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywane prowizje z tytułu obrotu z odbiorcami, z którymi Zainteresowany nie posiada kontaktów handlowych, należy traktować jako usługę i zidentyfikować ją na potrzeby podatku od wartości dodanej, jako świadczoną na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca...

Zdaniem Wnioskodawcy, prowizja otrzymywana od dostawcy z tytułu bezpośrednich dostaw towarów do odbiorców, z którymi nie posiada on kontaktów handlowych, nie stanowi usługi. Prowizja ta winna w całości stanowić przychód Zainteresowanego. Prowizja ta nie powinna być klasyfikowana jako usługa do opodatkowania podatkiem od wartości dodanej u dostawcy z Niemiec (art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Ta z kolei, w przypadku gdy jest odpłatna, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział opodatkowanie nie tylko czynności wykonywanych, lecz również powstrzymanie się od dokonania pewnych czynności lub tolerowanie pewnych czynności lub sytuacji.

Aby zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

Należy także pamiętać, że pojęcie zobowiązania się do zaniechania lub tolerowania czynności lub sytuacji odsyła do dwóch kategorii czynności wchodzących w to pojęcie. Mianowicie pierwsza kategoria, to sytuacja, w której podatnik zaprzestał wykonywania pewnych czynności, które przedtem wykonywał, druga zaś polega na powstrzymaniu się od określonego świadczenia, w tym również znoszenie określonego zachowania się.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od dostawcy G. z siedzibą w Niemczech. Jest on jednym z największych odbiorców towaru od tego dostawcy na terenie Polski. Za wszelkie zakupy igieł do maszyn szwalniczych, dokonywane przez firmę B. i firmę W. bez pośrednictwa Zainteresowanego, dostawca udziela mu stosownie 3% i 2% prowizji. Spółka wskazała, że prowizja udzielana przez dostawcę niemieckiego jest związana z jej powstrzymaniem się od dokonywania sprzedaży towarów na rzecz firm B. i W., do których to firm dostawca niemiecki dostarcza towar bezpośrednio, bez jej pośrednictwa. Prowizja udzielana jest kwartalnie. Dostawca po zakończonym kwartale przysyła notę uznaniową, w której wyspecyfikowana jest data i Nr faktury, oraz wartość na jaką ww. firmy zakupiły towar u dostawcy niemieckiego.

Mając zatem na uwadze informacje zawarte we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że usługa polegająca na powstrzymaniu się od dokonywania sprzedaży towarów na rzecz firm B. i W. (działalności konkurencyjnej) za wynagrodzeniem spełniać będzie definicję usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy. W niniejszej sprawie bowiem, pomiędzy niemieckim dostawcą igieł do maszyn szwalniczych a Wnioskodawcą, będącym jednym z największych ich odbiorców na terytorium kraju, istnieje stosunek zobowiązaniowy, zgodnie z którym w przypadkach, gdy firmy B. i W. dokonują zakupu igieł do maszyn szwalniczych bezpośrednio u ich niemieckiego producenta, bez udziału (pośrednictwa) Zainteresowanego, ten otrzyma od dostawcy prowizję (wynagrodzenie) w zależności od nabywcy, w wysokości 3% i 2% od wszystkich zakupów dokonanych w kwartale w ten właśnie sposób. Beneficjentem usługi świadczonej przez Spółkę, która polegać będzie na powstrzymaniu się (zaniechaniu) dokonywania dostaw towarów na rzecz firmy B. i W., będzie kontrahent niemiecki, wypłacający z tego tytułu określone wynagrodzenie (prowizje).

Reasumując, czynność powstrzymania się Wnioskodawcy od dokonywania sprzedaży towarów na rzecz firmy B. i W., do których to firm dostawca niemiecki dostarcza towar bezpośrednio, bez jego pośrednictwa, mająca charakter odpłatny, stanowić więc będzie świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczyć będzie usługi polegające na powstrzymaniu się od dokonywania dostaw igieł do maszyn szwalniczych do firmy B. i W., na rzecz dostawcy tych towarów z siedzibą w Niemczech.

Zatem stwierdzić należy, iż usługobiorcą wykonywanych przez Zainteresowanego usług będzie dostawca niemiecki, wykonujący działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy oraz posiadający status podatnika, w myśl art. 28a ustawy.

W oparciu o art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane powyżej zastrzeżenia nie będą miały zastosowania, zatem miejsce świadczenia ustalane będzie na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy.

Zatem, miejscem świadczenia usług polegających na powstrzymaniu się od dokonywania dostaw igieł do maszyn szwalniczych do firmy B. i W. przez Spółkę, będzie terytorium Niemiec. Tym samym, przedmiotowe usługi nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce lecz na terytorium Niemiec, gdzie podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są zobowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Przepis ust. 1 powołanego wyżej artykułu stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Stosownie do § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi (§ 25 ust. 4 ww. rozporządzenia).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w przypadku świadczenia przedmiotowych usług, Zainteresowany będzie zobowiązany ich wykonanie udokumentować fakturą VAT wystawioną na dostawcę niemieckiego, bez wykazywania na niej stawki oraz kwoty podatku, ze wskazaniem jednak informacji, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłaniem do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania usługi powstrzymania się od dokonywania dostaw towarów. Natomiast kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.