ILPP2/443-224/10-5/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 kwietnia 2010 r. (data wpływu 19 kwietnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 23 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 kwietnia 2010 r. (data wpływu 19 kwietnia 2010 r.) o doprecyzowanie zadanego pytania oraz stanowiska własnego Zainteresowanego oraz pismem z dnia 23 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) o doprecyzowanie informacji zawartych we wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się wytopem tłuszczy zwierzęcych (łój, sadło, otoka). Wytopiony tłuszcz zamierza sprzedać do firmy duńskiej, która zajmuje się produkcją karmy dla ptaków. Firma duńska wydzierżawia w Polsce magazyn, w którym magazynuje potrzebne surowce do produkcji karmy.

Produkt Spółki (tłuszcz topiony) trafiałby do magazynu w Polsce.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany zaznaczył, że produkcja karmy odbywa się w Danii. Według wstępnych rozmów, przedstawiciel firmy duńskiej twierdzi, że na powyższy tłuszcz należałoby zastosować stawkę VAT 0%, według Wnioskodawcy natomiast stawkę w wysokości 22%.

Dodatkowo dla wytapianego przez nią tłuszczu, Spółka wskazała klasyfikację statystyczną PKWiU 15.11.30.70.10 oraz poinformowała, iż jest to tłuszcz niejadalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na wytopiony tłuszcz można wystawić fakturę bezpośrednio na firmę w Danii i jaką stawkę VAT zastosować.

W złożonym uzupełnieniu Zainteresowany doprecyzował pytania dotyczące niniejszej sprawy:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można wystawić faktury na tłuszcz topiony ze stawką VAT 0% bezpośrednio na firmę znajdującą się w Danii.

W piśmie uzupełniającym Spółka wskazała, iż jej zdaniem, na sprzedany tłuszcz do firmy duńskiej należy zastosować stawkę VAT 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ustawy).

Z powołanych przepisów ustawy wynika, iż jednym z warunków uznania czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę jest, aby wywóz towarów nastąpił na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty z terytorium kraju oraz był wynikiem dostawy towarów, rozumianej zgodnie z art. 7 jako przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza sprzedać firmie duńskiej wytopiony tłuszcz zwierzęcy. Kontrahent duński zajmuje się na terenie Danii produkcją karmy dla ptaków. Firma duńska wydzierżawia w Polsce magazyn, w którym magazynuje potrzebne surowce do produkcji karmy. Produkt Spółki (tłuszcz topiony) trafi do tego magazynu w Polsce.

Mając na uwadze przedstawione informacje oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że planowana przez Zainteresowanego transakcja sprzedaż tłuszczy zwierzęcych podatnikowi z Danii oraz ich dostawa do wydzierżawianego przez niego magazynu na terytorium Polski, nie spełni definicji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 13 ust. 1 ustawy, za takową można uznać wywóz (przemieszczenie) towarów z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, w wykonaniu czynności dostawy towarów. Analiza sprawy wskazuje jednak, że w ramach dokonanej dostawy, przemieszczenie przedmiotowych tłuszczy zwierzęcych odbędzie się jedynie w obrębie kraju, od Wnioskodawcy do magazynu wydzierżawianego przez kontrahenta duńskiego, również na terytorium kraju.

W związku z powyższym, transakcja dostarczenia towarów do magazynu wskazanego przez zagranicznego kontrahenta na terenie Polski nie będzie wewnątrzwspólnotową dostawą towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, ponieważ warunkiem koniecznym jest aby towar był wywieziony z terytorium kraju, tj. Polski.

Przedmiotowa transakcja będzie więc dostawą na terytorium kraju, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Natomiast, stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Zatem, przedmiotowa transakcja powinna być opodatkowana właściwą dla danych towarów stawką podatku od towarów i usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienia od podatku.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca nie przewidział opodatkowania dostawy tłuszczy zwierzęcych niejadalnych o symbolu PKWiU 15.11.30.70.10, stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku. Zatem, w tym przypadku zastosowanie znajdzie art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym dostawa ta opodatkowana będzie stawką podatku w wysokości 22%.

Reasumując, transakcja sprzedaży tłuszczy zwierzęcych dla podatnika z Danii, w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy, których dostawa nastąpi do magazynu wydzierżawianego przez tego podatnika na terytorium Polski, stanowić będzie dostawę towarów na terytorium kraju, opodatkowaną stawką podatku w wysokości 22%.

Obowiązek wystawiania faktur VAT wynika z przepisu art. 106 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W związku z powyższymi ustaleniami, pytanie Wnioskodawcy: "W przypadku zastosowania stawki VAT 0% jakie warunki należy spełnić i jakie dokumenty należy posiadać w przypadku kontroli US" - stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.