ILPP2/443-223/10-4/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) o doprecyzowanie, którego podatku pytanie dotyczy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W zakresie działalności Wnioskodawcy są między innymi zapisy:

* 56.10.A - Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne,

* 56.10.B - Ruchome placówki gastronomiczne,

* 56.29.Z - Pozostała usługowa działalność gastronomiczna,

* 56.30.Z - Przygotowanie i podawanie napojów,

* 56.21.Z - Przygotowanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).

Przeważająca działalność to prowadzenie Sali Weselnej i organizacja wesel oraz imprez okolicznościowych o charakterze imprez zamkniętych.

Do każdej imprezy zawierane są umowy lub co najmniej zlecenie wykonania imprezy. Umowy zazwyczaj zawierane są na kilka lub kilkanaście miesięcy przed planowanym terminem imprez. W ramach umowy Spółka oferuje kilka zestawów menu wraz z udostępnieniem sali, jej wystrojem i pełną obsługą. W zależności od ilości i rodzajów dań w danym zestawie stosowane są różne ceny. Dodatkowo, Wnioskodawca oferuje w ramach każdego menu nielimitowaną ilość napojów, w tym: wody, soków, mleka, napojów gazowanych i niegazowanych, kawy i herbaty, które są serwowane w trakcie imprez weselnych. Z tego powodu Zainteresowany nigdy nie jest w stanie przewidzieć jakie ilości na danej imprezie zostaną skonsumowane. Wszystkie napoje stanowią mniej niż 10% wartości imprezy. Podobnie jest z posiłkami, ponieważ są przygotowywane na miejscu i wydawane w miarę potrzeb.

Opłata za imprezę jest uiszczana przelewem na rachunek bankowy lub gotówką w całości przed imprezą, zgodnie z umową, w dwóch ratach: zaliczka 30% przy podpisaniu umowy, a pozostałe 70% jest płatne na 7 dni przed imprezą. W momencie zapłaty lub zaraz po zapłacie jest wystawiana faktura VAT lub/i paragon fiskalny. Cała impreza jest rozliczana jako usługa gastronomiczna, opodatkowana stawką podatku VAT 7%.

W momencie zapłaty lub zaraz po zapłacie jest wystawiana faktura VAT lub/i paragon fiskalny. Zapłata za całą imprezę jest dokonywana przed nią. Na imprezie są wydawane praktycznie bez limitu posiłki, soki i napoje niegazowane, napoje gazowane, mleko, kawa i herbata. Koszt wszystkich towarów w wartości imprezy stanowi jedynie 30%. Pozostałe 70% to wartość usługi gastronomicznej. Wszystkie napoje i soki stanowią mniej niż 10% wartości imprezy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że na imprezie są wydawane posiłki i napoje bez limitu oraz ponad 70% wartości imprezy stanowi serwis gastronomiczny, a produkty o zróżnicowanych stawkach VAT stanowią jedynie 30% wartości imprezy, można zastosować stawkę VAT 7%. Zastosowanie innego sposobu rozliczeń nie jest możliwe przed zakończeniem imprezy. Pełne rozliczenie zużycia poszczególnych wyrobów i towarów możliwe jest jedynie po imprezie, co wiązało by się z nadmiernymi kosztami ponoszonymi jedynie w celu tego rozliczenia i wymagało by dodatkowego dnia pracy dla co najmniej 3 osób, co przekracza wartość całego VAT od napojów gazowanych, kaw i herbat. Dodatkowo wiązałoby się z koniecznością korygowania wystawianych przed imprezą faktur i paragonów fiskalnych oraz korygowania opłat za imprezę, co jest niezgodne z umową i na co z pewnością nie zgodzą się klienci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast pod pojęciem towarów należy rozumieć, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, że przeważająca działalność Spółki to prowadzenie Sali Weselnej i organizacja wesel oraz imprez okolicznościowych o charakterze imprez zamkniętych. Do każdej imprezy zawierane są umowy lub co najmniej zlecenie wykonania imprezy. Umowy zazwyczaj zawierane są na kilka lub kilkanaście miesięcy przed planowanym ich terminem. W ramach umowy oferuje kilka zestawów menu wraz z udostępnieniem sali, jej wystrojem i pełną obsługą. W zależności od ilości i rodzajów dań w danym zestawie stosowane są różne ceny. Dodatkowo Wnioskodawca oferuje w ramach każdego menu nielimitowaną ilość napojów, w tym wody, soków, mleka, napojów gazowanych i niegazowanych, kawy i herbaty, które są serwowane w trakcie imprez weselnych. Z tego powodu Zainteresowany nigdy nie jest w stanie przewidzieć jakie ilości na danej imprezie zostaną skonsumowane. Wszystkie napoje stanowią mniej niż 10% wartości imprezy. Podobnie jest z posiłkami, ponieważ są przygotowywane na miejscu i wydawane w miarę potrzeb. Cała impreza jest rozliczana jako usługa gastronomiczna, opodatkowana 7% stawką podatku VAT.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - art. 19 ust. 4 ustawy.

Zainteresowany wskazał, że zapłata za całą imprezę jest dokonywana przed nią, w dwóch ratach. Zatem, należy ją traktować jako zaliczki, bowiem otrzymuje on ją jeszcze przed wykonaniem usługi.

W myśl art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z zapisu art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

W treści § 9 powołanego rozporządzenia zawarto ogólne zasady dotyczące terminu wystawiania faktur. Zgodnie z zapisem ust. 1 tego paragrafu, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Od tych ogólnych zasad Minister Finansów przewidział odstępstwa.

Zgodnie z § 10 ust. 1 cyt. rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia, od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 3 tego rozporządzenia, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określił w drodze rozporządzenia między innymi szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące.

Stosownie do § 2 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Na podstawie dokonanej analizy przepisów cytowanego powyżej rozporządzenia należy stwierdzić, iż nie określają one momentu, w którym dana transakcja winna zostać zarejestrowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zdaniem tut. Organu należy zatem przyjąć, iż rejestracja sprzedaży na kasie winna nastąpić z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej powinno się odbywać z chwilą dokonania sprzedaży, nie później jednak niż w momencie powstania obowiązku podatkowego, czyli w przedmiotowej sprawie z chwilą otrzymania każdej z zaliczek.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1779), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W załączniku tym, stanowiącym listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7%, w poz. 20 wskazano usługi gastronomiczne, z wyłączeniem:

* sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

* sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Wnioskodawca poinformował, że usługi przez niego świadczone rozlicza jako usługi gastronomiczne, opodatkowując je 7% stawką podatku VAT.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że usługi wykonywane przez Zainteresowanego, stosownie do zapisu poz. 20 cyt. rozporządzenia, podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku, jednak z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z tego przepisu.

Bowiem powyższa, obniżona stawka nie dotyczy towarów, których sprzedaż wyłączono z opodatkowania według tej stawki. Powołany przepis jednoznacznie wskazuje, że stawki preferencyjnej nie stosuje się do:

* sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

* sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Zatem, do sprzedaży powyższych towarów stosować należy stawkę podstawową w wysokości 22%, określoną w art. 41 ust. 1 ustawy, niezależnie od ich udziału w stosunku do całej usługi.

Zainteresowany wskazał, że zapłata za imprezę jest uiszczana przelewem na rachunek bankowy lub gotówką w całości przed imprezą, zgodnie z umową, w dwóch ratach: zaliczka 30% przy podpisaniu umowy, a pozostałe 70% jest płatne na 7 dni przed imprezą. W momencie zapłaty lub zaraz po niej jest wystawiana faktura VAT lub/i paragon fiskalny.

Wnioskodawca podkreślił także, że nigdy nie jest w stanie przewidzieć jakie ilości napojów, w tym: wody, soków, mleka, napojów gazowanych i niegazowanych, kawy, herbaty, które są serwowane w trakcie imprez weselnych, na danej imprezie zostaną skonsumowane.

Jednocześnie Zainteresowany w opisie sprawy oświadczył, iż wszystkie napoje i soki stanowią mniej niż 10% wartości imprezy. To wskazuje na to, że Wnioskodawca przewiduje (dokonuje kalkulacji) skonsumowanie określonej ilości napojów (wody, soków, napojów gazowanych i niegazowanych, kawy i herbaty) na poszczególnych imprezach przez niego zorganizowanych.

Tut. Organ pragnie podkreślić, że czynny podatnik VAT w zakresie realizowanych przez siebie działań gospodarczych działa głównie w ramach systemu wytyczonego przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do niej. Planując działania w obszarze swojej działalności gospodarczej, podatnik VAT musi zatem uwzględnić przepisy, które będą odnosić się do wykonywanych czynności i przewidzieć skutki swoich decyzji na gruncie przepisów o VAT, bowiem o zakresie stosowania prawa podatkowego w odniesieniu do danych czynności przesądza rzeczywisty charakter tych czynności.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż odnośnie kwestii związanych z rozliczeniem podatku od towarów i usług stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach. Zatem, obowiązek podatkowy jest kategorią prawną i faktyczną zobiektywizowaną, co oznacza, że powstaje w warunkach przez prawo określonych niejako automatycznie, tj. niezależnie od woli i zamiaru podmiotów temu obowiązkowi podlegających. Dlatego też, na powstanie obowiązku podatkowego wpływu nie ma żadna umowa cywilnoprawna ani też zawinione, bądź niezawinione działanie Wnioskodawcy. Na moment powstania obowiązku podatkowego konkretyzują się ostatecznie wszelkie istotne elementy stosunku prawnopodaktowego. W tym bowiem momencie ustalone zostają informacje o podmiocie i przedmiocie podatku, podstawie opodatkowania oraz właściwej stawce.

Moment powstania obowiązku podatkowego determinuje także uwzględnienie danej czynności w deklaracji podatkowej, czyli powoduje także powstanie terminu powstania zobowiązania podatkowego oraz zapłaty podatku. Z tego też względu bardzo istotnym zagadnieniem jest dokumentowanie w odpowiedni sposób świadczonych przez siebie usług. Z tej właśnie dokumentacji wynika konkretna kwota dla wymiaru podatku. Odpowiednie dokumentowanie świadczonych usług pozwala na prawidłowy sposób rozliczania podatku VAT (m.in.: poprzez ustalenie właściwej wysokości zobowiązania podatkowego oraz terminu zapłaty podatku). Pozwala to na porównanie i sprawdzenie, czy rzetelnie oraz prawidłowo są wykazywane zobowiązania podatkowe.

Końcowo tut. Organ zwraca uwagę na fakt, że przeszkody natury technicznej nie mogą determinować sposobu rozliczenia podatku. Obowiązkiem Zainteresowanego jest takie zorganizowanie prowadzonej działalności gospodarczej, aby w prawidłowy sposób wywiązał się z nałożonych przez ustawodawcę obowiązków i miał możliwość wykazania się stosowną dokumentacją, gdyż w razie niemożności odtworzenia zdarzeń gospodarczych skutki prawne na gruncie podatkowym zawsze obciążają jego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż świadczone usługi, o których mowa we wniosku, zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę jako usługi gastronomiczne, korzystają z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7%, zgodnie z powołanym rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, z wyłączeniem:

* sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

* sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%

Tak więc wymienione towary podlegają opodatkowaniu wg stawki 22%, niezależnie od ich udziału w całej imprezie.

Zatem, postępowanie Wnioskodawcy jest niewłaściwe, ponieważ nie może on zastosować 7% stawki podatku VAT na całą organizowaną przez niego imprezę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostało w dniu 6 maja 2010 r. postanowienie o umorzeniu postępowania nr ILPB3/423-159/10-4/MC.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.