ILPP2/443-214/10-3/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2010 r. (data wpływu 11 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 18 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny uprawnień wynikających ze współwłasności ustawowej małżeńskiej w stosunku do lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny uprawnień wynikających ze współwłasności ustawowej małżeńskiej w stosunku do lokalu mieszkalnego. Przedmiotowy wniosek został w dniu 18 lutego 2010 r. uzupełniony o potwierdzenie przelewu opłaty od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest z żoną współwłaścicielem lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie wieczystego użytkowania gruntu, na prawach współwłasności ustawowej małżeńskiej. Lokal został zakupiony od dewelopera w grudniu 2005 r. na podstawie umowy sprzedaży, lokal został nabyty na cele prywatne, osobiste Zainteresowanego oraz jego rodziny i tak jest wykorzystywany. Wnioskodawca zamierzam zawrzeć z żoną umowę darowizny w formie aktu notarialnego, na mocy której dokona darowizny na rzecz żony uprawnień wynikających ze współwłasności ustawowej małżeńskiej w stosunku do tego wskazanego lokalu mieszkalnego. Na mocy tej umowy, prawo własności lokalu i przynależnych do niego praw przysługiwać będzie żonie Zainteresowanego. Wnioskodawca posiada przychody z umowy o pracę i najmu lokalu mieszkalnego. Przychody z najmu lokalu mieszkalnego opodatkowane są ryczałtem od najmu na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jest to najem okazjonalny. Nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jestem czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i nigdy nie był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów usług. Zainteresowanemu, ani jego żonie przy nabyciu tego lokalu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy umowa darowizny uprawnień wynikających ze współwłasności ustawowej małżeńskiej w stosunku do powyższego lokalu mieszkalnego, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany lokal mieszkalny wraz z przynależnymi udziałami w częściach wspólnych budynku i gruntu, stanowi wspólność ustawową małżeńską. Został zakupiony w celu zaspokojenia potrzeb Zainteresowanego oraz jego rodziny i w taki sposób jest wykorzystywany. Będzie to darowizna części majątku osobistego (prywatnego), przy której to czynności zarówno Wnioskodawca - jako darczyńca, jak i jego żona - jako obdarowany, nie będą mieć statusu podatnika podatku od towarów i usług. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług; po drugie - czynność została wykonana przez podmiot który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług. Darczyńca i obdarowany będą działać w sferze prywatnej do której unormowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Żadna z dwóch wyżej wymienionych przesłanek nie zostanie spełniona, a to oznacza, że powyższa umowa darowizny nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług.

W powyższej sprawie nie ma zastosowania również przepis art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie będzie to dostawa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż darczyńcy nie przysługiwało przy nabyciu lokalu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z ogólnych zasad podatku VAT wynika, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlegają opodatkowaniu, tylko wówczas, gdy są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług działającego dla tych czynności w takim właśnie charakterze.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Określenie pojęcia "podatnik" ma zasadnicze znaczenie dla zakresu opodatkowania. Opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Należy w tym miejscu zauważyć, że obie te cechy powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Zatem, podatnikiem dany podmiot będzie tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonał w ramach działalności gospodarczej. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, jednakże w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca (osoba fizyczna), jest z żoną współwłaścicielem lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie wieczystego użytkowania gruntu, na prawach współwłasności ustawowej małżeńskiej. Przedmiotowy lokal został nabyty na cele prywatne, osobiste Zainteresowanego oraz jego rodziny i tak jest wykorzystywany. Od jego nabycia zarówno Wnioskodawcy, jak i jego żonie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zainteresowany wskazał, iż nigdy nie był oraz nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Obecnie Wnioskodawca zamierza zawrzeć z żoną umowę darowizny, na podstawie której dokona na jej rzecz darowizny uprawnień wynikających ze współwłasności ustawowej małżeńskiej w stosunku do lokalu mieszkalnego. Przedmiotowa umowa zostanie zawarta w formie aktu notarialnego.

Zatem uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonując darowizny uprawnień wynikających ze współwłasności ustawowej małżeńskie do lokalu mieszkalnego, stanowiących majątek osobisty, który nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej i od nabycia którego Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca (osoba fizyczna) nie będzie występował jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a zamierzona przez niego czynność - darowizna uprawnień wynikających ze współwłasności ustawowej małżeńskiej do lokalu mieszkalnego na rzecz żony, nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Natomiast analiza przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którą minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy zamierzona przez Wnioskodawcę czynność darowizny uprawnień wynikających ze współwłasności ustawowej małżeńskiej w stosunku do lokalu mieszkalnego na rzecz żony, może być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja zawiera rozstrzygnięcie w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięty w odrębnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.