ILPP2/443-207/07-2/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2007 r. (data wpływu 6 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania ręczników klientom i pracownikom - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania ręczników klientom i pracownikom.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zleciła wykonanie ręczników z nadrukiem logo firmy. Ręczniki te przekazywane będą klientom w kompletach po 2 sztuki jako prezenty wraz z zakupionym towarem, jak również wydane zostaną pracownikom jako prezenty okolicznościowe. Wartość jednego kompletu wyniesie 55 zł netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydanie klientom oraz pracownikom ręczników z nadrukiem logo firmy należy rozliczyć fakturą VAT wewnętrzną w sytuacji, gdy VAT naliczony przy zakupie zostanie odliczony.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z odliczeniem VAT naliczonego przy zakupie ręczników rozliczenie ich wydania fakturą wewnętrzną nie jest zasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z postanowień art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy wynika, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie bez wynagrodzenia przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W art. 7 ust. 3 ustawy postanowiono natomiast, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ww. ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to kierując się zasadą racjonalności ustawodawcy należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne o podobnym charakterze przekazania towarów, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części.

Podobną wykładnię przepisu art. 5 (6) VI Dyrektywy odpowiadającego przepisom art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług zastosował Europejski Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu w sprawie C-48/97 pomiędzy Kuwait Petroleum (GB) Ltd a Commissioneres of Customs and Excise (GB), w którym stwierdzono m.in. "że wynika w sposób oczywisty z brzmienia pierwszego zdania art. 5 (6) VI Dyrektywy, że ta regulacja traktuje jako odpłatną dostawę towarów, a w konsekwencji podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, nieodpłatne rozporządzenie przez podatnika towarami, które stanowią część jego majątku związanego z działalnością gospodarczą, jeżeli podatek naliczony związany z tymi towarami został odliczony, przy czym jest, co do zasady, bez znaczenia czy to rozporządzenie zostało dokonane dla celów działalności gospodarczej. Drugie zdanie tego przepisu, które zapobiega opodatkowaniu przypadków przekazania próbek bądź upominków o niewielkiej wartości na cele prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, nie miałoby sensu, gdyby pierwsze zdanie nie obciążało podatkiem VAT nieodpłatnego rozporządzenia tymi towarami przez podatnika, nawet gdyby było to uczynione na cele prowadzonej działalności gospodarczej".

Podsumowując powyższą analizę, stwierdza się, iż jeśli Spółka dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów, to nieodpłatnie przekazanie ręczników klientom lub pracownikom podlega opodatkowaniu, jako dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 w związku z ust. 3 ustawy. Bowiem przekazane ręczniki z nadrukiem logo firmy nie odpowiadają definicji drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, którą należy rozumieć jako materiały zawierające treści o charakterze reklamowym i informacyjnym, tj. materiały wykonane metodami poligraficznymi.

Jednakże, Zainteresowany, w opisanym zdarzeniu przyszłym wskazał, iż wartość pojedynczego kompletu ręczników (2 sztuki) przekazanych nieodpłatnie klientom, bądź okolicznościowo pracownikom wynosi 55 zł netto.

W myśl zapisu art. 7 ust. 4 ustawy przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Wnioskodawca nie wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, ani we własnym stanowisku, czy prowadzi ewidencję osób, którym zostały wręczone komplety ręczników.

Dlatego też stwierdzić należy, biorąc pod uwagę powyższą analizę i opis zdarzenia przyszłego przedstawiony przez Spółkę, że nieodpłatne przekazanie ręczników, których wartość nie przekracza kwoty 100 zł brutto nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że Zainteresowany prowadzi ewidencję osób, na podstawie której można ustalić tożsamość obdarowanych - nawet jeśli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów.

Zainteresowany w stanie opisanym we wniosku wskazał, iż skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów. Prawo do odliczenia tego podatku w opisanej sytuacji nie jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, nie przedstawił on w tym zakresie własnego stanowiska, zatem fakt ten nie podlegał ocenie. Rozpatrując złożony wniosek uznano, że Spółka miała takie prawo.

Stosownie do zapisu art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W odniesieniu do powyższego przepisu, stwierdza się, że wydanie przez Spółkę kompletu ręczników, spełniających definicję prezentu o małej wartości (art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie ma obowiązku dokumentowania tej czynności fakturą wewnętrzną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.