ILPP2/443-2046/10-2/MN - Zwolnienie z podatku VAT usług świadczonych w ramach prowadzonego biura rachunkowego.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-2046/10-2/MN Zwolnienie z podatku VAT usług świadczonych w ramach prowadzonego biura rachunkowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni posiada stosowne uprawnienia (świadectwo kwalifikacyjne wydane przez Ministra Finansów w dniu 15 października 1999 r.) do prowadzenia biura rachunkowego. Przedmiotem działalności Zainteresowanej są:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów,

* prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji VAT,

* obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji/deklaracji podatkowych sporządzanych na podstawie prowadzonych ksiąg i innych ewidencji podatkowych,

* obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników i przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS,

* prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia,

* sporządzanie list płac dla pracowników klientów,

* prowadzenie ewidencji przychodów.

Powyższe usługi Wnioskodawczyni wykonuje na podstawie dokumentów powierzonych przez przedsiębiorców. Czynności te są sklasyfikowane według PKD 2007 pod kodem 69.20.Z "Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe", natomiast według PKWiU z 1997 r. - 74.12.20 "Usługi w zakresie księgowości z wyjątkiem deklaracji podatkowych" i inne, np.: 74.12.12; 74.12.13; 74.12.14; a według PKWiU z 2008 r. pod symbolem np.: 69.20.21.0; 69.20.22.0; 69.20.24.0; 69.20.29.0; 69.20.23.0.

Zainteresowana wykonuje te czynności na zlecenie/na rzecz klientów - osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, nie udzielając przy tym porad prawnych, ani nie podpisując deklaracji podatkowych. W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (biuro rachunkowe), Zainteresowana nie świadczy usług w zakresie doradztwa, a także nie zajmuje się sporządzaniem deklaracji podatkowych i nie udziela pomocy w tym zakresie osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz podmiotom gospodarczym, którym nie prowadzi ewidencji lub ksiąg.

Przewidywana wartość przychodów Wnioskodawczyni ze sprzedaży w 2010 r. nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. kwoty 100.000,00 zł. Obecnie Zainteresowana jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu przekroczenia obrotu w latach poprzednich. Wnioskodawczyni nie jest doradcą podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionych faktów, prawidłowym będzie wybranie przez Wnioskodawczynię zwolnienia podmiotowego, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakres usług świadczonych przez nią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie kwalifikuje się do czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i w związku z tym możliwe będzie korzystanie przez Zainteresowaną ze zwolnienia sprzedaży z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy, do czasu gdy wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł w roku 2011.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011 r., na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzymał brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Ponadto w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r., w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2010 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 2 ust. 4 ww. ustawy, w 2011 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. była wyższa niż 100.000 zł i nie przekroczyła 150.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r., z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym "Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy", w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., wymieniono pod pozycją 13 "Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego" oraz pod pozycją 14 "Usługi prawnicze".

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;

2. adwokaci i radcowie prawni;

3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż terminu "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni posiada stosowne uprawnienia (świadectwo kwalifikacyjne wydane przez Ministra Finansów w dniu 15 października 1999 r.) do prowadzenia biura rachunkowego. Przedmiotem działalności Zainteresowanej są: prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów; prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji VAT; obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji/deklaracji podatkowych sporządzanych na podstawie prowadzonych ksiąg i innych ewidencji podatkowych; obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników i przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS; prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia; sporządzanie list płac dla pracowników klientów; prowadzenie ewidencji przychodów. Powyższe usługi Wnioskodawczyni wykonuje na podstawie dokumentów powierzonych przez przedsiębiorców. Czynności te są sklasyfikowane według PKD 2007 pod kodem 69.20.Z "Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe", natomiast według PKWiU z 1997 r. - 74.12.20 "Usługi w zakresie księgowości z wyjątkiem deklaracji podatkowych" i inne, np.: 74.12.12; 74.12.13; 74.12.14; a według PKWiU z 2008 r. pod symbolem np.: 69.20.21.0; 69.20.22.0; 69.20.24.0; 69.20.29.0; 69.20.23.0. Zainteresowana wykonuje te czynności na zlecenie/na rzecz klientów - osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, nie udzielając przy tym porad prawnych, ani nie podpisując deklaracji podatkowych. W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (biuro rachunkowe), Zainteresowana nie świadczy usług w zakresie doradztwa, a także nie zajmuje się sporządzaniem deklaracji podatkowych i nie udziela pomocy w tym zakresie osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz podmiotom gospodarczym, którym nie prowadzi ewidencji lub ksiąg. Przewidywana wartość przychodów Wnioskodawczyni ze sprzedaży w 2010 r. nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. kwoty 100.000,00 zł. Obecnie Zainteresowana jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu przekroczenia obrotu w latach poprzednich. Wnioskodawczyni nie jest doradcą podatkowym.

Mając na uwadze opis świadczonych usług, brak uprawnień doradcy podatkowego oraz analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawczynię usługi, które świadczy prowadząc działalność gospodarczą na własne nazwisko - nie będą stanowiły usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem podmiotowym.

Tym samym, uwzględniając opisane zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż w analizowanym przypadku Wnioskodawczyni, od dnia 1 stycznia 2011 r., przysługiwać będzie prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, do czasu przekroczenia kwoty limitu wartości sprzedaży opodatkowanej, o którym mowa w tym przepisie - w wysokości 150.000,00 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl