ILPP2/443-1992/10-4/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1992/10-4/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Uniwersytetu, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2010 r. (data wpływu 10 grudnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2010 r. (data wpływu 3 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizn rzeczowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizn rzeczowych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 listopada 2010 r. (data wpływu 3 marca 2011 r.) będącym upoważnieniem dla osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest szkołą wyższą, która realizując swoje cele statutowe, polegające m.in. na kształceniu studentów, wykorzystuje do swej działalności różnego rodzaju środki trwałe oraz tzw. przedmioty niskocenne nie mieszczące się w definicji środków trwałych lub inaczej których cena nabycia jest niższa niż dolna granica określona w złotych dla zakupu środków trwałych.

Pojawiła się sytuacja, gdzie ze względu na wymagania dydaktyczne związane z kształceniem studentów na wydziale informatycznym, część sprzętu komputerowego utraciła swoją techniczną przydatność w salach wykładowych. Zainteresowany mógłby część komputerów wycofanych z sal wykładowych, nie mających również zastosowania w jego administracji, przekazać w formie darowizny rzeczowej dla innej placówki oświatowej (w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług - art. 43 ust. 9) albo innej niż placówka oświatowa jednostki.

Sprzęt komputerowy przeznaczony na darowiznę stanowił koszty uzyskania przychodów w postaci amortyzacji (zamortyzowany w 100%) lub w przypadku przedmiotów nietrwałych w postaci jednorazowego odpisu w koszty.

Przy zakupie sprzętu komputerowego Wnioskodawca korzystał z obniżonej stawki VAT 0%, zgodnie z zapisem w art. 83 ust. 1 pkt 26 i ust. 14 pkt 1 ustawy o podatku VAT.

Sprzęt ten jest wykorzystywany na działalność dydaktyczną, z której przychody nie są opodatkowane. W związku z tym, Zainteresowany nie posiadał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach na rzecz tej sprzedaży, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od darowizn rzeczowych przekazanych na rzecz innej placówki oświatowej lub innego niż placówka oświatowa podmiotu należy naliczyć podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, darowizna towarów zakupionych wcześniej na rzecz działalności zwolnionej, gdzie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub częściowo, nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku VAT i co za tym idzie, nie może stanowić podstawy opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 tej ustawy. Jego zdaniem, jest to tzw. obrót poza ustawą o podatku VAT (nie podlegający podatkowi od towarów i usług).

W tym przypadku Zainteresowany nie wystawia faktury VAT oraz nie wykazuje obrotu na deklaracji VAT-7 z tytułu tej darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Natomiast w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynność, w całości lub części.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest szkołą wyższą, która realizując swoje cele statutowe polegające m.in. na kształceniu studentów, wykorzystuje do swej działalności różnego rodzaju środki trwałe oraz tzw. przedmioty niskocenne nie mieszczące się w definicji środków trwałych lub inaczej - których cena nabycia jest niższa niż dolna granica określona w złotych dla zakupu środków trwałych. Pojawiła się sytuacja, gdzie ze względu na wymagania dydaktyczne związane z kształceniem studentów na wydziale informatycznym, część sprzętu komputerowego utraciła swoją techniczną przydatność w salach wykładowych. Zainteresowany mógłby część komputerów wycofanych z sal wykładowych, nie mających również zastosowania w jego administracji, przekazać w formie darowizny rzeczowej dla innej placówki oświatowej (w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług - art. 43 ust. 9) albo innej niż placówka oświatowa jednostki. Przy zakupie sprzętu komputerowego Wnioskodawca korzystał z obniżonej stawki VAT 0%, zgodnie z zapisem w art. 83 ust. 1 pkt 26 i ust. 14 pkt 1 ustawy.

Sprzęt ten jest wykorzystywany na działalność dydaktyczną, z której przychody nie są opodatkowane. W związku z tym, Zainteresowany nie posiadał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jego zakupie, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż z uwagi na fakt, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem sprzętu komputerowego, czynność nieodpłatnego przekazania ww. sprzętu w formie darowizny rzeczowej na rzecz innej placówki oświatowej lub innego niż placówka oświatowa podmiotu, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Bowiem, nie zostały spełnione warunki określone w art. 7 ust. 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania wskazanych we wniosku towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, czyli sprzedażą towarów.

Reasumując, w niniejszej sprawie darowizna rzeczowa w postaci sprzętu komputerowego, w związku z którym Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub częściowo, na rzecz innej placówki oświatowej lub innego niż placówka oświatowa podmiotu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Uniwersytetu, zgodnie z którym z tytułu tej darowizny nie będzie miał on obowiązku wystawienia faktury VAT oraz wykazania obrotu w deklaracji VAT-7, uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizn rzeczowych. Natomiast pozostała część wniosku dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl