ILPP2/443-193/09-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 16 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem gruntu od dnia 14 stycznia 1985 r., kiedy to ojciec, przepisał aktem notarialnym Zainteresowanemu całe gospodarstwo rolne wraz z zabudowaniami, o łącznej powierzchni 1,91 ha. Do tej pory ziemia była wykorzystywana cały czas jako grunty rolne - początkowo większość pod zasiew zbóż, a od 1989 r. jako sad. Wnioskodawca nie czynił starań o odrolnienie pola i przekształcenie na działki budowlane. W 2005 r. Gmina przeprowadziła plan przestrzennego zagospodarowania, w którym działka Zainteresowanego została wyjęta spod produkcji rolnej z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową.

Wnioskodawca nie planował sprzedawać własnego gruntu, nie poszukiwał kupujących lecz oni sami się do niego zgłosili (Zainteresowany nie miał zamiaru dokonywać profesjonalnej sprzedaży). Decyzję o sprzedaży działek podjął m.in. ze względu na pogarszający się stan budynku mieszkalnego, zabudowań gospodarczych (budynki poniemieckie wymagające generalnego remontu) oraz bardzo małą opłacalność produkcji rolnej.

W 2008 r. Wnioskodawca podzielił ww. grunt na działki budowlane - 3 działki zostały sprzedane w sierpniu 2008 r. (w jednym czasie). Pieniądze ze sprzedaży zostały przeznaczone na remont domu i budynków gospodarczych.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż przedmiotowe grunty były wykorzystywane przez niego na własny użytek, rodziny i potrzeby własnego gospodarstwa, ponadto nie służyły do innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - nie były dzierżawione czy wynajmowane. Grunty te zostały podzielone na 9 działek, z czego 3 działki Wnioskodawca sprzedał a pieniądze przeznaczył na remont domu i budynków gospodarczych. Pozostałe działki nie są na sprzedaż, ponieważ zamierza je przekazać dzieciom i wnukom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jako rolnik, osoba nie będąca podatnikiem VAT, Zainteresowany jest zobligowany do zapłaty podatku VAT od sprzedaży 3 działek.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on płacić podatku VAT, ponieważ sprzedaż działek nie miała związku z profesjonalnym handlem (działalność rolna nie jest działalnością handlową, profesjonalnym obrotem gruntami). W powyższym przypadku było to tylko częściowe pozbycie się swojego majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż Wnioskodawca w 1985 r. nabył gospodarstwo rolne wraz z zabudowaniami, o łącznej powierzchni 1,91 ha w formie darowizny od ojca. Podział przedmiotowego gruntu na mniejsze działki (9 działek) miał miejsce w 2008 r., z czego 3 działki zostały już sprzedane, natomiast pozostałe 6 działek zostanie przekazane dzieciom i wnukom.

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Natomiast, w myśl art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą, rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...), a także świadczenie usług rolniczych.

Zainteresowany podkreślił, iż przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany w działalności rolniczej (nie dokonywano sprzedaży produktów rolnych, przeznaczając je tylko na potrzeby własne), ani też w innej działalności gospodarczej (nie były przedmiotem dzierżawy lub najmu).

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Zainteresowany dokonując sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości stanowiącej majątek osobisty, który nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej (rolniczej) nie działa w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na sposób nabycia przedmiotowej nieruchomości - nieodpłatnie - należy uznać, iż intencją Wnioskodawcy w momencie nabycia gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że dokonana dostawa 3 działek gruntu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów, a Zainteresowany dokonując ich sprzedaży korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.