ILPP2/443-1923/10-6/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1923/10-6/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 24 listopada 2010 r., do Biura KIP w Lesznie 29 listopada 2010 r.) uzupełnionym pismami: z dnia 4 lutego 2011 r. (data wpływu 8 lutego 2011 r.), z dnia 10 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.), z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu 2 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami: z dnia 4 lutego 2011 r. (data wpływu 8 lutego 2011 r.), z dnia 10 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.) oraz z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu 2 marca 2011 r.), w których doprecyzowano opis sprawy, przeformułowano pytanie oraz przedstawiono stanowisko do zadanego pytania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) z siedzibą w X wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS (...), jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Działając w oparciu o uchwałę nr 1/12/2010 r., zgromadzenie wspólników, zarząd Spółki nosi się z zamiarem zbycia nieruchomości zabudowanej, która została nabyta w grudniu 2006 r. w ramach prowadzonej działalności. W stosunku do tej nieruchomości Spółka przy nabyciu nie miała prawa do odliczenia VAT naliczonego. W latach 2007/2008 Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku (wydatki przekroczyły 30% wartości początkowej budynku). Od ww. wydatków został odliczony VAT (związek z działalnością gospodarczą). W 2011 r. Spółka zamierza dokonać transakcji polegającej na sprzedaży.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż odnotowała w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaż opodatkowaną związaną z wynajmem lokalu w I kwartale 2009 r. Wynajem dotyczył powierzchni użytkowej w ilości 100 m 2.

Ponadto, jak wskazała Spółka:

* wynajmowany przez nią lokal jest częścią składową nieruchomości (budynku) będącej przedmiotem wniosku,

* przedmiotem sprzedaży jest cała nieruchomość zabudowana (budynek wraz z gruntem),

* wyżej wymieniona nieruchomość po jej ulepszeniu (wydatki przekroczyły 30% wartości początkowej budynku) była wykorzystywana do prowadzenia własnej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT,

* w okresie od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 marca 2009 r. Wnioskodawca wynajmował lokal o powierzchni 100 m 2, który po upływie tego okresu był wykorzystywany do prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wystąpienia zdarzenia gospodarczego (sprzedaży nieruchomości) Spółka będzie mogła skorzystać przy dostawie ze zwolnienia od podatku VAT od wartości wynikającej z proporcjonalnego wyliczenia powierzchni wynajmowanej, czyli 100 m 2, a pozostałą część opodatkować stawką 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży ww. nieruchomości będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT od wartości wynikającej z proporcjonalnego wyliczenia powierzchni wynajmowanej, czyli 100 m 2 (minęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia). Pozostałość będzie podlegała podatkowi VAT zgodnie z obowiązującą stawką, tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., stawka podatku wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z kolei, art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nabył w 2006 r. nieruchomość (budynek), od zakupu której nie przysługiwało mu prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT. Na przełomie 2007/2008 r. Zainteresowany ponosił wydatki na ulepszenie - poniesione wydatki były wyższe niż 30% wartości początkowej budynku. Od tych wydatków dokonano odliczenia podatku VAT naliczonego. Ponadto, jak wskazała Spółka, w I kwartale 2009 r. w przedmiotowym budynku wynajmowała lokal o powierzchni 100 m 2 - wystąpiła sprzedaż opodatkowana związana z wynajmem lokalu. Pozostała część nieruchomości, która nie była przedmiotem najmu, była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia własnej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Obecnie Zainteresowany planuje sprzedać całą nieruchomość.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić, iż używanie nieruchomości przez samego Wnioskodawcę, który wcześniej dokonał jej ulepszenia nie spełnia definicji pierwszego zasiedlenia. Nie został bowiem spełniony warunek oddania tej nieruchomości do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu lub ulepszeniu. Zatem nie znajdzie tu zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do lokalu, który był przez Wnioskodawcę wynajmowany w I kwartale 2009 r., stwierdzić należy, iż dostawa przedmiotowego lokalu nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem nie będzie to dostawa następująca na rzecz pierwszego użytkownika w wykonaniu czynności opodatkowanych. Nabycie tego lokalu przez Wnioskodawcę miało miejsce w 2006 r., na przełomie 2007/2008 ponoszono wydatki na ulepszenie, od których Spółka miała prawo do odliczenia - w momencie, gdy przedmiotowy lokal został oddany do wynajmu w 2009 r. nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie. Zatem, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą lokalu upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Wobec powyższego nie zachodzą żadne wyłączenia ze zwolnienia od podatku, wskazane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec powyższego dostawa pozostałej części nieruchomości będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem jest to dostawa następująca na rzecz pierwszego użytkownika w wykonaniu czynności opodatkowanych.

Zainteresowany nie może również skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż pomimo iż przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to jednak ponosił wydatki na ulepszenie nieruchomości przekraczające 30% wartości początkowej budynku, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT, a budynek w stanie ulepszonym jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez okres krótszy niż 5 lat.

Reasumując, mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż sprzedaż lokalu, który był przedmiotem umowy najmu w 2009 r. będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast planowana przez Wnioskodawcę w 2011 r. sprzedaż pozostałej części nieruchomości, będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy. Bowiem dostawa ta nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl