ILPP2/443-19/07-4/IM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-19/07-4/IM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana A. K., przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2007 r. (data wpływu 4 września 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2007 r. (data wpływu 5 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług wynajmu stoisk targowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług wynajmu stoisk targowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, prowadzący indywidualną działalność gospodarczą, zamierza świadczyć usługi czasowego udostępniania stoisk targowych (czasowy wynajem stoisk targowych). Udostępnianie stoisk targowych poprzedzone będzie sporządzeniem projektu i wizualizacji stoiska, a także ewentualnym transportem elementów stoiska i jego montażem.

Usługi wynajmu stoisk targowych świadczone będą na rzecz krajowych najemców (podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Polski), a także na rzecz zagranicznych najemców (podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty lub na terytorium państw trzecich).

Stoiska targowe udostępniane będą najemcom zarówno na terenie Polski, jak i na terenie krajów Unii Europejskiej, a także na terenie państw trzecich.

W momencie rozwiązania umowy najmu (rozwiązanie umowy najmu następować będzie po upływie terminu na jaki umowa została zawarta) najemca zobowiązany będzie niezwłocznie zwrócić przedmiot umowy najmu (stoisko targowe).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca świadczyć będzie usługi najmu stoisk targowych na rzecz krajowych najemców (stoiska targowe udostępniane będą krajowym najemcom zarówno na terenie Polski, jak i na terenie krajów Unii Europejskiej, a także na terenie państw trzecich), powinien określić miejsce świadczenia usług wynajmu na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym opodatkować usługi wynajmu stoisk targowych na rzecz krajowych najemców stawką podatku 22%.

2.

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca świadczyć będzie usługi wynajmu stoisk targowych na rzecz zagranicznych najemców (stoiska targowe udostępniane będą zagranicznym najemcom zarówno na terenie Polski, jak i na terenie Unii Europejskiej, a także na terenie państw trzecich), powinien określić miejsce świadczenia usług wynajmu na podstawie art. 27 ust. 4 pkt 6 w związku z ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, i tym samym przyjąć, że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług jest najemca (nabywca usługi).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. W przypadku realizowania usług wynajmu stoisk targowych na rzecz krajowych najemców (podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Polski) zastosowanie znajdzie podstawowa zasada dotycząca miejsca świadczenia usług. Z uwagi na art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, usługa wynajmu stoisk targowych na rzecz krajowych najemców będzie świadczona na terytorium kraju i tym samym podlegać będzie opodatkowaniu według stawki podatku 22%.

Ad. 2. W przypadku realizowania usług wynajmu stoisk targowych na rzecz zagranicznych najemców (podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty lub na terytorium państw trzecich) przewidziane są szczególne zasady opodatkowania. Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 6 w związku z ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli usługa najmu jest wykonywana na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej albo na rzecz osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - w świetle ustawy o podatku od towarów i usług uznaje się, że miejscem wykonania usługi jest terytorium tego innego państwa, a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług jest najemca (nabywca usługi).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumienia art. 7.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Z opisu Wnioskodawcy wynika, iż ma on zamiar dokonywać usług najmu stoisk targowych (rzeczy ruchomych).

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu.

Zatem:

Ad. 1.

W przypadku, gdy Wnioskodawca świadczyć będzie usługi wynajmu stoisk targowych na rzecz krajowych najemców (stoiska targowe udostępniane będą zarówno na terytorium kraju, jak i poza nim), miejscem świadczenia przedmiotowych usług, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy, będzie terytorium kraju, czyli miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, usługi wynajmu stoisk targowych będą podlegały opodatkowaniu wg stawki podatku 22%.

Ad. 2.

W przypadku, gdy Wnioskodawca świadczyć będzie usługi wynajmu stoisk targowych na rzecz zagranicznych najemców (stoiska targowe udostępniane będą zarówno na terytorium kraju, jak i poza nim), miejsce świadczenia określa się zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy, czyli świadcząc przedmiotowe usługi na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług będzie miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

O sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca oprócz świadczenia usług wynajmu stoisk targowych, może także dodatkowo wykonywać usługi polegające na transporcie elementów stoisk i ich montażu. W sytuacji wykonywania usług powiązanych z przedmiotową usługą, może zmienić się kwalifikacja usługi głównej i konieczne będzie ponowne określenie miejsca świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę, w oparciu o przepisy art. 27 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl