ILPP2/443-1802/10/12-S1/EN - Określenie stawki VAT oraz podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży udziałów w działkach stanowiących układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej oraz część udziału w działce, na której usadowiony jest ogródek przydomowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 września 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 810/11 - stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2011 r. (data wpływu 27 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku oraz podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży udziałów w działkach stanowiących układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej oraz część udziału w działce na której usadowiony jest ogródek przydomowy - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku oraz podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży udziałów w działkach stanowiących układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej oraz część udziału w działce na której usadowiony jest ogródek przydomowy. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 stycznia 2011 r. (data wpływu 27 stycznia 2011 r.) o podpis osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy oraz o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży lokali mieszkalnych. Lokale umiejscowione w części parterowej segmentów są sprzedawane m.in. wraz z prawem do wyłącznego korzystania z ogródków znajdujących się przy lokalach mieszkalnych. Ponadto wraz z lokalem mieszkalnym dokonywana jest sprzedaż części udziału w działkach stanowiących układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej oraz części udziału w działce, na której znajduje się przydomowy ogródek.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, iż działka, na której będą znajdować się ogródki przydomowe nie stanowi odrębnej działki od tej, na której usytuowany jest budynek, w którym znajdują się lokale mieszkalne. Lokale mieszkalne będące przedmiotem dostawy, są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT winna być opodatkowana sprzedaż części wspólnych nieruchomości takich jak: część udziału w działkach stanowiących układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej oraz część udziału w działce, na której usadowiony jest ogródek przydomowy i w jaki sposób winna być wyliczona podstawa opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokali mieszkalnych jest związana ze sprzedażą udziału w części działek nieruchomości wspólnej, która służy wszystkim właścicielom nieruchomości. Działki te stanowią układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej. Wartość tego udziału nie jest określona kwotowo i zawiera się w cenie sprzedawanego lokalu mieszkalnego (w skład którego wchodzi także udział w części wspólnej ogródka przydomowego wraz z wyłącznym prawem korzystania z niego).

Sprzedaż udziału w części wspólnej działki stanowiącej układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej jest przynależna do sprzedaży konkretnego lokalu i nie jest w żaden sposób wyodrębniona (na podstawie aktu notarialnego nie można dokonać wyceny wartości tegoż udziału w części wspólnej). Nie jest zatem możliwe wyodrębnianie wartości udziału w części wspólnej przedmiotowych działek z wartości lokalu.

Powtórzyć należy, iż organy podatkowe i sądy administracyjne potwierdzały, że nieprawidłowe jest dzielenie jednej transakcji na części składowe jedynie w celu zastosowania innej stawki VAT.

W związku z powyższym - w myśl art. 41 ust. 12-12a ustawy o VAT i § 37 ust. 2 rozporządzania Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowanie udziału w części wspólnej działki stanowiącej układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej winno nastąpić według stawki przynależnej transakcji głównej, tj. sprzedaży lokalu mieszkalnego (stawka 7%).

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 17 lutego 2011 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-1802/10-5/EN, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. za nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanego, iż opodatkowanie udziału w części wspólnej działki stanowiącej układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej winno nastąpić według stawki przynależnej transakcji głównej, tj. sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż sprzedaż udziału we współwłasności działek zabudowanych drogami i ogródkami stanowić będzie odrębny przedmiot opodatkowania, do którego nie ma zastosowania preferencyjna 8% stawka podatku VAT. Przedmiotowa dostawa nie dotyczy bowiem obiektu budownictwa mieszkaniowego, wyłącznie do którego zastosowanie ma preferencyjna stawka podatku.

Zatem dostawa udziału w działkach stanowiących: układ komunikacyjny, zapewniający dostęp do drogi publicznej oraz ogródek przydomowy będzie opodatkowana stawką 23%.

Podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla transakcji sprzedaży udziału w działkach stanowiących układ komunikacyjny, zapewniający dostęp do drogi publicznej należy określić na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy. Natomiast podstawę opodatkowania dla sprzedaży udziału w działce, na której usadowiony jest ogródek przydomowy należy określić na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy.

Pismem z dnia 4 marca 2011 r. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, reprezentowana przez Doradcę Podatkowego, wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej. Odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 8 kwietnia 2011 r. nr ILPP2/443/W-19/11-2/SJ, w którym w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdzono brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W dniu 16 maja 2011 r. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, reprezentowana przez Doradcę Podatkowego, wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Sąd po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 6 września 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 810/11, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku WSA w Łodzi z dnia 6 września 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 810/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy lub ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowane konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki. Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów np. gruntów, mieści się współwłasność, jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest udział w gruncie (w prawie własności nieruchomości). Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za towary udziały lub inne prawa o charakterze udziałowym, które dają ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności, czy też posiadania nieruchomości - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Jak już wskazano powyżej, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie wspomina stricte o przeniesieniu prawa własności. W związku z powyższym sprzedaż udziału w gruncie należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to, budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, to:

Klasa obejmuje: samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp. Domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Klasa nie obejmuje: budynków gospodarstw rolnych (1271), budynków o dwóch mieszkaniach (1121) Budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122),

Klasa obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach.

Klasa obejmuje: budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.

Klasa nie obejmuje: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211), schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212).

Klasa obejmuje: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp., budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.

Klasa nie obejmuje: szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264), zabudowań koszarowych (1274).

Podstawą opodatkowania - w myśl art. 29 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. - jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Na podstawie tego przepisu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży lokali mieszkalnych. Zainteresowany wraz z lokalem mieszkalnym będzie dokonywał także sprzedaży udziału w działkach stanowiących układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej oraz część udziału w działce, na której znajduje się przydomowy ogródek. Działka, na której będą znajdować się ogródki przydomowe nie stanowi odrębnej działki od tej, na której usytuowany jest budynek, w którym znajdują się lokale mieszkalne. Natomiast lokale mieszkalne będące przedmiotem dostawy, są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wysokości (stawki) oraz podstawy opodatkowana sprzedaży części wspólnych nieruchomości takich jak: część udziału w działkach stanowiących układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej oraz część udziału w działce na której usadowiony jest ogródek przydomowy.

Odnosząc się do powyższego, WSA w Łodzi w wyroku z dnia 6 września 2011 r. wskazał, iż rozpoznając przedmiotową sprawę należy przytoczyć stanowisko zaprezentowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 grudnia 2010 r. sygn. akt I FSK 85/10. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny, dokonując wykładni przepisu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, dostawa lokali mieszkalnych wraz z udziałem w drodze dojazdowej (stanowiącej układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej - dopisek WSA w Łodzi) i parkingu powinna być traktowana jako czynność o charakterze kompleksowym bowiem dochodzi w niej do jednej transakcji polegającej na łącznej sprzedaży stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego oraz powiązanego z własnością tego lokalu udziału w drodze oraz parkingu. Stanowisko to uzasadnione jest treścią przepisów art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 32a ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, z których wywieść można, że właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokalu, a zatem dopóki trwa odrębna własność lokalu nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, przy czym pojęcie nieruchomości wspólnej dotyczy również odpowiedniego gruntu stanowiącego otoczenie budynku. Za takim stanowiskiem przemawiają także uregulowania zawarte w art. 6 ustawy z dnia 6 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) oraz w § 14 ust. 1 i § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), które nakładają na inwestorów obowiązki związane z zapewnieniem budynkom mieszkalnym odpowiedniej infrastruktury.

Z powołanych przepisów wynika jak wskazał NSA, że działka budowlana musi mieć zapewniony nie tylko grunt pod budowę budynku mieszkalnego, ale również drogę dojazdową oraz odpowiednią ilość miejsc parkingowych dla użytkowników nieruchomości w zależności od sposobu zabudowy. Wymienione warunki z pewnością będą dotyczyły również budynku mieszkalnego, którego mieszkańcy muszą mieć zapewniony dojazd oraz miejsce postojowe dla użytkowanych pojazdów. A zatem wskazaną transakcję należy traktować jako kompleksową, z której nie można wyłączyć tych elementów, które wprawdzie same w sobie dostawy lokalu nie stanowią, lecz z dostawą związane są w taki sposób, iż można mówić o czynności kompleksowej. Jest to łączna sprzedaż stanowiącego odrębną własność lokalu mieszkalnego oraz powiązanego z własnością tego lokalu udziału w części wspólnej stanowiącej układ komunikacyjny.

Ponadto WSA w Łodzi wskazał na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2006 r. I FSK 945/05, w którym NSA podkreślił, że przy czynnościach o charakterze kompleksowym, na które składa się czynność podstawowa będąca celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, ustalając właściwą stawkę podatku od towarów i usług należy przyjmować jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej. Zdaniem NSA powyższe pozwala na wyprowadzenie wniosku, że przy czynnościach dostawy towaru w postaci przeniesienia własności lokalu mieszkalnego, któremu towarzyszy sprzedaż prawa do korzystania z miejsca postojowego na samochód osobowy, ze względu na trudności w wyodrębnieniu od czynności podstawowej należy zastosować 7% (obecnie 8%) preferencyjną stawkę podatkową.

W ocenie WSA w Łodzi słusznie wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 6 października 2010 r. sygn. akt I SA/Po 700/09, że nie ma możliwości nabycia, a więc i zbycia lokalu mieszkalnego bez udziału w drodze dojazdowej (układach komunikacyjnych) oraz w parkingu. Części te nie mogą być bowiem przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży. Nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży.

W świetle powyższego nie ma żadnego uzasadnienia do określania innej stawki podatku VAT niż mająca zastosowanie do lokalu mieszkalnego, dla gruntu stanowiącego współwłasność właścicieli wszystkich lokali i nabywanego łącznie z lokalem mieszkalnym a wykorzystywanego jako ogródek. Bowiem grunt zajęty pod ogródek jako współwłasność wszystkich właścicieli mieszkań nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu. Udział w tym gruncie, co wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, nabywany jest i zbywany wraz z lokalem mieszkalnym, a ponadto jest on usytuowany na tej samej działce co budynek mieszkalny. Przez fakt oddania tego ułamka gruntu do wyłącznego korzystania przez danego klienta nie dochodzi do wyodrębnienia go z całej kompleksowej transakcji sprzedaży. W dalszym ciągu jest on przedmiotem współwłasności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż sprzedaż udziału w części wspólnej działki stanowiącej układ komunikacyjny zapewniający dostęp do drogi publicznej oraz część udziału w działce, na której usadowiony jest ogródek przydomowy dokonywana wraz z lokalem mieszkalnym będzie podlegać opodatkowaniu 8% stawką podatku, tj. stawką przynależną transakcji głównej czyli dostawie lokalu mieszkalnego. Brak jest zatem podstaw do wyodrębnienia z podstawy opodatkowania ww. transakcji sprzedaży wartości udziału w części wspólnej przedmiotowych działek jako odrębnego przedmiotu opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwszej interpretacji, tj. 17 lutego 2011 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.