ILPP2/443-1801/10-3/ISN - Opodatkowanie usług sprzedaży pośrednictwa finansowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonanej usługi pośrednictwa finansowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonanej usługi pośrednictwa finansowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest mniejszościowym wspólnikiem w spółce z o.o. - X, zajmującej się regeneracją wrzecion. Zainteresowany na uruchomienie działalności ww. spółki udzielił w dniu 21 listopada 2006 r. pożyczki poza środkami z kapitału zakładowego. W późniejszym okresie, aż do chwili obecnej Wnioskodawca nie udzielał już żadnych pożyczek, a ww. pożyczka została spłacona dnia 31 grudnia 2009 r. Z tytułu tej pożyczki Zainteresowanemu przysługiwały odsetki płatne dwa razy do roku. Otrzymania odsetek, a w sytuacji braku zapłaty, faktu wystąpienia momentu wymagalności odsetek Wnioskodawca nie potraktował jako usługi pośrednictwa finansowego, nie wystawił faktur sprzedaży i nie ujął tych zdarzeń w stosownej deklaracji VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należało w stosownym czasie potraktować przedmiotową transakcję jako podlegającą ustawie VAT i wykazać sprzedaż usług pośrednictwa finansowego z tytułu otrzymania odsetek od pożyczki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z brzmieniem art. 15 ustawy o VAT, jeżeli udzielona pomiędzy spółkami z o.o. pożyczka była wydarzeniem incydentalnym (sporadycznym), to nie mieści się w dyspozycji przepisu z art. 15 ust. 2 i jako taka nie podlega ustawie o VAT. Identycznie orzekł Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w decyzji z dnia 30 kwietnia 2008 r. sygn. BM/4307-4/08/MKE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Artykuł 15 ust. 1 ustawy określa, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy (...).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest mniejszościowym wspólnikiem w spółce z o.o., zajmującej się regeneracją wrzecion. Na uruchomienie działalności tej spółki, Zainteresowany udzielił jej w dniu 21 listopada 2006 r. pożyczki poza środkami z kapitału zakładowego. W późniejszym okresie, aż do chwili obecnej Wnioskodawca nie udzielał już żadnych pożyczek, a ww. pożyczka została spłacona dnia 31 grudnia 2009 r. Z tytułu tej pożyczki przysługiwały mu odsetki płatne dwa razy do roku.

Wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "pożyczka". W związku z tym należy odwołać się do art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Na mocy art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych świadczone poza systemem bankowym zaliczane są do grupy usług pośrednictwa finansowego, a tego rodzaju działalność mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego udzielanie pożyczek spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, tym samym mieści się w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Reasumując, transakcję przedstawioną w opisie sprawy należało potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług, i wykazać sprzedaż usług pośrednictwa finansowego z tytułu otrzymania odsetek od pożyczki, stosownie do powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz stanowiskiem własnym nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto informuje się, iż w przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania wykonanej usługi pośrednictwa finansowego. Natomiast kwestia dotycząca importu usług pośrednictwa finansowego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2011 r. znak ILPP2/443-1801/10 -2/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.