ILPP2/443-176/09-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2009 r. (data wpływu 12 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Lokal, w którym znajduje się apteka, wynajmowany jest od Miasta O.

W dniu 19 lutego 2008 r. została zawarta umowa dotycząca sposobu rozliczenia kosztów poniesionych na prace remontowo-budowlane przeprowadzone w lokalu użytkowym stanowiącym własność Miasta O. W umowie określono orientacyjną wartość robót według kosztorysu wstępnego, na kwotę 9.881,60 zł netto. Ustalono również sposób rozliczenia poniesionych nakładów poprzez kompensatę, począwszy od miesiąca września 2009 r. Prace remontowo-budowlane zostały przeprowadzone zgodnie z umową, co potwierdza protokół odbioru robót z dnia 6 czerwca 2008 r.

Wątpliwości Zainteresowanego budziła wysokość uznanych wydatków, ponieważ poniesione nakłady przewyższały kwotę podaną w kosztorysie wstępnym.

Ustne negocjacje trwały do grudnia 2008 r. i ostatecznie przyjęto kwotę z protokołu odbioru robót.

W lutym 2009 r. wystawiono fakturę VAT na roboty budowlane, wskazując jako datę wykonania usługi datę z protokołu odbioru robót, czyli 6 czerwca 2008 r. Skorygowano podatek dochodowych od osób fizycznych za miesiąc czerwiec 2008 r. oraz podatek VAT za miesiąc lipiec 2008 r., przyjmując powstanie obowiązku podatkowego dla celu podatku VAT w 30-tym dniu od dnia wykonania usługi (art. 19 ust. 13 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2004 r. Nr 54 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo określono moment powstania przychodu w podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy mimo, iż dokonał on korekty podatków, to wątpliwości jego budzi sam fakt powstania przychodu oraz ustalenie momentu powstania tego przychodu. Zainteresowany uważa, że przychód z tytułu wykonania robót remontowo-budowlanych w ogóle nie powstał i nie powinna być wystawiona faktura dokumentująca te czynności. Zdaniem Wnioskodawcy, faktyczny przychód powstanie we wrześniu 2009 r. i w tym momencie powinny być spełnione obowiązki podatkowe na podstawie wystawionej faktury oraz kompensaty przez Zakład Budynków Komunalnych O. Zawarta umowa nie precyzuje sposobu rozliczenia z ZBK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - art. 19 ust. 4 ustawy.

Jednakże, od wyżej wskazanej zasady ogólnej ustawodawca określił w sposób odmienny, szczególny moment powstania obowiązku podatkowego między innymi dla usług budowlanych i budowlano-montażowych.

I tak w myśl art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlanych i budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług.

Oznacza to, że z tytułu wykonania usług budowlano-montażowych dla powstania obowiązku podatkowego znaczenie ma termin zapłaty, ale tylko wówczas, gdy kontrahent dokona płatności za wykonaną na jego rzecz usługę w terminie 30. dni od dnia jej wykonania, bowiem 30. dnia obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od tego, że nie dokonano zapłaty.

Zatem, poza terminem zapłaty niezwykle istotne jest także zidentyfikowanie momentu, w którym usługi te zostały wykonane (lub można je uznać za wykonane).

Na mocy art. 19 ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 pkt 2 lit. d) stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.

Pojęcie "protokoły odbiorów częściowych i końcowych" występuje w art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), jako jeden z elementów "dokumentacji budowy". Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji "wykonania usługi", dlatego w przypadku usług budowlanych i budowlano-montażowych za datę "wykonania usługi" powszechnie przyjmuje się dzień odbioru technicznego robót, potwierdzony stosownym protokołem zdawczo-odbiorczym lub innym dokumentem stwierdzającym przyjęcie wykonanej usługi. Zatem, dzień wykonania usługi - to dzień podpisania protokołu.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Ustawodawca również określił, kiedy w przypadku świadczenia usług budowlanych i budowlano-montażowych, należy wystawić fakturę.

Zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Jednakże, stosownie do § 15 ust. 2 cyt. rozporządzenia faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (...).

Z powyższych regulacji wynika, iż ostateczny termin wystawienia faktury z tytułu wykonania usług budowlanych i budowlano-montażowych, to data powstania obowiązku podatkowego, czyli 30. dzień od dnia wykonania usługi, a jeśli płatności dokonano wcześniej, wówczas będzie to dzień dokonania zapłaty.

Mocą art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż w dniu 19 lutego 2008 r. została zawarta umowa dotycząca sposobu rozliczenia kosztów poniesionych na prace remontowo-budowlane przeprowadzone w lokalu użytkowym, który Spółka wynajmuje od Miasta O. Przedmiotowe prace zostały wykonane zgodnie z umową, co zostało potwierdzone protokołem odbioru robót z dnia 6 czerwca 2008 r. Wobec wątpliwości co do wysokości uznanych wydatków wystawiono fakturę VAT za wykonane roboty budowlane dopiero w lutym 2009 r., wskazując jako datę wykonania usługi - datę z protokołu odbioru robót. Wobec powyższego Wnioskodawca skorygował deklarację VAT za miesiąc lipiec 2008 r. przyjmując za datę powstania obowiązku podatkowego dla celów podatku VAT - 30-ty dzień od dnia wykonania usługi.

Jednakże, zdaniem Zainteresowanego, faktyczny przychód powstanie w miesiącu wrześniu 2009 r. i wtedy też winny być spełnione obowiązki podatkowe na podstawie wystawionej faktury oraz dokonanej kompensaty.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz w oparciu o powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż zgodnie z regulacją art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał 30. dnia od dnia wykonania robót potwierdzonych protokołem odbioru - tj. w dniu 6 lipca 2008 r. W związku z powyższym Spółka właściwie określiła moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i postąpiła prawidłowo dokonując korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 2008 r.

Tym samym stanowisko Strony, iż transakcja ta winna być rozliczona dopiero w miesiącu wrześniu 2009 r., nie znajduje żadnego poparcia w obowiązujących w tym zakresie przepisach dotyczących podatku od towarów i usług.

Tut. Organ zwraca uwagę, iż od dnia 1 grudnia 2008 r. obowiązuje nowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.