ILPP2/443-1744/09-4/MR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1744/09-4/MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna od dnia 2 sierpnia 2000 r. jest współwłaścicielem nieruchomości nabytej od Skarbu Państwa w wyniku zwrotu za bezprawnie przejęte grunty. Zainteresowany wraz z drugim współwłaścicielem nieruchomości gruntowej o obszarze 2,5559 ha składającej się z użytków rolnych o pow. 1,8281 ha oraz użytków kopalnych o pow. 0,7278 ha, planują ją sprzedać.

W planach Gminy dla ww. gruntów został opracowany plan zagospodarowania przestrzennego, w którym to grunty te przeznaczone są pod eksploatację kruszywa naturalnego. Wnioskodawca wraz z współwłaścicielem prowadzą również działalność gospodarczą polegającą na wydobyciu i sprzedaży żwiru i piasku, są płatnikami podatku VAT. Kupującym jest osoba fizyczna, prowadząca działalność gospodarcza, będąca płatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż:

a.

przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość o całkowitej pow. 2,5559 ha, składająca się z użytków rolnych o pow. 1,8281 ha i użytków kopalnych o pow. 0,7278 ha, która jest przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego pod eksploatację kruszywa naturalnego,

b.

w okresie wydobycia kopalin część ww. gruntów będzie okresowo wyłączona z użytkowania rolniczego, a po zakończeniu wydobycia kopalin i przeprowadzeniu obowiązkowej rekultywacji ww. grunty przeznaczone będą pod użytki leśne, zgodnie z planem i kierunkiem rekultywacji.

Ponadto ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż przedmiotowa nieruchomość wchodzi w skład gospodarstwa rolnego o pow. 14 ha, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem. Na gruntach tych prowadzone jest wydobycie kopalin przez spółkę cywilną współwłaścicieli gruntów i gospodarstwa rolnego, jednak nieruchomość ta nie jest majątkiem spółki cywilnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do ceny sprzedaży ww. nieruchomości należy naliczyć podatek VAT i sprzedać w ramach prowadzonej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. nieruchomości nie jest opodatkowana podatkiem VAT, tylko podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako osoba fizyczna jest współwłaścicielem nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. Wraz z drugim współwłaścicielem planują sprzedać tą nieruchomość, składającą się z użytków rolnych i użytków kopalnych, która w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod eksploatację kruszywa naturalnego. w okresie wydobycia kopalin część ww. gruntów będzie okresowo wyłączona z użytkowania rolniczego, a po zakończeniu wydobycia kopalin i przeprowadzeniu obowiązkowej rekultywacji ww. grunty przeznaczone będą pod użytki leśne, zgodnie z planem i kierunkiem rekultywacji. Zainteresowany wraz z współwłaścicielem prowadzą działalność gospodarczą polegającą na wydobyciu i sprzedaży żwiru i piasku z przedmiotowej nieruchomości - w formie spółki cywilnej.

Zatem Wnioskodawca, jako współwłaściciel gospodarstwa rolnego, posiada już status podatnika podatku VAT, a grunty przeznaczone do sprzedaży są wykorzystywane w prowadzonej przez spółkę cywilną działalności gospodarczej.

Jeżeli osoba posiadająca już status podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT, brak jest podstaw prawnych do uznania, że nie podlegają one opodatkowaniu. Nie można bowiem uznać, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. pewne czynności wskazane w ustawie jako podlegające opodatkowaniu realizowane przez podatnika są opodatkowane, a inne nie.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdza się, iż opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane 22% stawką podatku są tylko te dostawy, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawa w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. o przeznaczeniu gruntu rozstrzyga bowiem odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Stosownie do art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2 powyższej ustawy).

Zgodnie z treścią przepisu art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do zadań własnych gminy. Polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, którego uchwalenie jest niezbędnym etapem uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Przepis art. 9 ust. 1 i 4 ww. ustawy stanowi, że w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Uwzględniając zatem powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego wskazującego, iż przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość składająca się z użytków rolnych i użytków kopalnych, przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego pod eksploatację kruszywa naturalnego, okresowo tylko wyłączona z użytkowania rolniczego, a po zakończeniu wydobycia kopalin i przeprowadzeniu obowiązkowej rekultywacji ww. grunty przeznaczone będą pod użytki leśne, zgodnie z planem i kierunkiem rekultywacji - uznać należy, iż dostawa tej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że czynność zbycia nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka, podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Jednakże, z uwagi na fakt, iż w planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomość ta nie jest terenem przeznaczonym pod zabudowę, sprzedaż jej objęta zostanie zwolnieniem od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. w związku z tym, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług od dostawy przedmiotowej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl