ILPP2/443-1726/10-2/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2010 r. (data wpływu 21 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 21 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie m.in. dystrybucji pojazdów samochodowych oraz części samochodowych. Spółka organizuje akcje promocyjno-marketingowe, w szczególności jazdy testowe, prezentacje, konferencje, imprezy promocyjne, programy lojalnościowe, mailing, jak i spotkania promocyjne, spotkania businessowe adresowane do potencjalnych, jak i dotychczasowych klientów, do dziennikarzy, do dystrybutorów towarów Spółki. w trakcie powyższych akcji Spółka przekazuje nieodpłatnie gadżety, upominki reklamowe, materiały reklamowe (nie tylko drukowane). Są to np.: długopisy, kalendarze, listowniki, wizytówki, kwiaty, parasolki, ręczniki, kubki, koszulki, torby, smycze, portfele, polary, etc. Spółka przekazuje również materiały "point of sales" (np.: standy reklamowe, półki, regały, wieszaki umożliwiające lepszą ekspozycję towarów Spółki w miejscach ich sprzedaży).

Przekazywane przez Spółkę towary w ramach powyżej wymienionych akcji promocyjnych często nie spełniają kryterium próbki, o którym mowa w art. 7 ust. 7 oraz prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy VAT.

Przekazywanie towarów w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym, w ramach akcji promocyjno-marketingowych wspierających sprzedaż towarów Spółki, jest czynnością ukierunkowaną na zwiększenie i zachowanie źródła przychodów z tytułu sprzedaży przez Spółkę samochodów i części samochodowych.

Celem tej działalności jest kształtowanie i wzmacnianie wizerunku towarów, marki i Spółki jako takiej, pozyskiwanie i premiowanie indywidualnych klientów, zachęcanie dystrybutorów do efektywnej sprzedaży samochodów i części samochodowych, wreszcie nakłanianie konsumentów do nabywania towarów Spółki, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie wielkości sprzedaży.

Spółka korzysta także z możliwości dotarcia do jak najszerszego kręgu potencjalnych odbiorców jej towarów za pośrednictwem dziennikarzy. Spółka realizuje cel w postaci zwiększenia świadomości dziennikarzy odnośnie właściwości (zalet) oferowanych samochodów, tak, aby pozytywnie wpływali na wzrost sprzedaży towarów Spółki.

Podejmowane przez Spółkę działania wpływają więc korzystnie na pozyskanie dodatkowych kanałów dystrybucyjnych, a tym samym na wzrost opodatkowanej VAT sprzedaży jej towarów. Przekazując nieodpłatnie towary, Spółka realizuje cel w postaci zwiększenia świadomości zalet towarów oferowanych przez Spółkę, co gwarantuje pozyskanie nowych, stałych klientów, jak i utrzymanie dotychczasowych. Spółka swoimi działaniami rozbudza świadomość marki, a także motywuje odbiorców działań promocyjnych do nabywania jej towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów nieodpłatnie przekazywanych w ramach działań promocyjno-marketingowych opisanych powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnych przekazań towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, w tym m.in. na cele promocyjno - marketingowe, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego przy nabyciu towarów i usług z przeznaczeniem na powyższe cele. w tym bowiem wypadku powyższe działania promocyjne podejmowane są w związku z szeroko rozumianą działalnością opodatkowaną VAT w zakresie handlu samochodami i częściami samochodowymi.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jako że wydatki poniesione przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym pozostają ścisłym związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną (dzięki organizowanym działaniom marketingowym wzrasta podlegający opodatkowaniu VAT obrót z tytułu sprzedaży towarów) i nie jest w ich przypadku wyłączone prawo do odliczenia VAT naliczonego, Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.), kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej.

Z powyższego wynika, iż w przypadku, gdy nabywane towary (wykorzystywane w działaniach marketingowo-promocyjnych) służą zwiększeniu sprzedaży opodatkowanej (istnieje związek ze sprzedażą opodatkowaną), to nabywcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie m.in. dystrybucji pojazdów samochodowych oraz części samochodowych. Spółka organizuje akcje promocyjno-marketingowe, w szczególności jazdy testowe, prezentacje, konferencje, imprezy promocyjne, programy lojalnościowe, mailing, jak i spotkania promocyjne, spotkania businessowe adresowane do potencjalnych, jak i dotychczasowych klientów, do dziennikarzy, do dystrybutorów towarów Spółki. w trakcie powyższych akcji Spółka przekazuje nieodpłatnie gadżety, upominki reklamowe, materiały reklamowe (nie tylko drukowane). Celem tej działalności jest kształtowanie i wzmacnianie wizerunku towarów, marki i Spółki jako takiej, pozyskiwanie i premiowanie indywidualnych klientów, zachęcanie dystrybutorów do efektywnej sprzedaży samochodów i części samochodowych, wreszcie nakłanianie konsumentów do nabywania towarów Spółki, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie wielkości sprzedaży. Spółka korzysta także z możliwości dotarcia do jak najszerszego kręgu potencjalnych odbiorców jej towarów za pośrednictwem dziennikarzy. Spółka realizuje cel w postaci zwiększenia świadomości dziennikarzy odnośnie właściwości (zalet) oferowanych samochodów, tak, aby pozytywnie wpływali na wzrost sprzedaży towarów Spółki.

Mając na względzie treść powołanych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów nieodpłatnie przekazywanych w ramach działań promocyjno-marketingowych, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż w kwestii stanu faktycznego dotyczącego opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach działań promocyjno-marketingowych wydano odrębne rozstrzygniecie z dnia 20 stycznia 2011 r. nr ILPP2/443-1726/10-3/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.