ILPP2/443-1687/09-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2009 r. (data wpływu 11 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług - jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, zidentyfikowanym w Polsce jako podatnik VAT UE. Świadczy usługi na rzecz podmiotów zagranicznych, oraz nabywa usługi od takich podmiotów.

W art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 17 ust. 1a oraz w art. 100 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a także w innych artykułach tejże ustawy, w jej brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., ustawodawca używa niezdefiniowanego w ustawie sformułowania "stałe miejsce prowadzenia działalności". Brak definicji tego pojęcia uniemożliwia Zainteresowanemu, jako podatnikowi podlegającemu tej ustawie, jednoznaczne i poprawne ustalenie swoich obowiązków podatkowych w zakresie podatku VAT.

W roku 2010 Wnioskodawca będzie świadczył wyłącznie usługi niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski, dla których podmiotem zobowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku od wartości dodanej będzie usługobiorca, natomiast w art. 28a pkt 2 ustawy mowa jest o podatniku, który świadczy również usługi niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju, innymi słowy nie świadczy takich usług wyłącznie, ale również, czyli poza usługami niepodlegającymi VAT świadczy także usługi podlegające opodatkowaniu.

W związku z tym, że w roku 2010 Zainteresowany będzie świadczył wyłącznie usługi niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, nie wie on, czy przy nabywaniu przez niego usług od podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., będzie uznawany za podatnika na potrzeby ustalania miejsca świadczenia. w konsekwencji, nabywając konkretną usługę od takiego podatnika nie będzie wiedział, czy z tego tytułu wystąpił u niego import usług, czy nie wystąpił. Słowo "również", użyte w art. 28a pkt 2 ustawy powoduje, że Wnioskodawca nie wie, czy przy nabywaniu usług od ww. podmiotów zagranicznych będzie na potrzeby ustalania miejsca świadczenia uznawany za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Pytanie dotyczy przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji odnoszącej się do roku 2010, kiedy to będzie wykonywał wyłącznie usługi niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Czy przy nabywaniu dowolnej usługi od podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., Zainteresowany będzie, na potrzeby ustalania miejsca świadczenia, uznawany na podstawie art. 28a pkt 2 ustawy za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo tego, że w roku 2010 będzie on świadczył wyłącznie usługi niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski, to w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług będzie on, na potrzeby ustalania miejsca świadczenia, uznawany za podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Z dniem 1 stycznia 2010 r. (z wyjątkami określonymi w art. 8 tej ustawy), weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504), zgodnie z którą uchylone zostały art. 27 i art. 28, a dodano art. 28a do art. 28o regulujące kwestię określenia miejsca świadczenia usług, oraz zmianie uległo brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Przez import usług - według art. 2 pkt 9 ustawy - rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, zidentyfikowanym w Polsce jako podatnik VAT UE. Świadczy usługi na rzecz podmiotów zagranicznych oraz nabywa usługi od takich podmiotów. w roku 2010 Zainteresowany będzie świadczył wyłącznie usługi niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski, dla których podmiotem zobowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku od wartości dodanej będzie usługobiorca. w związku z tym, Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przy nabywaniu przez niego usług od podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., będzie uznawany za podatnika dla potrzeb ustalania miejsca świadczenia. w konsekwencji, czy nabywając konkretną usługę od takiego podatnika wystąpi z tego tytułu u Zainteresowanego import usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zaznaczyć, że art. 28a pkt 1 lit. a ustawy obejmuje na potrzeby stosowania Rozdziału 3 pojęciem podatnika co do zasady nie tylko podmioty które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lecz również podmioty, które wykonują działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, czyli działalność zdefiniowaną w innych systemach prawnych niż system o podatku od towarów i usług, której definicja odpowiada tej przyjętej w polskich przepisach. Przepis art. 28a pkt 2 ustawy jedynie uszczegóławia normę zawartą w pkt 1 lit. a, przez wskazanie, że pojęcie podatnika na potrzeby stosowania Rozdziału 3 obejmuje również sytuację, gdy podatnik, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, nabywa usługi dla czynności niepodlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanego artykułu stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Zainteresowany w roku 2010 będzie wykonywał tylko i wyłącznie czynności, dla których podmiotem zobowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku od wartości dodanej będzie usługobiorca - będzie on uznawany na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług" za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.