ILPP2/443-1677/09-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 9 grudnia 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 11 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 12 lutego 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 17 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 lutego 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 12 lutego 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 17 lutego 2010 r.) o informacje doprecyzowujące.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest pośrednikiem uczestniczącym w importowaniu towarów z Białorusi do Polski, w celu zastosowania procedury celnej uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. W ramach uzyskanego przez importera zezwolenia od organu celnego, na procedurę celną uszlachetnienia czynnego w systemie zawieszeń, Zainteresowany nabywa towar od kontrahenta krajowego, który przywozi go z Białorusi, a następnie Wnioskodawca dokonuje dostawy tego towaru na rzecz importera. Importerem jest kontrahent polski. Importer dokonuje zgłoszenia celnego. Przedmiotem dostawy jest cukier przeznaczony do procedury celnej uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, który po wykonaniu tej procedury jest wywożony do kontrahentów poza Unię Europejską. Wszystkie czynności wykonywane są pod dozorem celnym.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że towar (cukier) będący przedmiotem transakcji, został wydany przez pierwszego kontrahenta będącego producentem (białoruska firma), bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy będącego importerem (kontrahent polski). Wysyłki towaru i transportu dokonał pierwszy kontrahent (białoruska firma).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy dostawa towarów niewspólnotowych dla kontrahenta krajowego, przeznaczonych do procedury celnej uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju. Jeśli tak to jaką stawką podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towarów niewspólnotowych, importowanych z Białorusi, z przeznaczeniem do procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń na terenie kraju, będących pod nadzorem celnym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie mieści się w kategorii czynności wymienionych w art. 5 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 pkt 22 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest pośrednikiem uczestniczącym w importowaniu towarów z Białorusi do Polski, w celu zastosowania procedury celnej uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. W ramach uzyskanego przez importera zezwolenia od organu celnego na procedurę celną uszlachetnienia czynnego w systemie zawieszeń, Zainteresowany nabywa towar od kontrahenta krajowego, który przywozi go z Białorusi, a następnie Wnioskodawca dokonuje dostawy tego towaru na rzecz importera. Zainteresowany poinformował, że towar (cukier) będący przedmiotem transakcji, został wydany przez pierwszego kontrahenta będącego producentem (białoruska firma), bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy będącego importerem (kontrahent polski). Wysyłki towaru i transportu dokonał pierwszy kontrahent (białoruska firma).

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z tzw. dostawą łańcuchową towarów, zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy.

Dla dostaw łańcuchowych ustawodawca odrębnie ustalił reguły określające miejsce opodatkowania. Dostawa łańcuchowa to szczególny przypadek transakcji zawieranej pomiędzy kilkoma podmiotami, dotyczącej jednak jednego przedmiotu. Dokonywanych jest zatem kilka dostaw, przy czym towar przemieszczany jest tylko raz - od pierwszego dostawcy do finalnego odbiorcy. Przy tego typu transakcjach przyjmuje się, że dostawy dokonał każdy z podmiotów, który brał udział w tych czynnościach. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, iż odrębnie jest też ustalane miejsce świadczenia każdej dostawy.

Szczególne zasady opodatkowania transakcji łańcuchowych zawarte zostały w przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-3 ustawy.

W treści art. 7 ust. 8 ustawy wskazano, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Przepisy art. 22 ustawy określają miejsce świadczenia przy dostawie towarów.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa. W myśl zasady, wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jak wynika natomiast z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Zatem, przyporządkowanie transportu bądź wysyłki towarów konkretnej dostawie w łańcuchu dostaw decyduje o miejscu opodatkowania tych dostaw.

Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie w myśl art. 7 ust. 8 ustawy, co oznacza, że dla każdej odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy. Ponadto zauważyć należy, że w danej transakcji łańcuchowej następuje tylko jedno przemieszczenie towarów, zatem tylko jedna z dostaw może być uznana za dostawę "ruchomą" towarów, pozostałe zaś są dostawami "nieruchomymi".

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonał dostawy towaru spełniającego definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, na rzecz importera (podmiot polski), który wcześniej zakupił od kontrahenta polskiego, który nabył ten towar od producenta białoruskiego.

W przypadku wyżej opisanej transakcji występują trzy dostawy:

Towar będący przedmiotem transakcji jest wysyłany i transportowany przez pierwszego z kontrahentów, czyli podmiot białoruski.

W tej sytuacji wysyłkę i transport - na podstawie przepisu art. 22 ust. 2 ustawy - należy przyporządkować transakcji pomiędzy kontrahentem białoruskim a kontrahentem polskim. Oznacza to, iż dostawa zrealizowana przez podmiot z Białorusi na rzecz kontrahenta polskiego jest dostawą "ruchomą", natomiast dostawy dokonane pomiędzy kolejnymi podmiotami są dostawami "nieruchomymi".

Dla dostaw objętych transakcją łańcuchową, dla których nie jest przypisana wysyłka lub transport towaru, miejsce świadczenia dostawy zależy natomiast od tego, czy dostawa towarów w transakcji łańcuchowej poprzedza wysyłkę, czy też następuje po niej.

Na podstawie regulacji art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

Zatem, dostawa towaru pomiędzy Zainteresowanym, a importerem polskim została dokonana w miejscu zakończenia transportu, co oznacza, że miejscem opodatkowania tej dostawy jest terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle powyższego, dokonana przez Zainteresowanego dostawa towarów zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy, podlega opodatkowaniu na terytorium kraju stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy, wg stawki właściwej dla tego towaru na terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy towarów, w szczególności podkreślenia wymaga fakt, iż procedury celne będące przedmiotem niniejszej interpretacji nie wynikają z ww. przepisów. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.