ILPP2/443-162/09-4/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 10 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) o doprecyzowanie opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży działki rolnej o powierzchni 1,3639 ha zakupionej wspólnie z żoną w roku 2000 od Agencji Mienia Wojskowego za kwotę 4240 zł W akcie notarialnym figuruje ona jako niezabudowana działka z określonym planem zagospodarowania przestrzennego jako "tereny rolne", również w akcie notarialnym istnieje zapis, iż AMW jest podatnikiem podatku VAT oraz, że grunt jako niezabudowany nie podlega podatkowi VAT na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług. Z opisu i mapy działki dołączonej do aktu notarialnego wynika, że działka oznaczona była jako "Tr". Natomiast Starostwo Powiatowe decyzją z dnia 21 września 2001 r. postanowiło dokonać zmiany w operacie ewidencji gruntów w następujący sposób: wykreślić w działce nr 1/1 AM5 dotychczasowe użytki, tj. "Tr", a w to miejsce wpisać R III b zgodnie z załączonym wykazem zmian gruntowych. W uzasadnieniu tej decyzji czytamy, iż w wyniku sprawdzenia klasyfikacji gruntów przywraca się ustaloną klasę gruntów w konturze klasyfikacyjnym nr 92 R III b. Od 2001 r., corocznie Zainteresowany otrzymuje od Burmistrza Miasta K. nakaz płatniczy na zapłacenie podatku rolnego.

W chwili obecnej Wnioskodawca wraz z małżonką nie mają już sił i zdrowia do zajmowania się działką i postanowili ją sprzedać. Małżonkowie znaleźli nabywcę, którym jest osoba fizyczna, prowadząca działalność gospodarczą w zakresie usług poligraficznych. Nabywca zamierza użytkować działkę zgodnie z jej przeznaczeniem. Obecna cena działki to 120000 zł.

Zgodnie z wypisem z Rejestru Gruntów uzyskanym od Starosty K. wg stanu na dzień 27 stycznia 2009 r., działka wykazana jest w opisie użytków jako "Grunty orne" R III b z klauzulą, iż "dokument niniejszy jest przeznaczony do dokonania wpisu w księdze wieczystej".

Obecnie wg zaświadczenia uzyskanego z Wydziału Mienia i Planowania Przestrzennego i Architektury Urzędu Miasta w K. - "działka nr 1/1 AM-5 obręb K. w K. wchodzi w skład obszaru oznaczonego symbolem US/ZL - przeznaczenie podstawowe: usługi sportu i rekreacji, przeznaczenie dopuszczalne: las, ogrody działkowe - wyłącznie zamiennie dla ogrodów działkowych likwidowanych w granicach planu".

Ponadto Wnioskodawca nadmienił, iż prowadzi działalność gospodarczą w sferze pośrednictwa finansowego, a żona pracuje w oświacie jako nauczycielka.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany oświadczył, iż:

* opisana we wniosku klasyfikacja działki przeznaczonej na sprzedaż wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

* z powodu narodzin dziecka w 1998 r., Wnioskodawca nabył działkę, aby spędzać z nim dużo czasu na powietrzu,

* działka był traktowana rekreacyjnie, jedynie rokrocznie z jej terenu usuwane były większe chaszcze,

* obecnie Zainteresowany wraz z małżonką nie mają już siły corocznie jej porządkować, a dziecko już podrosło stąd decyzja o sprzedaniu działki,

* przedmiotowa nieruchomość nigdy nie służyła działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, nie dokonywano z niej zbiorów i nie sprzedawano płodów rolnych,

* działka nie była też nigdy przedmiotem umowy dzierżawy, najmu itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym, istnieje obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien wystąpić obowiązek zapłaty podatku VAT, ponieważ grunty niezabudowane są z tego podatku zwolnione, taki zapis zresztą figuruje w akcie notarialnym w momencie zakupu tej działki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w sferze pośrednictwa finansowego, lecz przedmiotowa działka nie została nabyta w związku z prowadzoną działalnością. Nieruchomość ta w planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest symbolem US/ZL - przeznaczenie podstawowe; usługi sportu i rekreacji, przeznaczenie dopuszczalne; las, ogrody działkowe - wyłącznie zamiennie dla ogrodów działkowych likwidowanych w graniach planu. Celem nabycia działki było spędzanie na niej wolnego czasu z dzieckiem, Wnioskodawca traktował ją rekreacyjnie. Sytuacja Zainteresowanego uległa zmianie, gdyż dziecko podrosło a on z małżonką nie mają już siły na coroczne porządkowanie działki. W związku z powyższym, została podjęta decyzja o jej sprzedaży. Wnioskodawca podkreśla, iż przedmiotowa działka nigdy nie służyła działalności gospodarczej prowadzonej przez niego, nie dokonywano z niej zbiorów i nie sprzedawano płodów rolnych, nigdy też nie była przedmiotem umowy dzierżawy, najmu itp. Ponadto Zainteresowany wskazał, iż będzie tylko jeden nabywca nieruchomości.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy w związku ze sprzedażą działki nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Okoliczności sprawy nie wskazują bowiem na to, aby dokonując sprzedaży gruntu działał w charakterze handlowca. W chwili zakupu gruntu nie była zamiarem Zainteresowanego jego późniejsza sprzedaż. Nie był on w żaden sposób wykorzystywany do działalności gospodarczej i stanowi jego majątek osobisty, służący do celów rekreacyjnych a nie zarobkowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż planowana sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Ponadto, tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolniona od podatku", pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu dostawy towarów w deklaracji podatkowej) - nie są tożsame, a w przedmiotowej sprawie ma miejsce sytuacja, w której planowana sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.