ILPP2/443-16/13-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2013 r. (data wpływu 7 stycznia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 25 marca 2013 r. o podpis osoby upoważnionej do występowania w imieniu Wnioskodawcy o interpretację indywidualną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu XX Wnioskodawca (dalej podatnik) zawarł z C z siedzibą w S, wpisaną do KRS prowadzonego przez Sąd Rejonowy w S pod numerem..., umowę współpracy. Przedmiotem umowy współpracy jest określenie warunków wzajemnej współpracy stron w zakresie promowania marki... oraz pozyskiwania przez podatnika klientów zainteresowanych kredytami lub pożyczkami hipotecznymi, jak również wykonywania przez podatnika czynności pośrednictwa kredytowego. Do obowiązków podatnika należy m.in.:

Klient ma kontakt z pracownikiem banku dopiero na etapie podpisywania umowy kredytowej. Podatnik wykonuje czynności objęte Umową poprzez swoich podwykonawców wpisanych na Listę Podwykonawców. Podwykonawcy są jednocześnie zatrudnieni przez C na umowę o pracę w wymiarze 1/4 etatu. Podwykonawcy są zgłoszeni w bankach jako osoby uprawnione do realizacji kredytów. Podatnikowi przysługuje od C wynagrodzenie prowizyjne w wysokości określonej w załączniku nr 2 do Umowy (Tabela stawek wynagrodzeń). Wynagrodzenie to przysługuje z tytułu dojścia do skutku umów kredytu lub pożyczek, udzielonych przez bank danemu Klientowi pozyskanemu na skutek działań podatnika w związku z realizacją Umowy. Wynagrodzenie jest płatne jednorazowo na rachunek podatnika do dnia 20-go miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła wypłata co najmniej pierwszej transzy kredytu na rzecz Klienta, nie wcześniej jednak niż po doręczeniu należycie sporządzonego dokumentu obciążeniowego (rachunek/faktura). Podstawą wystawienia dokumentu obciążeniowego jest sporządzone przez podatnika zestawienia umów kredytowych lub umów pożyczek hipotecznych zawartych przez Klientów i bank, określające wysokość udzielonych (postawionych do dyspozycji) kredytów lub pożyczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana w stanie faktycznym usługa świadczona przez Spółkę na rzecz pośrednika finansowego jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 38 w zw. z ust. 13 u.p.t.u....

Zdaniem Wnioskodawcy, definicja usług zwolnionych, istotnych z punku widzenia treści wniosku, zawarta jest w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. I tak od podatku od towarów i usług zwalnia się m.in. usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Zgodnie natomiast z przepisem art. 43 ust. 13 u.p.t.u., zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Z uwagi na fakt, iż przy określaniu zakresu zwolnień, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, należy określać zakres przedmiotowych zwolnień z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego, prawa krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Ze stanowiska TSUE wynika natomiast, iż aby stanowiące element usługi finansowej czynności mogły został uznane na gruncie Dyrektywy za zwolnione, muszą one:

Ad. 1

Usługa udzielania pożyczek (kredytów) stanowi proces złożony, który rozpoczyna się od poszukiwania osób zainteresowanych ich zaciągnięciem, następnie przechodzi przez fazę negocjacji, gromadzenia stosownej dokumentacji, dochodząc do fazy przyznania pożyczki (podpisania umowy). Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, podobnie przepisy Dyrektywy 112, nie definiują pojęcia "pośrednictwo". Z wyroku ETS w sprawie Commissioners of Customs Excise v CSC Financial Services Ltd. (C-235/00) wynika, że z pośrednictwem mamy do czynienia w przypadku podmiotu, który nie jest żadną ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego. W wyroku z dnia 21 czerwca 2007 r. (w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde) ETS stwierdził, że "działalność pośrednictwa stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy". Współpracujący z podatnikiem agent, reprezentuje Klienta wobec banku, agent prowadzi wszelkie rozmowy z bankiem dotyczące umowy kredytowej, Klient ma kontakt z pracownikami banku dopiero na etapie podpisywania umowy kredytowej. Wynagrodzenie agenta (podatnika) jest uzależnione od zawarcia przez Klienta i bank umowy kredytowej. Jak zatem wynika z powyższego świadczone przez podatnika usługi należy uznać za "odrębną działalność pośrednictwa, której celem jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę".

Ad. 2

Usługi polegające na pozyskaniu klienta, przygotowaniu wniosku kredytowego, reprezentowaniu Klienta wobec banku są charakterystyczne dla usługi głównej, tj. działalności polegającej na udzielaniu pożyczek i kredytów pieniężnych, gdyż realizują cele usługi zasadniczej, pełnią specyficzne (istotne) funkcje charakteryzujące usługi finansowe, wiążą się nierozerwalnie z istotą instytucji kredytu i pożyczki, tj. z jej udzieleniem. Przedmiotowe usługi są czynnościami (elementami) właściwymi dla usług finansowych. zwłaszcza, że skutkują one przeniesieniem do dyspozycji Klienta, określonej kwoty środków pieniężnych i pociągają tym samym za sobą zmianę jego sytuacji prawnej i finansowej.

Ad. 3

Usługi polegające na pozyskaniu klienta, przygotowaniu wniosku kredytowego, reprezentowaniu Klienta wobec banku stanowią nieodzowny element, mający bezpośredni wpływ na usługę zasadniczą, jaką jest udzielanie pożyczki lub kredytu rzez bank. Przygotowanie wniosku kredytowego, skompletowanie dokumentów niezbędnych do udzielenia kredytu wiąże się bezpośrednio z podjęciem decyzji o udzieleniu (nieudzieleniu) pożyczki lub kredytu. Świadczone przez podatnika usługi umożliwią zatem zawarcie umowy z Klientem. Tym samym, przedmiotowe usługi są niezbędne dla usługi zwolnionej. Z uwagi na powyższe należy przyjąć, że w opisanym wyżej stanie faktycznym usługi świadczone przez Spółkę na rzecz pośrednika finansowego są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 w zw. z ust. 13 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy stanowi, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jak wynika z art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Stosownie do treści przepisu art. 135 (1) (b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, wyraźnie wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, iż wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), gdzie Trybunał stwierdził iż "zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem". Konkludując można stwierdzić, że wg TSUE usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci w przedmiotowej sytuacji przymiotu takiej usługi.

W celu rozstrzygnięcia co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem "pośrednictwa" warto w tym celu odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05 Volker Ludwig gdzie TSUE stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Ponadto, w powołanej sprawie C-453/05 TSUE wskazał, iż "okoliczność, iż podatnik analizuje sytuację majątkową samodzielnie wyszukanych klientów w celu uzyskania dla nich kredytów, nie stanowi przeszkody dla stwierdzenia istnienia świadczenia pośrednictwa kredytowego zwolnionego zgodnie z art. 13 część B lit. d pkt 1 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, jeśli w świetle poprzedzających wskazówek interpretacyjnych usługę pośrednictwa kredytowego oferowaną przez tego podatnika należy uznać za świadczenie główne, w stosunku do którego doradztwo majątkowe ma charakter pomocniczy z tym skutkiem, że to ostatnie dzieli los prawny pośrednictwa kredytowego. (...)".

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

* usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,

* z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,

* celem jest dążenie do zawarcia umowy (należy zaznaczyć, że pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy),

* usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zawarł z C z siedzibą w S, umowę współpracy. Przedmiotem umowy współpracy jest określenie warunków wzajemnej współpracy stron w zakresie promowania marki... oraz pozyskiwania przez Zainteresowanego klientów zainteresowanych kredytami lub pożyczkami hipotecznymi, jak również wykonywania przez Spółkę czynności pośrednictwa kredytowego. Do jej obowiązków należy m.in.:

Klient ma kontakt z pracownikiem banku dopiero na etapie podpisywania umowy kredytowej. Wnioskodawca wykonuje czynności objęte Umową poprzez swoich podwykonawców wpisanych na Listę Podwykonawców. Podwykonawcy są jednocześnie zatrudnieni przez C na umowę o pracę w wymiarze 1/4 etatu. Podwykonawcy są zgłoszeni w bankach jako osoby uprawnione do realizacji kredytów. Zainteresowanemu przysługuje od C wynagrodzenie prowizyjne w wysokości określonej w załączniku nr 2 do Umowy. Wynagrodzenie to przysługuje z tytułu dojścia do skutku umów kredytu lub pożyczek, udzielonych przez bank danemu Klientowi pozyskanemu na skutek działań Spółki w związku z realizacją Umowy. Wynagrodzenie jest płatne jednorazowo na jej rachunek do dnia 20-go miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła wypłata co najmniej pierwszej transzy kredytu na rzecz Klienta, nie wcześniej jednak niż po doręczeniu należycie sporządzonego dokumentu obciążeniowego (rachunek/faktura). Podstawą wystawienia dokumentu obciążeniowego jest sporządzone przez Wnioskodawcę zestawienia umów kredytowych lub umów pożyczek hipotecznych zawartych przez Klientów i bank, określające wysokość udzielonych (postawionych do dyspozycji) kredytów lub pożyczek.

W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca - w ramach umowy ze spółką oferującą usługi finansowe - świadczy usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów, poprzez wykonywanie czynności doradczych w zakresie wyboru odpowiedniej oferty kredytowej, kończącej się zawarciem umowy kredytowej. W ramach wykonywanych czynności "czyni wszystko co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę". Wnioskodawca reprezentuje wobec klienta instytucję finansową lub odwrotnie występuje w imieniu klienta wobec tego podmiotu. Również wynagrodzenie prowizyjne uzależnione jest, co jest istotą pośrednictwa, od efektu, tj. doprowadzenia do zawarcia umowy.

Należy wskazać, iż przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z późn. zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Z uwagi na kompleksowy charakter czynności wynikających z umowy zawartej przez Wnioskodawcę, które są funkcjonalnie ze sobą związane i których docelowy skutek byłby trudny do zrealizowania, przy założeniu ich odrębności, należy uznać, że są one świadczeniem jednej zasadniczej usługi, wspomaganej wykonywaniem niezbędnych czynności dodatkowych.

Stosownie do powyższego, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenie główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych. W opisywanym stanie faktycznym świadczone przez Spółkę usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów, stanowią usługę główną, natomiast usługami pomocniczymi są dodatkowe czynności (w analizowanej sprawie - usługi doradztwa) mające doprowadzić do końcowego efektu, jakim jest zawarcie umowy kredytowej. W związku z tym, przedmiotowa czynność, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach takich jak świadczenie główne.

Zaznacza się, iż pośrednik ma prawo wykonywać czynności np. doradcze, które w tej sytuacji będą stanowiły element usługi głównej, tworząc jedną całość (jedną usługę) jaką jest usługa pośrednictwa finansowego i będą dzieliły los prawny świadczenia głównego - pośrednictwa finansowego.

Wobec powyższego dla wszystkich usług składających się na usługę główną - usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytu - należy stosować te same przepisy dotyczące zwolnienia od podatku VAT.

Należy zatem mieć na uwadze, że w myśl wyżej powołanego art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, ze zwolnienia od podatku korzystają usługi polegające na udzielaniu kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi mające na celu pośrednictwo w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy, a także obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie faktycznym, czynności które wykonuje Wnioskodawca polegające na pozyskiwaniu klientów zainteresowanych kredytami lub pożyczkami hipotecznymi, jak również wykonywaniu przez Spółkę czynności pośrednictwa kredytowego, tj.: udzielaniu osobom zainteresowanym zaciągnięciem kredytu lub pożyczki wszelkich niezbędnych informacji dotyczących udzielania kredytów i pożyczek hipotecznych; przekazywaniu osobom zainteresowanym aktualnie obowiązujących formularzy, wniosków i oświadczeń związanych z udzieleniem kredytu lub pożyczki, otrzymanych uprzednio od C; jak również samodzielnej realizacji kredytów wg modelów współpracy określonych przez Banki, tj.: sporządzenie we współpracy z Klientem wniosku kredytowego, skompletowanie dokumentów wymaganych przez banki, potwierdzenie zgodności kserokopii dokumentów z ich oryginałami, potwierdzenie autentyczności podpisu Klienta na wniosku, kontaktowanie się w imieniu Klienta z bankiem w celu ewentualnego uzupełnienia brakujących dokumentów, przekazania dodatkowych informacji wymaganych przez bank, spełniają definicję pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów.

Reasumując, świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów na rzecz pośrednika finansowego, zalicza się do usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Z uwagi na powyższe, usługa ta korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanego w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innego uzasadnienia niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.