ILPP2/443-16/10-4/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-16/10-4/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz o opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni otrzymała jednorazową pomoc na podjęcie działalności gospodarczej (jako osoba bezrobotna) ze środków Funduszu Pracy, na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Z otrzymanych środków, zgodnie z umową zawartą ze Starostą Powiatu z dnia 13 października 2009 r. Zainteresowana zakupiła wyposażenie w celu świadczenia usług biurowych oraz wykonywania masażu klasycznego i relaksacyjnego. Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż zakupione towary (tj. wyposażenie do świadczenia usług biurowych i wykonywania masażu klasycznego i relaksacyjnego) są i będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W momencie zakupu ww. towarów Wnioskodawczyni była już zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wydatki na zakup wyposażenia zostały poniesione przez Wnioskodawczynię po zarejestrowaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków sfinansowanych środkami otrzymanymi z Funduszu Pracy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług prawa do odliczenia podatku VAT nie stosuje się do wydatków, które nie mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. A zatem, w opinii Zainteresowanej, jeżeli zakup wyposażenia ze środków Funduszu Pracy można wliczyć w koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, to ma ona prawo do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. W przepisie tym wskazano, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymała jednorazową pomoc na podjęcie działalności gospodarczej (jako osoba bezrobotna) ze środków Funduszu Pracy, na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Z otrzymanych środków, Zainteresowana zakupiła wyposażenie do świadczenia usług biurowych oraz wykonywania masażu klasycznego i relaksacyjnego. Zainteresowana wskazała, iż zakupione towary wykorzystuje oraz będzie wykorzystywać do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W momencie zakupu ww. towarów Wnioskodawczyni była już zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy, stwierdza się, że jeżeli w przedmiotowej sprawie został spełniony podstawowy warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy, czyli zakupione towary (tj. wyposażenie do świadczenia usług biurowych i wykonywania masażu klasycznego i relaksacyjnego) służą do wykonywania czynności opodatkowanych, to Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, wynikającego z faktur dokumentujących zakup tych towarów sfinansowanych środkami z Funduszu Pracy.

Nadmienia się, iż w przedmiotowej sprawie stanowisko Zainteresowanej uznano za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż wykazano we wniosku. Powołany przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 grudnia 2008 r. został uchylony ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320). Obecnie, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, warunkiem obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest wyłącznie związek dokonywanych zakupów z realizowaną sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl