ILPP2/443-1596/10-2/MR - Brak możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług świadczonych w imieniu gminy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 29 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług świadczonych w imieniu gminy - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług świadczonych w imieniu gminy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład (dalej Zakład) jest zakładem budżetowym (zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) powołanym uchwałą Rady Miejskiej z 1996 r. w celu wykonywania zadań własnych gminy w zakresie:

* gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi,

* dróg, ulic mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

* wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię cieplną,

* lokalny transport zbiorowy,

* targowisk i hal targowych,

* zieleni gminnej i zadrzewień,

* kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymanie terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Zadania te mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe na mocy ustawy o finansach publicznych (art. 14 ust. 1).

W myśl § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Art. 6 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. mówi, iż do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, które dzielą się na własne - nadane ustawowo i zlecone.

Artykuł 164 pkt 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. mówi, iż podstawową jednostką samorządu terytorialnego jest gmina.

Działając w oparciu o ww. przepisy Zakład wykonując zadania własne gminy i wystawiając fakturę za wykonane usługi, których nabywcą jest gmina (zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług) nie obciąża jej podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zakład na wymienione usługi - będące zadaniami własnymi gminy (z wyjątkiem usług w poz. 138 i 153 załącznika Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług) wystawiając fakturę VAT, może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o VAT, usługi świadczone przez zakład na rzecz gminy podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług. Zakład wykonuje bowiem w imieniu gminy jej zadania własne do których realizacji został powołany. Zgodnie z cytowanym wyżej przepisem czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego podlegają zwolnieniu od podatku VAT. Wystawiając faktury na rzecz gminy Zakład stosuje stawkę zwolnioną od podatku i postępowanie takie uznaje za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumieć należy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest zakładem budżetowym (zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) powołanym uchwałą Rady Miejskiej w celu wykonywania zadań własnych gminy w zakresie: gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi, dróg, ulic mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię cieplną, lokalny transport zbiorowy, targowisk i hal targowych, zieleni gminnej i zadrzewień, kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymanie terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Zakład wykonując zadania własne gminy i wystawiając fakturę za wykonane usługi, których nabywcą jest Gmina (zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług) nie obciąża jej podatkiem VAT.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą prawa do zastosowania zwolnienia od podatku w odniesieniu do ww. usług (z wyjątkiem dostarczania wody, odprowadzania oraz wywozu ścieków) świadczonych na rzecz Gminy.

Stosownie do treści § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy (tekst jedn.: usług w zakresie rozprowadzania wody, gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usług sanitarnych i pokrewnych) oraz usług komunikacji miejskiej.

W poz. 138 załącznika nr 3 do ustawy wymienione zostały "usługi w zakresie rozprowadzania wody", symbol PKWiU 41.00.2, a w poz. 153 ww. załącznika "usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne", symbol PKWiU 90.0.

Z powyższego przepisu wynika, iż:

* zwolnienie, o którym mowa, dotyczy wyłącznie usług świadczonych pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, (bez ograniczeń dotyczących terytorialnego zakresu działania tych jednostek),

* zwolnienie to nie obejmuje usług w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU - 41.00.2) oraz usług w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, a także usług sanitarnych i pokrewnych (PKWiU - 90.0) oraz usług komunikacji miejskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów "jednostka budżetowa" czy "zakład budżetowy", wobec czego należy posiłkować się definicjami legalnymi zawartymi w obowiązującej od dnia 1 stycznia 2010 r. ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

W myśl postanowień art. 9 tej ustawy, sektor finansów publicznych tworzą m.in. jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe.

Jednostkami budżetowymi - zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 1 ww. ustawy - są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do zapisów art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

Zatem ze zwolnienia, określonego w § 12 ust. 1 pkt 13 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, korzystają m.in. usługi świadczone pomiędzy zdefiniowanymi wyżej grupami podmiotów.

W myśl zapisów art. 2 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do zakresu działania gminy należą - na mocy art. 6 ust. 1 ww. ustawy - wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Jednostki organizacyjne gminy (jednostki budżetowe, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych itp.) powołane przez gminę bezspornie mają status odrębnego od gminy podatnika podatku od towarów i usług. W przeciwnym wypadku zwolnienie od VAT określone w powołanych wyżej przepisach, obejmujące określone czynności wykonywane między tymi podmiotami - jednostkami organizacyjnymi gminy - nie miałyby żadnego racjonalnego uzasadnienia. Oznacza to, że jednostki organizacyjne gminy takie jak: jednostki budżetowe, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, zobowiązane są do dokonywania rozliczeń z tytułu tego podatku na zasadach ogólnych określonych w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do tej ustawy.

Gmina stanowi odrębny od jednostek budżetowych, zakładów pomocniczych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych podmiot sfery budżetowej, a zatem nie mieści się w zamkniętym katalogu podmiotów korzystających ze zwolnienia wynikającego z cyt. wyżej przepisów.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że do usług świadczonych przez Wnioskodawcę (zakład budżetowy) w imieniu Gminy, z uwagi na fakt iż Gmina nie jest jednostką budżetową, zakładem budżetowym albo gospodarstwem pomocniczym, nie może mieć zastosowanie zwolnienie określone w § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.