ILPP2/443-1590/10-5/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 14 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług spedycji związanych z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów świadczonych w 2010 r. - jest prawidłowe.

W dniu 28 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług spedycji związanych z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów świadczonych w 2010 r. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 14 grudnia 2010 r.) o brakujące stanowisko własne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy kompleksowe usługi spedycji międzynarodowej. Organizując transport towarów, które uprzednio zostały przewiezione z krajów trzecich do portu morskiego w X, zleca on dokonanie odprawy celnej w Niemczech, opłaca koszty portowe w X i po odprawie celnej organizuje transport do klienta w Polsce. Klientami są firmy polskie zarejestrowane w Polsce i posiadające NIP europejski.

Przedmiotem niniejszej sprawy jest sytuacja, gdy towar przypływa transportem morskim na warunkach CIF z kraju trzeciego do X. Transport ten organizowany i opłacany jest przez chińskiego dostawcę towaru. W X następuje odprawa celna, po czym towar przewożony jest transportem samochodowym do Polski.

Klient zleca Wnioskodawcy tylko przewiezienie towaru z X do Polski oraz organizację odprawy celnej, załatwienie formalności związanych ze zwolnieniem towaru, opłacenie kosztów portowych, które są usługami pomocniczymi bezpośrednio związanymi z transportem. Zainteresowany zaznaczył, że w tym przypadku nie zajmuje się on transportem i spedycją towarów z kraju trzeciego do X. W związku z tym, że zlecona usługa spedycji transportu towarów jest na trasie X - miejsce docelowe w Polsce, Wnioskodawca uważa, że świadczy usługę transportu wewnątrzwspólnotowego i uzasadnione jest stosowanie stawki VAT 22%.

Jednocześnie Zainteresowany wskazał, iż posiada następujące dokumenty:

* kopie listów morskich Bill of Lading i dokumenty handlowe towaru, które służą jedynie do dokonania odprawy celnej,

* faktury za opłaty portowe dokumentacyjne i odprawy celnej,

* faktury za transport towaru z X do Polski.

Nie posiada on faktur od przewoźnika lub innego spedytora za transport towaru na trasie kraj trzeci - X, ponieważ towar jest na bazie CIF X i organizacja oraz opłata za fracht morski leżą po stronie dostawcy chińskiego.

W tym przypadku wystawiona przez Wnioskodawcę faktura ma następujące pozycje:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany prawidłowo zastosował stawkę VAT do usług spedycyjnych związanych z transportem towarów z X do miejsca przeznaczenia w Polsce w roku 2010.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, wykonując w 2010 r. usługę spedycyjną transportu towarów na odcinku X Polska nie spełnił on warunków określonych w art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ w wyniku organizowanego przez niego przewozu towarów z miejsca załadunku do miejsca przeznaczenia w Polsce nie nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. W przypadku kiedy jednak usługa Zainteresowanego byłaby zakwalifikowana jako transport międzynarodowy, to jego zdaniem, nie posiada on wszystkich niezbędnych dokumentów, które są wystarczającym dowodem świadczenia usług, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23.

W myśl art. 83 ust. 5 cyt. ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2 (...).

W opinii Wnioskodawcy, "faktura", o której mowa w art. 83 ust. 1 dotyczy posiadania faktury przewoźnika, czyli armatora lub innego spedytora za fracht morski na trasie kraj trzeci X.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż w jego opinii prawidłowo zastosował stawkę VAT 22%, ponieważ klient zlecił, a on wykonał tylko usługę spedycyjną transportu wewnątrzunijnego na trasie X - miejsce docelowe w Polsce wraz z usługami pomocniczymi. Jednocześnie klient (zleceniodawca) jest firmą polską mającą siedzibę w Polsce i jest zarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, że w 2010 r. Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi w zakresie spedycji na rzecz klienta polskiego - podatnika podatku od towarów i usług, posiadającego NIP europejski. Towar transportowany jest z kraju trzeciego na terytorium Niemiec (X), gdzie dokonywana jest jego odprawa celna, a następnie towar przewożony jest transportem samochodowym na terytorium Polski.

W znaczeniu słownikowym spedycja to ogół czynności, których celem jest zorganizowanie przewozu rzeczy. Zgodnie natomiast z art. 794 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem.

Spedytor obowiązany jest do podejmowania czynności potrzebnych do uzyskania zwrotu nienależnie pobranych sum z tytułu przewoźnego, cła i innych należności związanych z przewozem przesyłki (art. 797 kodeksu cywilnego).

Artykuł 798 tego kodeksu wskazuje, iż spedytor obowiązany jest do podjęcia czynności potrzebnych do zabezpieczenia praw dającego zlecenie lub osoby przez niego wskazanej względem przewoźnika albo innego spedytora.

Spedytor także jest odpowiedzialny za przewoźników i dalszych spedytorów, którymi posługuje się przy wykonaniu zlecenia, chyba że nie ponosi winy w wyborze (art. 799 ww. ustawy).

Ponadto, z art. 800 Kodeksu cywilnego wynika, że spedytor może sam dokonać przewozu. W tym wypadku spedytor ma jednocześnie prawa i obowiązki przewoźnika.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, iż pod pojęciem spedycji mieści się znacznie szerszy zakres czynności niż pod pojęciem transportu. Spedycja bowiem obejmować może cały szereg czynności np.: odebranie towaru od nabywcy, dostarczenie do miejsca formowania przesyłki, załadunek, przewóz, wyładunek, dostarczenie do ostatecznego odbiorcy, załatwienie wszelkich formalności i wypełnienie dokumentacji. Nie oznacza to jednak, że spedytor musi sam wszystkie te czynności wykonać.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca organizując odbiór towaru z portu w X, załatwiając wszelkie formalności celne i portowe oraz organizując transport towaru do kraju, działa na rzecz firmy polskiej - podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem stwierdzić należy, iż usługobiorcą wykonanych przez Zainteresowanego usług jest podmiot, wykonujący działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy oraz posiadający status podatnika, w myśl art. 28a ustawy.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane powyżej zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia przedmiotowych usług spedycji ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy.

Reasumując, usługi w zakresie spedycji świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz polskiego podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z opisanym stanem faktycznym, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czyli tam gdzie usługobiorca posiada siedzibę.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W stosunku do usług spedycji związanych z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów, przepisy ustawy ani aktów wykonawczych do niej nie przewidują zastosowania zwolnienia, ani preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, usługa będąca przedmiotem wniosku podlega opodatkowaniu wg stawki w wysokości 22%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Zainteresowany prawidłowo zastosował stawkę VAT do usług spedycyjnych związanych z transportem towarów z X do miejsca przeznaczenia w Polsce w roku 2010.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Informuje się także, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie stawki podatku dla usług spedycji związanych z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów świadczonych w 2010 r. Natomiast w kwestii stawki podatku dla usług spedycji związanych z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów świadczonych w 2009 r. została wydana odrębna interpretacja z dnia 30 grudnia 2010 r. nr ILPP2/443-1590/10-4/EWW.

Ponadto, w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie stawki podatku dla usług spedycji związanych z transportem towarów z Chin do X oraz z X do Polski, zarówno w 2009 r. i 2010 r., wydane zostało w dniu 30 grudnia 2010 r. postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPP2/443 1590/10-6/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.