ILPP2/443-1561/10-3/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2010 r. (data wpływu 24 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 29 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 29 października 2010 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma X prowadzi na terytorium Polski działalność w zakresie produkcji metalowych elementów stolarki budowlanej, która jest jej przeważającą działalnością (PKD 2007 2512Z). Ponadto firma ta zajmuje się inną produkcją dla budownictwa (w tym produkcją betonu) oraz handlem i dystrybucją stolarki budowlanej. Obecnie planuje sprzedaż części posiadanych nieruchomości wraz z infrastrukturą towarzyszącą, która wykorzystywana jest między innymi przy produkcji i sprzedaży betonu (betoniarnia) na rzecz Wnioskodawcy. W skład sprzedawanego majątku będzie wchodzić:

Dla terenu objętego tą działką brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym symbolem P/U - teren produkcji i aktywności gospodarczej z dopuszczeniem uciążliwości. W wypisie z rejestru gruntów teren oznaczony jest jako teren przemysłowy.

Ponadto firma X przekaże protokolarnie dokumenty dotyczące sprzedawanych środków trwałych (Dokumentacje techniczno-ruchowe, książki obiektów budowlanych, archiwalne dokumenty projektowe, receptury, książki pojazdów itp.).

Przedmiotem transakcji nie będą natomiast żadne należności ani zobowiązania. Zobowiązania i należności istniejące na dzień zawarcia transakcji sprzedaży pozostaną należnościami i zobowiązaniami firmy X.

W związku z realizowaną transakcją sprzedaży firma X zwalnia, a Zainteresowany proponuje zatrudnienie 5 pracowników, których praca w firmie X związana była między innymi z betoniarnią. Zwalniani pracownicy nie muszą podjąć zatrudnienia w spółce Wnioskodawcy. Pracownicy, których praca związana była zarówno z działalnością betoniarni, jak i innych przedmiotów działalności firmy X pozostaną w dalszym ciągu jej pracownikami.

Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy były nabyte przez firmę X od innego przedsiębiorstwa budowlanego na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 5 listopada 1997 r. Transakcja sprzedaży w części dotyczącej dostaw budynków i budowli, z uwagi na ich uznanie za towary używane korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (transakcja udokumentowana fakturami ze stawką "zw"). Od momentu nabycia nieruchomości wraz z budynkami, firma X nie poniosła wydatków na ich ulepszenie w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej.

W ramach struktury organizacyjnej firmy X wyodrębnione są działy: produkcji, handlowy (z logistyką), finansowy i administracji. W ramach działu handlowego i produkcji występuje podział na działalność betoniarni oraz na inne działalności prowadzone przez firmę X. Poszczególne działy kierowane są przez upoważnioną osobę: dyrektora produkcji, dyrektora handlu i głównego księgowego. Firma X nie posiada statutu czy regulaminu, z którego wynikałoby wydzielenie betoniarni. Posiada natomiast wprowadzony system zarządzania jakością ISO, który obejmuje całą prowadzoną działalność, z wyłączeniem działalności betoniarni.

Prowadzona ewidencja zdarzeń gospodarczych w firmie X pozwala na wyodrębnienie związanych z betoniarnią przychodów, kosztów bezpośrednich (koszty ogólnego zarządu przypisywane są według ustalonego klucza podziałowego), należności i zobowiązań.

Teren betoniarni, który będzie przedmiotem sprzedaży, nie dysponuje własną drogą dojazdową ani przyłączami instalacji (wodnej, kanalizacyjne i elektrycznej). Na chwilę obecną dojazd do terenu betoniarni odbywa się poprzez nieruchomość należącą do firmy X, która nie będzie przedmiotem dostawy. Po zrealizowaniu transakcji Wnioskodawca buduje własną drogę dojazdową do kupionej nieruchomości. Do czasu wybudowania drogi dojazdowej i zapewnienia innego miejsca przyłączy instalacji. Zainteresowany będzie korzystał z dojazdu po terenie stanowiącym własność firmy X oraz z przyłączy instalacji na terenie firmy X.

Zarówno firma X, jak i Wnioskodawca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W uzupełnieniu Zainteresowany wskazał, iż majątek który nabędzie od firmy X będzie wykorzystywany przez niego do działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa składników majątkowych wskazanych w stanie faktycznym stanowi dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższej definicji wnika, iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

Podstawowym wymogiem uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zatem to, aby stanowiła ona zespół składników materiaInych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego warunek wskazany w pkt 1 nie został spełniony. Przedmiotem zbycia na rzecz Wnioskodawcy będą bowiem głównie składniki materialne w postaci nieruchomości i ruchomości. W celu uznania natomiast transakcji za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa niezbędne jest aby obejmowała ona także składniki niematerialne, w tym zobowiązania. Jeżeli zatem nie są wszystkie elementy składające się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa, transakcja nie może zostać uznana za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko przyjmowane jest w indywidualnych interpretacjach organów podatkowych. w szczególności w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej Bydgoszczy z dnia 11 maja 2010 r., sygn. lTPP2/443-164a/10/RS, w której czytamy:

"Zatem nie można uznać, że przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 2 pkI 27e ustawy o podatku od towarów i usług, była zorganizowana część przedsiębiorstwa, gdyż musiała ona obejmować również składniki niematerialne, w tym zobowiązania, a nie wyłącznie zespół składników materialnych. Wobec powyższego należy stwierdzić, że przedmiotem dostawy były poszczególne składniki materialne wchodzące w skład majątku przedsiębiorstwa. (...)".

Odnosząc się do powołanych w stanowisku orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że ETS w wyroku w sprawie C-497/01 wyraźnie wskazał, że "przedmiotem zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą być składniki materialne i niematerialne, co nie miało miejsca w przedmiotowej sprawie".

W interpretacji z dnia 18 marca 2010 r., sygn. lTPB1/415-1015b/09/MR dotyczącej uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa dostawy składników majątku z wyłączeniem części zobowiązań związanych z tą działalnością, w której wskazano:

"Nie można więc uznać, że Wnioskodawca wniesie jako aport zorganizowaną część przedsiębiorstwa, skoro nie wszystkie składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą stanowiły przedmiot aport.

Wyłączenie więc z przedmiotu aportu istotnych elementów zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wskazanych we wniosku zobowiązań i należności powoduje, że czynność tą należy uznać za aport sumy składników majątkowych i niemajątkowych, a nie aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu cytowanego art. 5a pkt 4 ustawy. Ustawodawca wskazał bowiem, iż w sytuacji gdy istnieją zobowiązania dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to w trakcie wyodrębnienia tej masy majątkowej z przedsiębiorstwa zobowiązania te powinny być wydzielone w pełnej wysokości i przyporządkowane zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Analogicznie postąpić należy z należnościami."

W interpretacji Pierwszego Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej z dnia 20 października 2005 r., sygn. 2403- PDF-415-60-05, w którym wskazano:

"Zdaniem tutejszego Organu podatkowego, opisany przez Panią aport nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ brak w nim składnika niematerialnego (w tym zobowiązań). Podstawowym wymogiem definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa jesz konieczność wystąpienia co najmniej po jednym składniku z tych grup składników."

Dostawa zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie oznacza zatem dostawy sumy poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębną część działalności, ale oznacza dostawę zorganizowanego zespołu składników, który musi obejmować wszystkie elementy wskazane przepisami prawa. Brak zatem uwzględnienia w dostawie wartości niematerialnych, w tym zobowiązań i należności powoduje uznanie transakcji za dostawę poszczególnych składników materialnych.

Kolejnym warunkiem uznania transakcji za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest wydzielenie zespołu składników materialnych i niematerialnych w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W odniesieniu do przedmiotowej transakcji brak jest całkowitej samodzielności części sprzedawanego majątku, która pozwalałaby na samodzielne funkcjonowanie. W szczególności wynika to z braku drogi dojazdowej na teren betoniarni oraz z braku przyłączy instalacji. W celu prowadzenia działalności w zakresie produkcji betonu nabywca betoniarni będzie zobowiązany do budowy drogi dojazdowej oraz zapewnienia przyłączy instalacji.

Należy również wskazać, że firma X nie dysponuje żadnym dokumentem w postaci statutu czy regulaminu, któryby dokonywał wyodrębnienia betoniarni. Działalność betoniarni można uznać za wyodrębnioną funkcjonalnie z uwagi na jej przeznaczenie do produkcji betonu, natomiast w opinii Wnioskodawcy brak jest podstaw do jej wyodrębnienia organizacyjnego. W szczególności działalność betoniarni nie jest także oddana do odrębnego kierowania. Wszystkie zakresy działalności firmy X, w tym betoniarnia, nadzorowane są przez poszczególne osoby w zależności od dokonanego podziału na produkcję, handel i logistykę.

Mając zatem na uwadze brak uwzględnienia w przedmiocie dostawy składników niematerialnych jako know-how, klienteli oraz należności i zobowiązań, brak pełnej samodzielności spowodowanej koniecznością wybudowania własnej drogi dojazdowej oraz dokonania przyłączy instalacji, a także brak wyodrębnienia organizacyjnego, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotową dostawę należy uznać za dostawę poszczególnych składników materialnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie wyboru opodatkowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego, zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia z dnia 20 grudnia 2010 r. nr ILPP2/443-1561/10-4/AK, ILPP2/443-1561/10-5/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.