ILPP2/443-1517/11-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2011 r. (data wpływu 4 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od dnia 5 lutego 2010 r. pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej wydanego przez Prezydenta Miasta dnia 1 lutego 2010 r. Jest czynnym podatnikiem VAT i z tytułu wykonywanych przez niego czynności oraz świadczonych usług wystawia faktury VAT. Dnia 1 lutego 2010 r., jako prezes zarządu firmy (zwaną dalej Spółką) podpisał Umowę o Zarządzanie z ww. Spółką, zgodnie z którą do jego obowiązków należy m.in. przygotowanie planu rocznego budżetu obejmującego sprzedaż, operacje i inwestycje, dokonywanie płatności na rzecz dostawców, utrzymywanie kontaktu z Politechniką oraz rekrutowanie studentów, podpisywanie nowych oraz rozwiązywanie istniejących umów z pracownikami - w obu przypadkach po otrzymaniu zgody Spółki (firma posiadająca 99% udziałów), podpisywanie nowych umów z klientami lokalnymi. Spółka zobowiązała Zainteresowanego do przedstawiania miesięcznych raportów dotyczących wykonanych prac przez pracowników, zaległych faktur i sytuacji finansowej oraz corocznego powiadamiania o działaniach pracowników i dokonywania ich oceny. Jest on odpowiedzialny za wykonanie budżetu i wyniki finansowe Spółki. Zgodnie z umową za świadczone usługi przysługuje mu wynagrodzenie miesięczne 500,00 zł brutto płatne po wystawieniu rachunku przy jednoczesnym zobowiązaniu, że swoje obowiązki będzie wykonywał z zachowaniem należytej staranności, uwzględniając odpowiednie możliwości i swoją wiedzę. W razie rażącego zaniedbania w wykonywaniu swoich obowiązków Umowa przewiduje jedynie możliwość jej rozwiązania ze skutkiem natychmiastowym, ale nie określa dla Wnioskodawcy skutków finansowych. Umowa nakłada na niego zakaz konkurencji na czas trwania Umowy, a także na okres 3 lat po jej rozwiązaniu. W Umowie postanowiono również, iż w kwestiach nieuregulowanych zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi zarządzania na podstawie Umowy o zarządzanie zawartej ze Spółką przez Zarządcę - osobę fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w tym zakresie, czynnego podatnika podatku VAT, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonywane przez zarządzającego Spółką należy uznać za czynności nie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ są wykonywane przez Zarządcę samodzielnie, ale nie na własny rachunek oraz ryzyko ekonomiczne i finansowe i nie ponosi on pełnej odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu pełnionych funkcji i racji zajmowanego stanowiska (art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalnością gospodarczą, w rozumieniu ust. 2 art. 15 ustawy, jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2 - 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosowanie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), odrębnymi źródłami przychodów są:

* działalność wykonywana osobiście,

* pozarolnicza działalność gospodarcza.

Na mocy art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, to jest związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

* wykonywania tych czynności,

* wynagrodzenia

* oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym, istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od dnia 5 lutego 2010 r. pozarolniczą działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem VAT i z tytułu wykonywanych przez niego czynności oraz świadczonych usług wystawia faktury VAT. Dnia 1 lutego 2010 r., jako prezes zarządu Spółki podpisał Umowę o Zarządzanie z przedmiotową Spółką, zgodnie z którą do jego obowiązków należy m.in. przygotowanie planu rocznego budżetu obejmującego sprzedaż, operacje i inwestycje, dokonywanie płatności na rzecz dostawców, utrzymywanie kontaktu z Politechniką oraz rekrutowanie studentów, podpisywanie nowych oraz rozwiązywanie istniejących umów z pracownikami, podpisywanie nowych umów z klientami lokalnymi. Spółka zobowiązała Zainteresowanego do przedstawiania miesięcznych raportów dotyczących wykonanych prac przez pracowników, zaległych faktur i sytuacji finansowej oraz corocznego powiadamiania o działaniach pracowników i dokonywania ich oceny. Jest on odpowiedzialny za wykonanie budżetu i wyniki finansowe Spółki. Zgodnie z umową za świadczone usługi przysługuje mu wynagrodzenie miesięczne 500,00 zł brutto płatne po wystawieniu rachunku przy jednoczesnym zobowiązaniu, że swoje obowiązki będzie wykonywał z zachowaniem należytej staranności, uwzględniając odpowiednie możliwości i swoją wiedzę. W razie rażącego zaniedbania w wykonywaniu swoich obowiązków Umowa przewiduje jedynie możliwość jej rozwiązania ze skutkiem natychmiastowym, ale nie określa dla Wnioskodawcy skutków finansowych. Umowa nakłada na niego zakaz konkurencji na czas trwania Umowy, a także na okres 3 lat po jej rozwiązaniu. W Umowie postanowiono również, iż w kwestiach nieuregulowanych zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego. Z wniosku wynika także, że Zarządca wykonuje swoje czynności samodzielnie ale nie na własny rachunek oraz ryzyko ekonomiczne i finansowe i nie ponosi on pełnej odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu pełnionych funkcji i racji zajmowanego stanowiska.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że podpisana Umowa spowodowała powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy właściwe dla stosunku pracy, w ramach którego Wnioskodawca związany jest ze Spółką więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich. Stosunek prawny między Spółką a Zainteresowanym wskazuje na cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciąża zatrudniającego (Spółkę) ryzykiem ekonomicznym i finansowym za wykonanie tych czynności, podporządkowuje Zarządcę co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia. W razie natomiast rażącego zaniedbania w wykonywaniu swoich obowiązków Umowa przewiduje jedynie możliwość jej rozwiązania ze skutkiem natychmiastowym, ale nie określa dla Wnioskodawcy skutków finansowych.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem występują przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że zostały spełnione kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających tej ustawie. Wobec tego Wnioskodawca z tytułu wykonywanych usług zarządzania nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a realizowane czynności nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.