ILPP2/443-1501/09-2/BA - Możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu budowy dróg, infrastruktury i modernizacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 4 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie uznania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego za podstawę do ponownego i skutecznego wystąpienia o ulgę na zakup kasy rejestrującej w oparciu o art. 240 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie uznania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego za podstawę do ponownego i skutecznego wystąpienia o ulgę na zakup kasy rejestrującej w oparciu o art. 240 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia stycznia 2003 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie m.in. usług remontowo-budowlanych. W tracie prowadzonej działalności gospodarczej został objęty obowiązkiem ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zainteresowany obowiązku tego niedopełnił i tym samym utracił uprawnienie do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących. Działalność zlikwidował z dniem października 2006 r. Następnie w dniu kwietnia 2009 r. na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej ponownie zarejestrował działalność w zakresie sprzedaży detalicznej. Po spełnieniu wszystkich warunków uprawniających do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących Wnioskodawca w dniu maja 2009 r. wystąpił o zwrot kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej w wysokości 700 zł.

Decyzją wydaną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w dniu Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej, ponieważ w związku z obowiązkiem prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących w 2003 r. Zainteresowany utracił prawo do ulgi.

W dniu 23 lipca 2009 r. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. I FSK 1910/06 Sąd poruszył problem art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, zmieniony przez art. 1 pkt 58 lit. b) ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. zmieniającej ustawę z dniem 1 grudnia 2008 r., w którym ustawodawca nie zdefiniował, który moment należy uznać za dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania. Według NSA, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim tę część powołanego wcześniej przepisu, który mówi o uldze na kasy zgłoszone na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Skoro taki obowiązek powstał ponownie, wcześniejsze skorzystanie z ulgi nie wyklucza kolejnego odliczenia.

Jest to zmiana dotychczasowej linii orzeczniczej, która jest korzystniejsza dla podatnika. w ustnym uzasadnieniu NSA stwierdził, że zarówno organy podatkowe, jak i Sąd i instancji dokonały nieprawidłowej interpretacji art. 111 ust. 4 ustawy VAT. Według NSA, dla prawidłowego rozumienia powyższego przepisu kluczowy jest sposób zapisania przepisu: Podatnicy (...) mogą odliczyć (...) kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania. Taki zapis (ujęcie w nawiasie sformułowania "powstania obowiązku") oznacza, że dzień rozpoczęcia ewidencjonowania jest równoznaczny z dniem powstania obowiązku ewidencjonowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyrok NSA z dnia 23 lipca 2009 r. sygn. I FSK 1910/06 daje podstawę do ponownego i skutecznego wystąpienia o ulgę na zakup kasy rejestrującej, powołując się na art. 240 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej - ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze stanowiska powołanego wyroku NSA można wyprowadzić wniosek ogólniejszy - ponownie powstanie obowiązku rozpoczęcia ewidencjonowania nie wyklucza prawa do kolejnego odliczenia. Prawo do odliczenia nie zależy od zakupu kas w ogóle, lecz (jak zostało wskazane w przepisach) od faktu zakupu kas, w określonej chwili, którą jest dzień powstania obowiązku ewidencjonowania. Przyjmując za właściwą wykładnię NSA, należy uznać, że prawo do odliczenia przysługuje każdorazowo, gdy na podatniku ciąży obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej.

NSA powołał się też na wykładnię celowościową. Intencją ustawodawcy było przede wszystkim rozłożenie ciężaru na skarb państwa i podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 240 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli:

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca od dnia stycznia 2003 r. do dnia października 2006 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie m.in. usług remontowo-budowlanych. w trakcie prowadzonej działalności został objęty obowiązkiem ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących. Obowiązku tego niedopełnił i tym samym utracił prawo do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących. w kwietniu 2009 r. ponownie zarejestrował działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej i w miesiącu następnym wystąpił o zwrot kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej w wysokości 700 zł. Decyzją z dnia x czerwca 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej, wskazując, iż w związku z obowiązkiem prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących w 2003 r. Zainteresowany utracił prawo do ulgi.

W tej sytuacji Wnioskodawca wskazuje na wyrok Naczelnika Sądu Administracyjnego z dnia 23 lipca 2009 r. sygn. I FSK 1910/06, w którym Sąd poruszył problem art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W opinii Zainteresowanego, ze stanowiska Sądu można wywieść wniosek, iż ponowne powstanie obowiązku rozpoczęcia ewidencjonowania nie wyklucza prawa do kolejnego odliczenia, bowiem prawo to przysługuje każdorazowo, gdy na podatniku ciąży obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o wyjaśnienie - czy wyrok NSA z dnia 23 lipca 2009 r. sygn. I FSK 1910/06 daje podstawę do ponownego i skutecznego wystąpienia o ulgę na zakup kasy rejestrującej, w oparciu o art. 240 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej.

Wznowienie postępowania podatkowego stanowi wyjątek od ogólnej zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych i może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w przepisach prawa, które mają charakter szczególnej i zupełnej regulacji prawnej podlegającej ścisłej wykładni.

W kwestii wznowienia postępowania należy zbadać czy doszło do zaistnienia sytuacji enumeratywnie wymienionych w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej. Omawiana instytucja nie może bowiem być wykorzystywana do pełnej merytorycznej kontroli decyzji wydanej w postępowaniu zwykłym. Przedmiotem postępowania wznowieniowego nie jest ponowne rozpoznanie sprawy we wszystkich jej aspektach, a jedynie zbadanie, w odrębnym postępowaniu nadzwyczajnym, czy zaszły te wyjątkowe okoliczności wskazane we wspomnianym przepisie (wyroki NSA z dnia 22 maja 2003 r., sygn. akt III SA 2367/01 oraz z dnia 14 grudnia 2005 r. sygn. akt II FSK 47/05).

Należy wskazać, że zgodnie z art. 240 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej, w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli decyzja została wydana na podstawie innej decyzji lub orzeczenia sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione w sposób mogący mieć wpływ na treść wydanej decyzji.

Warunkiem zastosowania przywołanego powyżej przepisu jest ustalenie, że: decyzja została wydana na podstawie innej decyzji lub orzeczenia sądu, ta inna decyzja lub orzeczenie sądu zostały następnie uchylone lub zmienione, uchylenie lub zmiana decyzji lub orzeczenia sądu nastąpiło w sposób mogący mieć wpływ na wynik sprawy.

W przedmiotowej sprawie powyższe warunki nie zostały spełnione, bowiem z opisu sprawy nie wynika aby decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego, odmawiająca zwrotu kwoty wydatkowej na zakup kasy rejestrującej, została wydana na podstawie innej decyzji lub orzeczenia sądu, które następnie zostały uchylone lub zmienione w sposób mający wpływ na treść wydanej decyzji. Natomiast przywołany przez Wnioskodawcę wyrok NSA z dnia 23 lipca 2009 r. dotyczy rozstrzygnięcia w konkretnej sprawie innego podmiotu i nie może wywoływać dla Zainteresowanego skutku w postaci wznowienia postępowania, w trybie wskazanym w art. 240 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, który zapadł w indywidualnej sprawie innego podmiotu, nie daje Wnioskodawcy podstaw do ponownego wystąpienia o ulgę na zakup kasy rejestrującej, w sytuacji, gdy kwestia ta została już rozstrzygnięta w decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Ponadto, tut. Organ podkreśla, że zgodnie z art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej, nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.