ILPP2/443-15/10-4/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z innymi spadkobiercami nabył spadek po zmarłym bracie - Postanowienie sygn. akt. X Następnie po zmarłej matce otrzymał 1/2 spadku - Postanowienie sygn. akt. X. W skład masy spadkowej wchodzi pole - nr działki 25 o pow. 1,13 ha, nr KW X, które zostało przez Urząd Gminy przekształcone na grunty budowlane.

Udział Zainteresowanego w spadku wynosi według ww. postanowienia 13/32.

Z uwagi na wartość spadku Urząd Skarbowy odstąpił od wymiaru podatku - Zaświadczenie X.

Część przypadająca na Wnioskodawcę została już zbyta, gdyż nie posiadał on środków do życia, ani zdrowia, by tym się zajmować. Zainteresowany nie jest rolnikiem, nie czerpał zysku z ww. gruntu. Oferował sprzedaż w ogłoszeniach i przez pośrednika, nie doprowadzał mediów. Wcześniej wspólnie z bratem sprzedał stodołę (poniemiecką) wraz z gruntem o powierzchni 23 a - również otrzymane w spadku. Obecnie Wnioskodawca jest od ponad roku na zasiłku chorobowym, po przebytej operacji, choruje również na serce i nadciśnienie, korzysta w chwili obecnej z płatnej rehabilitacji i leczenia.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest w tej sytuacji płatnikiem podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. grunty nie sprzedaje w celach spekulacyjnych ani typowo zarobkowych, a jedynie z chęci pozbycia się ich jak najszybciej. Są dla Zainteresowanego jedynie problemem, bo są współwłasnością, co prowadzi do niesnasek rodzinnych.

Wnioskodawca stwierdza, że sprzedając ww. grunt nabyty w drodze spadku nie jest płatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał sprzedaży gruntu, który nabył wraz z innymi spadkobiercami w drodze spadku. Niezabudowana działka budowlana o powierzchni 0.0928 ha, położona w Gminie X została sprzedana X 2009 r. w całości jednemu nabywcy, nie dokonano podziału na wiele działek. W chwili dostawy gruntu Zainteresowany był współwłaścicielem w udziale wynoszącym X. Wnioskodawca nie był i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Nigdy nie wykorzystywał przedmiotowego gruntu w działalności gospodarczej, jak również nie posiadał, ani nie posiada statusu rolnika ryczałtowego i nigdy nie dokonywał dostawy produktów rolnych, ani nie świadczył usług rolniczych. Posiadane grunty nigdy nie były udostępniane innym osobom. Klasyfikacja sprzedanej nieruchomości gruntowej w chwili sprzedaży wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 781/27 - zabudowa mieszkaniowa, jednorodzinna typu: zagrodowa, wolnostojąca, bliźniacza lub szeregowa, z dopuszczeniem usług nieuciążliwych, tj. nie powodujących pogorszenia stanu środowiska. Natomiast działka nr 791/1 w części południowej to teren stanowiący rezerwę pod modernizację istniejącej drogi gminnej do parametrów drogi klasy D, a w części północnej działki - teren wewnętrznego ciągu pieszo - jezdnego.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowego gruntu stanowiącego majątek osobisty, który nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej (rolniczej) nie działa w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na sposób nabycia przedmiotowych gruntów (dziedziczenie) należy uznać, iż intencją Zainteresowanego w momencie nabycia gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a zatem sprzedaż przedmiotowego gruntu o którym mowa we wniosku nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem, gdyż nie stanowi czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Tut. Organ informuje, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Zainteresowanego, jest natomiast związany opisem sprawy przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wprost wynika z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.