ILPP2/443-146/09-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w branży drzewnej, jako zakład stolarski produkujący trumny i meble. z uwagi na niedobór pracowników na rynku lokalnym jest zmuszona zatrudniać pracowników zamieszkujących w innych oddalonych miejscowościach od miejsca prowadzenia działalności. Dla znalezienia pracowników z odległych miejscowości, Zainteresowana zapewnia zatrudnionym nieodpłatne dojazdy do miejsca pracy i powroty z pracy, w formie biletów miesięcznych na przejazdy komunikacji kolejowej i samochodowej (jest to ustalone w regulaminie wynagradzania).

W danym miesiącu, Wnioskodawczyni kupowała imienne bilety miesięczne dla pracowników i otrzymywała od przewoźnika faktury VAT wystawione na jej firmę. Podatek naliczony wynikający z faktury VAT traktowała jako podatek naliczony do odliczenia w całości, ponieważ zakupione przejazdy służyły czynnościom opodatkowanym. Ponoszone wydatki na bilety dla pracowników są kosztem uzyskania przychodów, ponieważ zapewniają konieczny poziom zatrudnienia dla prowadzenia działalności. Zainteresowana ustaliła od wartości wszystkich biletów należny podatek VAT, traktując wydanie biletów pracownikom jako opodatkowane, a na podstawie faktury wewnętrznej rozliczała w deklaracji VAT-7 jako VAT należny. Wartość przekazanych biletów była traktowana jako świadczenie rzeczowe pracodawcy dla pracownika i jako przychód było doliczone w cenie miesięcznego biletu brutto do dochodu pracownika za dany miesiąc. Sporządzając listę płac, Zainteresowana ustalała zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i potrącała ją z wynagrodzenia pracowników.

Od dnia 14 grudnia 2008 r. PKP zmieniło rozkład jazdy i pracownicy nie mają możliwości dojazdu "do" i "z" pracy środkami komunikacji PKP lub PKS, więc od dnia 1 stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę z przewoźnikiem PKS na dowożenie pracowników z miejscowości ich zamieszkania do siedziby prowadzenia działalności oraz ich odwożenie. Za wykonane dowozy ustalono ryczałtową płatność, jako iloczyn ilości dni w których odbywa się dowóz i odwóz oraz ustalonej stawki za jeden dzień przewozów. Za dowozy za dany miesiąc przewoźnik wystawi fakturę miesięczną. Faktura będzie kosztem firmy, ponieważ zapewnia otrzymanie określonego poziomu zatrudnienia dla działalności firmy. Wnioskodawczyni dokonuje czynności opodatkowanych, więc dowozy pracowników służą w całości czynnościom opodatkowanym i będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur wystawianych przez przewoźnika.

Nieodpłatne świadczenie dla pracowników w formie dowozów, jest związane z prowadzoną działalnością i nie będzie uznawane jako odpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowana nie ustali należnego podatku VAT, a dla ustalenia wartości nieodpłatnego świadczenia dla pracowników w postaci zapewnienia dowozu "do" i "z" pracy, od dnia 1 stycznia 2009 r. zamierza przyjąć ceny brutto biletów miesięcznych jakie pracownicy musieliby zakupić, żeby dojechać do pracy. z uwagi na brak możliwości dojazdu komunikacją PKS (brak połączeń) zastosuje ona ceny biletów miesięcznych PKP. Rozliczenie zakupionej usługi i przypisanie indywidualne dla konkretnych pracowników korzystających z przewozów wg kosztu zakupu, jest utrudnione ze względu na ryczałtowe rozliczenie z przewoźnikiem za usługi dowozu i odwozu. Rozliczenie będzie niezależne od ilości przewożonych pracowników od miejscowości zamieszkania dojeżdżających pracowników (z transportu korzysta pracownik zakładu, który wyrazi na to wolę).

Wnioskodawczyni prowadzi działalność, jako zakład pracy chronionej. Ponieważ z dowożenia korzystają pracownicy niepełnosprawni i pełnosprawni, finansuje ona zakup usług od przewoźnika środkami własnymi dla pracowników pełnosprawnych i środkami pochodzącymi z tworzonego Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, dla pracowników niepełnosprawnych. Wszystkim pozostałym pracownikom korzystającym z dowożenia ustali wartość nieodpłatnych świadczeń w wartości biletów komunikacji PKP i ustali zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych przy wypłacie wynagrodzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowanej przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup biletów, usług innego przewoźnika dla pracowników.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadzi ona działalność opodatkowaną, a poniesione wydatki w całości służą czynnościom opodatkowanym, dlatego też przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności - art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (...) - art. 88 ust. 4 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż z uwagi na brak pracowników na lokalnym rynku, Wnioskodawczyni zatrudnia pracowników zamieszkujących w innych oddalonych miejscowościach od miejsca prowadzenia działalności i pracownikom tym zapewnia nieodpłatne dojazdy do miejsca pracy i powroty z pracy w formie biletów miesięcznych, na przejazdy komunikacji kolejowej i samochodowej (wynika to z regulaminu wynagradzania). Od dnia 1 stycznia 2009 r., z uwagi na brak dogodnych połączeń komunikacyjnych do zakładu pracy przez pracowników, Zainteresowana zawarła umowę z przewoźnikiem PKS na dowożenie jej pracowników z miejsca ich zamieszkania do zakładu produkcyjnego i na trasie powrotnej. Za wykonane dowozy ustalono ryczałtową płatność jako iloczyn ilości dni, w których odbywa się transport "do" i "z" zakładu pracy oraz ustalonej stawki za jeden dzień przewozów. Usługi świadczone przez przewoźnika potwierdzane będą co miesiąc fakturami wystawianymi na Zainteresowaną, a faktury te będą kosztem firmy. Wnioskodawczyni dokonuje czynności opodatkowanych a dowozy pracowników służą w całości czynnościom opodatkowanym (dowóz pracowników do pracy zapewnia utrzymanie określonego poziomu zatrudnienia).

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawiony stan faktyczny opisany we wniosku stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartą w fakturach dotyczących zakup biletów dla pracowników, w związku z tym, iż poniesione wydatki mają związek z wykonywanymi przez Zainteresowaną czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ podkreśla, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320). Art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy w brzmieniu - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem wypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego - został uchylony - wobec powyższego prawo do odliczenia podatku naliczonego od dnia 1 grudnia 2008 r. nie jest uzależnione od zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania pracownikom biletów został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 22 kwietnia 2009 r. nr ILPP2/443-146/09 -3/SJ.

Natomiast, w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.