ILPP2/443-1456/09-2/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1456/09-2/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Od IV kwartału 2008 r. dokonuje nabycia towarów od kontrahenta niemieckiego, zarejestrowanego na potrzeby takich transakcji. Spółka otrzymuje jednak towar nie z Niemiec lecz z Rosji. Fakturę otrzymuje od kontrahenta niemieckiego i jemu płaci za towar.

Zainteresowany wskazuje, iż można sądzić, że transakcja ta jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru, kupił bowiem towar od kontrahenta niemieckiego, który jest zarejestrowany na potrzeby VAT UE (podobnie jak Wnioskodawca). Towar ze względów ekonomicznych jest transportowany jednak bezpośrednio z Rosji do Polski, aby uniknąć sytuacji, w której towar byłby najpierw transportowany z Rosji przez Polskę do Niemiec, a dopiero później wracał do Polski.

Na granicy celnicy potraktowali transakcję jak import towarów (tam Zainteresowany zapłacił podatek VAT, zgodnie z dokumentem SAD), chociaż faktycznie dokonał nabycia od kontrahenta niemieckiego, który wystawił fakturę i podał w niej numer, pod jakim jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w tym wypadku Spółka ma rozliczyć transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

2.

Czy na kolejne wezwanie Urzędu Skarbowego powinna ona złożyć informację podsumowującą VAT UE.

Zdaniem Wnioskodawcy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje, gdy towar nie został przetransportowany z jednego kraju członkowskiego do innego kraju członkowskiego, a przetransportowany z Rosji, będzie stanowił import towarów. w myśl ustawy, transport towaru musi być rozpoczęty w kraju UE i zakończony w kraju UE innym niż kraj rozpoczęcia wysyłki.

Ponieważ nie został spełniony ten warunek, nie można mówić o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, a co za tym idzie, składanie informacji podsumowującej VAT UE jest zbędne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)

- z zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Spółka będąca podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, od IV kwartału 2008 r. dokonuje nabycia towarów od kontrahenta niemieckiego, zarejestrowanego na potrzeby takich transakcji. Towar będący przedmiotem nabycia jest ze względów ekonomicznych transportowany jednak bezpośrednio z Rosji do Polski, aby uniknąć sytuacji, w której towar byłby najpierw transportowany z Rosji przez Polskę do Niemiec, a dopiero później wracał do Polski.

Na granicy celnicy potraktowali transakcję jak import towarów (tam Zainteresowany zapłacił podatek VAT, zgodnie z dokumentem SAD), chociaż faktycznie dokonał nabycia od kontrahenta niemieckiego, który wystawił fakturę i podał w niej numer, pod jakim jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy stwierdzić, że transakcja będąca przedmiotem pytań nie spełnia wszystkich wskazanych w nich warunków. o ile bowiem Spółka oraz kontrahent niemiecki, są podatnikami zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i w wyniku dokonanych transakcji nabywa ona prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, to jednak towary te w wyniku dokonanej dostawy nie są transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu. Zgodnie bowiem z udzielonymi informacjami, krajem rozpoczęcia transportu jest Rosja, a więc państwo nie należące do Unii Europejskiej.

Reasumując, nabycie towarów przez Wnioskodawcę od kontrahenta niemieckiego, gdzie towar transportowany jest z terytorium Rosji na terytorium kraju, nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w myśl art. 9 ust. 1 i 2 ustawy.

Zgodnie z postanowieniami art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Informacja podsumowująca - art. 100 ust. 3 ustawy - powinna zawierać w szczególności następujące dane:

1.

nazwę lub imię i nazwisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9;

2.

właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;

3.

kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;

4.

łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, oraz łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnicy dokonujący m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów mają obowiązek wykazać taką transakcję w informacji podsumowującej.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że ponieważ Zainteresowany nie dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, nie ma obowiązku z tytułu transakcji będącej przedmiotem wniosku składać informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym wniosku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii importu towarów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl