ILPP2/443-1375/11-5/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko S.A., przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2011 r. (data wpływu 30 września 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania napojów i artykułów spożywczych na rzecz pracowników i kontrahentów Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku towarów i usług opodatkowania w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania napojów i artykułów spożywczych na rzecz pracowników i kontrahentów Spółki. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) o dowód potwierdzający operację wniesienia brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Spółką Akcyjną prowadzącą księgi rachunkowe (stosuje zasadę memoriałową rozliczania kosztów) oraz podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki są roboty budowlano-montażowe związane z budową, rozbudową, remontem, modernizacją w zakresie rozdzielczych obiektów sieciowych elektroenergetycznych oraz telekomunikacyjnych, również z realizacją kompleksową danego zlecenia.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka ponosi koszty nabycia produktów spożywczych i napojów, takich jak: kawa, herbata, mleko do kawy, cukier, ciastka, owoce, woda mineralna, soki itp. Przedmiotowe artykuły przekazywane są nieodpłatnie do zużycia:

* dla pracowników Spółki w godzinach i miejscu ich pracy - kawa, herbata, dodatki, woda mineralna Spółka traktuje takie świadczenie, jako napoje, do zapewnienia których zgodnie z przepisami BHP zobowiązany jest pracodawca.

Tak więc przekazanie napojów jest warunkiem prowadzenia działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i wypełnieniem tzw. obowiązków pracowniczych nałożonych odrębnymi przepisami. Przekazanie napojów do spożycia dla pracowników następuje jedynie w godzinach i w miejscu pracy (pracownicy nie mogą nimi dysponować poza miejscem wykonywania pracy, nie mogą zabrać ich do domu i nie przysługuje im ekwiwalent jeśli z nich nie korzystają), stanowi wypełnienie obowiązku nałożonego na Spółkę przepisami z zakresu BHP i jest zużyciem na potrzeby pracownicze a nie na cele osobiste pracowników.

* do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentów oraz pracowników Spółki podczas spotkań służbowych na terenie siedziby - kawa, herbata, dodatki, ciastka, owoce, woda mineralna, soki, drobne przekąski itp.

Artykuły te zużywane są na drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów i potencjalnych kontrahentów i pracowników Spółki w czasie spotkań roboczych w ramach prowadzonej działalności. Wydatki te mają cel biznesowy, a nie czysto konsumpcyjny.

Wszystkie opisane w stanie faktycznym przekazania napojów i artykułów spożywczych dokonywane są w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanym i mają związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne udostępnienie ww. napojów i artykułów spożywczych na rzecz pracowników i kontrahentów Spółki w okolicznościach opisanych powyżej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, tj. czynność opodatkowaną podatkiem VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

* wszelkie inne darowizny,

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia VAT należnego o naliczony przy nabyciu tych towarów.

Takie sformułowanie przepisu oznacza, że opodatkowane jest wszelkie przekazanie towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do choćby częściowego odliczenia VAT. Ponadto z treści przytoczonego art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zużycie towarów, gdy ich spożycie nastąpiło na cele osobiste osób ściśle określonych w tym przepisie, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynność, w całości lub w części.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN "zużycie" oznacza wykorzystanie czegoś w jakiejś części lub w całości, zniszczenie czegoś częstym lub długim użytkowaniem. Natomiast "przekazać" to "powierzyć komuś coś". Należy więc uznać, że w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT ustawodawca w sposób szczególny reguluje czynność zużycia towarów. Z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlega zużycie towarów na rzecz osób wymienionych w tym przepisie na cele osobiste.

Przekazywanie kawy, herbaty i innych napojów dla pracowników Spółki w godzinach pracy.

Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Przepisy wykonawcze regulujące powyższy obowiązek to:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279),

* rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. z 2003 r. Dz. U. Nr 169, poz. 1650).

Zgodnie z § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. z 2003 r. Dz. U. Nr 169, poz. 1650, dalej przepisy BHP)"Pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników". Przepisy ww. rozporządzenia nie precyzują, jakiego rodzaju, napoje powinny zastać zapewnione pracownikom. Konsekwentnie można stwierdzić, iż ustawodawca pozostawił tę kwestię pracodawcy. Pracodawca musi jednak zapewnić taką ilość napojów, aby zaspokoiły one potrzeby pracownika w ciągu całego dnia pracy. W gestii pracodawcy pozostaje także forma w jakiej te napoje zostaną przedstawione do dyspozycji pracownika. W szczególności pracodawca może udostępnić napoje ciepłe jak i chłodzące.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, iż pracodawca ma dowolność w doborze napojów, można by uznać, że zapewnienie pracownikom kawy, herbaty i innych napojów w godzinach ich pracy w ilościach niezbędnych do zaspokojenia bieżących potrzeb, jest wypełnieniem obowiązków ciążących na Spółce, wynikających z powyższego rozporządzenia. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż w analizowanej sytuacji, pracownicy zużywają napoje jedynie w czasie i w miejscu pracy.

W związku z powyższym, w przedstawionym stanie faktycznym dochodzi do przekazania do spożycia towarów przez pracowników zgodnie z nakazem wynikającym z przepisów prawa. Przekazanie do spożycia ma charakter nieodpłatny i jest dokonywane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem poprzez wykonywanie przepisów BHP i nie jest przekazaniem na cele osobiste pracownika. Cel osobisty realizowany byłby wówczas, gdyby pracownicy mogli otrzymywać takie napoje i dysponować nimi swobodnie poza miejscem wykonywania pracy. Potwierdził to NSA w wyrokach z dnia 19 lutego 2010 r. (I FSK 55/09) i z dnia 5 maja 2000 r. (I SA/Lu 176/99), który stwierdził: "potrzeby osobiste to te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy lub innym, który łączy przekazującego i otrzymującego towar. Potrzeby osobiste to takie, których pracodawca nie ma obowiązku zaspokoić, zaś potrzeby pracownicze to te, do zaspokojenia których pracodawca jest zobowiązany".

W interpretacji indywidualnej PP1/443-27/11-4/ALN z dnia 28 czerwca 201I r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził: "iż wydawanie napojów i posiłków pracownikom oraz odzieży roboczej pracownikom nie jest przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste pracownika. Przekazywanie pracownikom ww. towarów w ramach stosunku zatrudnienia, do czego podatnik zobligowany jest przepisami prawa, nie stanowi w tych przypadkach przekazania towarów na cele osobiste pracowników, gdyż takie przekazania (zużycia) mają na celu zabezpieczenie pracownikom zgodnych z przepisami warunków pracy", " nie jest opodatkowane przekazywanie przez podatnika towarów, jeżeli obowiązek ich wydawania wynika z przepisów. Bowiem czynności te, jako związane z działalnością gospodarczą podatnika, nie służą celom osobistym pracowników, lecz prawidłowemu, zgodnemu z przepisami prawa funkcjonowaniu przedsiębiorstwa".

W związku z tym Spółka uważa, że nieodpłatne przekazanie pracownikom do spożycia napojów (do czego zobowiązują ją przepisy o bezpieczeństwie i higienie pracy lub inne przepisy) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przekazywanie kawy, herbaty i innych napojów, ciastek, owoców itp. na potrzeby sekretariatu.

Napoje i inne drobne artykuły spożywcze przekazywane na potrzeby sekretariatu w celu poczęstunku obecnych bądź przyszłych kontrahentów w trakcie wizyt w siedzibie Spółki jest normalnym elementem spotkań biznesowych, w przekazaniu tym brak jest osobistej korzyści kontrahentów, zdecydowanie przeważa pragmatyka biznesowa. Częstowanie klientów w trakcie spotkań w żaden sposób nie oznacza się wyjątkowością czy okazałością, a jest jedynie wypełnieniem obowiązujących obecnie norm zachowania na płaszczyźnie współpracy biznesowej w celu usprawnienia spotkania np. uniknięcia dłuższych przerw. Powyższe znajduje potwierdzenie w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 czerwca 2009 r. interpretacji indywidualnej (IBPP2/443-417/09/RSz), w której Dyrektor stwierdził, że: "nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych do sekretariatu, w celu poczęstunku klientów potencjalnych klientów Wnioskodawcy, przy czym poczęstunek nie ma charakteru okazałości, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług", "Nie podlegają zatem opodatkowaniu takie nieodpłatne czynności zużycia towarów w ramach przedsiębiorstwa, w przypadku gdy beneficjentem jest klient (potencjalny klient), kontrahent przedsiębiorcy - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem ani inną osobą wymienioną w tym przepisie (tzn. w art. 7 ust. 2 pkt 1)". Podobnie stwierdził w interpretacji indywidualnej Dyrektor izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 kwietnia 2011 r. (ILPP2/443-245/11-2/EN)"Nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług również nieodpłatne przekazanie napojów do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku gościom/klientom Wnioskodawcy w trakcie wizyt na terenie siedziby Wnioskodawcy. Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, iż w ww. sytuacjach nie dochodzi do zużycia napojów przez krąg osób wymienionych w dyspozycji art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy". Jeśli więc Spółka nieodpłatnie przekazuje do zużycia ww. artykuły do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku swoim kontrahentom w czasie spotkań służbowych, to należy uznać, że nie dochodzi do ich zużycia przez osoby wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, a ponadto zużycie towarów następuje na cele związane z prowadzoną działalnością. "Także zużycie ww. artykułów spożywczych, i napojów jako drobny poczęstunek dla pracowników Spółki podczas spotkań, narad, szkoleń w czasie pracy w siedzibie Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników". Tak stwierdził w interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 sierpnia 2011 r., ILPP2/443-786 /11-2/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - art. 7 ust. 3 ustawy.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązku pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest Spółką akcyjną prowadzącą księgi rachunkowe (stosuje zasadę memoriałową rozliczania kosztów) oraz podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki są roboty budowlano-montażowe związane z budową, rozbudową, remontem, modernizacją w zakresie rozdzielczych obiektów sieciowych elektroenergetycznych oraz telekomunikacyjnych, również z realizacją kompleksową danego zlecenia. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka ponosi koszty nabycia produktów spożywczych i napojów, takich jak: kawa, herbata, mleko do kawy, cukier, ciastka, owoce, woda mineralna, soki itp.

Przedmiotowe artykuły przekazywane są nieodpłatnie do zużycia:

* dla pracowników Spółki w godzinach i miejscu ich pracy - kawa, herbata, dodatki, woda mineralna Spółka traktuje takie świadczenie, jako napoje, do zapewnienia których zgodnie z przepisami BHP zobowiązany jest pracodawca,

* do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentów oraz pracowników Spółki podczas spotkań służbowych na terenie siedziby - kawa, herbata, dodatki, ciastka, owoce, woda mineralna, soki, drobne przekąski itp.

Wszystkie opisane w stanie faktycznym przekazania napojów i artykułów spożywczych dokonywane są w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanym i mają związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

W oparciu o art. 232 ustawy z dnia z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. (...).

Stosownie do art. 237 ¹⁵ 5 § 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac (art. 237 ^{15 §} 2 Kodeksu pracy).

Przepisy wykonawcze regulujące powyższe obowiązki to:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279),

* rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).

Na podstawie § 112 wyżej powołanego rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. (...).

Odnosząc treść powołanych przepisów do przedstawionego opisu sprawy należy uznać, iż nieodpłatne przekazanie napojów pracownikom przez pracodawcę w ramach wypełniania obowiązków nałożonych cyt. wyżej przepisami, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie będzie bowiem przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste pracowników. Przekazywanie pracownikom napojów w ramach stosunku zatrudnienia, do czego Wnioskodawca zobligowany jest przepisami prawa, nie będzie stanowiło w tych przypadkach przekazania towarów na cele osobiste pracowników, gdyż takie przekazania (zużycia) będą miały na celu zabezpieczenie pracownikom zgodnych z przepisami warunków pracy oraz służyć będą prawidłowemu funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.

Ponadto, nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu nie podlega również zużycie towarów przez pracowników przedsiębiorstwa podczas spotkań służbowych na terenie siedziby, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników.

Tym samym, również przekazywanie napojów i artykułów spożywczych na cele sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentów oraz pracowników Spółki podczas spotkań służbowych na terenie siedziby nie podlega opodatkowaniu.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie napojów, których zapewnienie pracownikom jest obowiązkiem Wnioskodawcy uregulowanym w odrębnych przepisach oraz nieodpłatne przekazanie napojów i artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentów oraz pracowników Spółki podczas spotkań służbowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania napojów i artykułów spożywczych na rzecz pracowników i kontrahentów Spółki. Natomiast w kwestii dotyczącej stanu fatycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 21 grudnia nr ILPP2/443-1375/11-4/MR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.