ILPP2/443-1228/09-2/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2009 r. (data wpływu 17 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług pośrednictwa - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług pośrednictwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następując stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się handlem wysokospecjalistycznymi obrabiarkami. Należy on do grupy D, która posiada zakłady produkcyjne w różnych krajach w Europie i na świecie. Spółka ma za zadanie zakupywać obrabiarki u producenta z grupy i sprzedawać je klientom na terenie Polski. Tak też w przeważającej liczbie transakcje te się odbywają.

Zdarza się jednak, że maszyna jest sprzedawana przez producenta bezpośrednio do polskiego klienta, np. wskazanego przez Zainteresowanego, gdzie nie kupuje on i nie sprzedaje maszyny.

Przypadki takie miały miejsce, gdy sprzedającym były spółki z Niemiec lub Austrii. Standardem w grupie jest, że w takim przypadku pośrednikowi, tj. Wnioskodawcy przysługuje prowizja z tytułu wykonanej usługi prowizyjnej. Prowizje są przyznawane w zakresie ustalonego procentu od wartości sprzedanej maszyny, bądź są ustalane jako różnica pomiędzy faktyczną ceną za jaką kupił maszynę bezpośredni klient, a ceną sprzedaży jaka byłaby zastosowana dla Spółki i zależą od kwoty transakcji sprzedającego producenta itp.

Zainteresowany przez pewien czas, w odniesieniu do powyżej opisanych specyficznych transakcji, otrzymywał noty prowizyjne od zagranicznych producentów obrabiarek i na podstawie tych not wystawiał faktury VAT doliczając do wartości otrzymanej prowizji podatek VAT należny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy, w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów - z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl ust. 6 przywoływanej regulacji art. 28, w przypadku, gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka jest pośrednikiem działającym w imieniu i na rzecz osoby trzeciej, tj. kontrahenta niemieckiego lub austriackiego. Pośredniczy ona w dostawie towarów dla klientów na terytorium Polski, dokonywanej bezpośrednio przez podmiot niemiecki czy austriacki. Z tytułu ww. usługi Zainteresowany otrzymuje określoną prowizję. W myśl przepisu prawa, miejscem świadczenia usługi świadczonej przez pośredników działających w imieniu i na rachunek innej osoby, w przypadku świadczenia ich na rzecz podatników posiadających siedzibę na terytorium Wspólnoty ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, uznaje się miejsce, w którym odbiorca usługi posiada swoje przedsiębiorstwo lub stałe miejsce prowadzenia działalności, do którego dostarczana jest usługa, albo w przypadku braku takiego miejsca, miejsce w którym odbiorca usługi ma stały adres lub zwykle mieszka.

Zatem, w opisanym stanie faktycznym miejscem świadczenia usług pośrednictwa związanych bezpośrednio z dostawą towarów do Polski będzie terytorium Niemiec czy Austrii, czy innego państwa członkowskiego, a nie Polska. Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca znając zagraniczny numer NIP nabywcy usługi pośrednictwa nie powinien opodatkowywać tej usługi w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca należy do grupy D, do której należą także podmioty z innych krajów członkowskich. Zadaniem Zainteresowanego jest zakup obrabiarek u producenta z grupy i ich sprzedaż klientom na terenie Polski. W przypadku, gdy dana maszyna jest sprzedawana bezpośrednio przez zagranicznego producenta klientowi z Polski, który wskazany został przez Spółkę, zgodnie ze standardem przyjętym w grupie, otrzymuje ona wynagrodzenie (prowizję) za świadczoną usługę pośrednictwa.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Artykuł 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Powyższy przepis wyraża ogólną normę dotyczącą ustalenia miejsca świadczenia usług. Oprócz tej ogólnie sformułowanej zasady, ustawa zawiera regulacje szczególne.

Zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy, w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów - z zastrzeżeniem ust. 6.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują usług pośrednictwa, jak również nie precyzują, jak należy rozumieć pojęcie "w imieniu i na rzecz".

Przez usługi pośrednictwa, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć zespół czynności, które mogą być zarówno czynnościami natury faktycznej, jak i prawnej, jeżeli w ich wyniku dojdzie do nawiązania stosunku prawnego (umownego) pomiędzy dostawcą towarów, a ich odbiorcą, w konsekwencji czego nastąpi dostawa towarów. Przepis ten wymaga jednak, aby działania pośrednika miały bezpośredni związek z dokonaną dostawą towarów. Z jego brzmienia wynika, iż wskazany w nim wymóg działania w imieniu i na rzecz osób trzecich odnosi się do świadczenia usług pośrednictwa, w rezultacie których dojdzie ostatecznie do zrealizowania dostawy i które muszą mieć bezpośredni związek z tą dostawą.

Użyty w tym przepisie wymóg, "działania w imieniu osób trzecich" (w tym przypadku dostawcy towarów) należy odnieść do wszelkich czynności faktycznych i prawnych składających się na usługę pośrednictwa.

Jak wskazał Zainteresowany we wniosku, jest on pośrednikiem działającym w imieniu i na rzecz osoby trzeciej, tj. kontrahenta niemieckiego lub austriackiego. Pośredniczy w dostawie towarów dla klientów na terytorium Polski, dokonywanej bezpośrednio przez podmiot niemiecki lub austriacki. Z tytułu ww. usługi Zainteresowany otrzymuje określoną prowizję.

Zatem, w opisanym stanie faktycznym Spółka świadczy usługi pośrednictwa związane bezpośrednio z dostawą towarów do Polski, o której mowa w art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy.

Z treści przepisu art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, iż miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że miejscem świadczenia przedmiotowej usługi jest w zależności od miejsca dostawy towaru, terytorium Niemiec lub Austrii.

Zatem należy uznać, że Spółka prawidłowo przyjęła, iż świadczone przez nią usługi, tj. usługi pośrednictwa wykonywane w imieniu i na rzecz kontrahentów spoza terytorium kraju, zgodnie z opisanym stanem faktycznym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są zobowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Przepis ust. 1 powołanego wyżej artykułu stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy podatku VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Stosownie do § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca jest zobowiązany świadczenie usług pośrednictwa udokumentować fakturą VAT bez wskazywania na niej kwoty podatku.

O sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.