ILPP2/443-1214/12-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania podmiotowego zwolnienia od podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania podmiotowego zwolnienia od podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 2 listopada 2012 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie własnej działalności gospodarczej. Dokonując wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako rodzaj działalności gospodarczej podał następujące kody wg PKD 2007: 71.11.Z (Działalność w zakresie architektury - opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury) oraz 71.12.Z (Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne).

Pozycje te cechuje szerszy zakres niż odpowiadające im symbole PKWiU 2008, szczegółowiej opisujące jego działalność:

* 71.11.1 (Projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych),

* 71.11.2 (Usługi architektoniczne w zakresie projektowania budynków),

* 71.12.1 (Usługi w zakresie inżynierii),

* 71.12.12 (Usługi projektowania technicznego budynków),

* 71.12.20 (Usługi kierowania przedsięwzięciami lądowej związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, drobni przedsiębiorcy, w których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła określonej kwoty mogą być zwolnieni od podatku od towarów i usług, przy czym zwolnienia nie stosuje się dla świadczących usługi w zakresie doradztwa (art. 113 ust. 13).

Zainteresowany zadeklarował, iż prowadzi działalność gospodarczą bez świadczenia usług w zakresie doradztwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w myśl zapisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz deklaracji Zainteresowanego o nieświadczeniu usług w zakresie doradztwa może on być zwolniony z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, iż do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Z kolei, w myśl art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio (art. 113 ust. 10 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Artykuł 113 ust. 14 pkt 2 ustawy stanowi, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Na podstawie tej delegacji, Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) wskazał, iż określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W poz. 12 tego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

W świetle powyższego usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad na przykład w zakresie ekonomii, finansów czy też z dziedzin technicznych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Zaznacza się, że istotne znaczenie ma tu charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 2 listopada 2012 r. rozpoczął prowadzenie własnej działalności gospodarczej. Dokonując wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako rodzaj działalności gospodarczej podał następujące kody wg PKD 2007: 71.11.Z (Działalność w zakresie architektury - opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury) oraz 71.12.Z (Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne).

Pozycje te cechuje szerszy zakres niż odpowiadające im symbole PKWiU 2008, szczegółowiej opisujące jego działalność: 71.11.1 (Projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych); 71.11.2 (Usługi architektoniczne w zakresie projektowania budynków); 71.12.1 (Usługi w zakresie inżynierii); 71.12.12 (Usługi projektowania technicznego budynków); 71.12.20 (Usługi kierowania przedsięwzięciami lądowej związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, drobni przedsiębiorcy, w których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła określonej kwoty mogą być zwolnieni od podatku od towarów i usług, przy czym zwolnienia nie stosuje się dla świadczących usługi w zakresie doradztwa (art. 113 ust. 13). Zainteresowany wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą, jednak nie świadczy on usług w zakresie doradztwa.

Reasumując, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, przy założeniu, że Zainteresowany nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, w szczególności żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne). Zauważyć jednak należy, iż korzystanie ze zwolnienia jest możliwe do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy oraz o ile wartość sprzedaży w 2012 r. nie przekroczyła (w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym) tej kwoty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.