ILPP2/443-12/08-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zespołu Szkół w X, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Urząd Gminy w X prowadzi księgowość stołówki, którą od dnia 1 stycznia 2008 r. przejmie Zespół Szkół w X. Stołówka prowadzona jest przez pracowników Szkoły, zatrudnionych na umowę o pracę w Zespole Szkół.

Obiady są wydawane dla uczniów, pracowników szkoły, jak również dla osób niezatrudnionych w szkole. Dodatkowo sala stołówki jest wynajmowana np. na stypy, komunie oraz różnego rodzaju imprezy, gdzie roczny przychód z tego tytułu wynosi około 4.000 złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zespół Szkół z dniem 1 stycznia 2008 r. będzie musiał zostać płatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), będzie mógł korzystać ze zwolnienia i Szkoła nie będzie musiała zostać płatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, zarówno towary jak i usługi są identyfikowane na podstawie przepisów o statystyce publicznej zgodnie z art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 ustawy. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług (tj. przygotowywanie posiłków dla osób niezatrudnionych w szkole, wynajmowanie sali stołówki np. na stypy, komunie i inne imprezy), oraz korzystające ze zwolnienia przedmiotowego (jak wskazał Zainteresowany) na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w myśl którego zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, w tym m.in. usługi w zakresie edukacji - PKWiU ex 80.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł (w brzmieniu obowiązującym do końca 2007 r. równowartości 10.000 euro tj. kwoty 39.700 zł). Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. W myśl ust. 2 powołanego artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Jeśli więc wartość sprzedaży opodatkowanej Zainteresowanego nie przekroczyła, w roku podatkowym 2007 kwoty 39.700 zł, stwierdza się, iż zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego i nie ma obowiązku rejestracji od 1 stycznia 2008 r. jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności sprawy prawidłowego zaklasyfikowania świadczonych przez Wnioskodawcę czynności do sprzedaży opodatkowanej bądź zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.