ILPP2/443-1199/09-3/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2009 r. (data wpływu 29 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi finansowej - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi finansowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 września 2009 r. (data wpływu 29 września 2009 r.) o podpisy osób upoważnionych do reprezentowania Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się przetwórstwem ryb, a następnie ich hurtową sprzedażą. Do swojej produkcji kupuje surowce u kontrahentów polskich, z państw unijnych i spoza Unii. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Podstawowy surowiec - ryba mrożona - nabywany był bezpośrednio od firm zajmujących się połowem. Sezon połowowy ma miejsce raz do roku (grudzień - styczeń), dlatego Zainteresowany był zmuszony do nabycia w czasie sezonu, taką ilość surowca rybnego, która pokrywała całoroczne zaopatrzenie produkcyjne.

Dotychczasowy proces zakupowy surowca rybnego został zmieniony. Dążąc do redukcji zaangażowanego kapitału obrotowego, a przez to do poprawy płynności, surowiec rybny jest obecnie nabywany w czasie sezonu przez Niemieckiego Dostawcę, a następnie jest przez niego magazynowany i sprzedawany Spółce sukcesywnie w czasie i w ilości, które potrzebuje ona do swojej bieżącej produkcji. Dopiero od tego momentu, Wnioskodawca staje się właścicielem tego surowca.

Poza fakturą zakupu surowców Spółka otrzymuje od Dostawcy Niemieckiego dwie dodatkowe faktury dotyczące tego procesu: fakturę za magazynowanie surowca oraz za tzw. "finansowanie". Usługa określona na fakturze jako "finansowanie" jest wynagrodzeniem jakie nalicza Dostawca Niemiecki za zaangażowanie swoich środków pieniężnych w zapas surowca rybnego (zamrożony kapitał) za czas pomiędzy datą, z którą zapłacił on firmie połowowej, a datą z którą otrzymuje on płatność od Spółki. Kwota "finansowania" ustalona jest w oparciu o rynkową wartość pieniądza w czasie oraz wartość zapasu będącą przedmiotem tej usługi. Faktura dotycząca "finansowania" wystawiona przez Dostawcę Niemieckiego zawiera niemiecki podatek od towarów i usług.

Spółka ewidencjonuje fakturę w kwocie netto w koszty finansowe, a podatek VAT z faktury jako kwoty do zwrotu z niemieckiego Urzędu Skarbowego. Natomiast, dla celów podatku od towarów i usług, koszty te w kwocie brutto są traktowane jako import usług opodatkowanych u zleceniobiorcy. Stosowana jest 22% stawka podatku od towarów i usług i wykazywana w deklaracji VAT-7 w podatku należnym i naliczonym.

Z zakupionego surowca Zainteresowany produkuje wyroby dla odbiorców polskich i zagranicznych. W przypadku sprzedaży do Głównego Odbiorcy Niemieckiego, cena sprzedaży kalkulowana jest na zasadzie "koszt plus". Dlatego pojawienie się dodatkowego czynnika kosztowego zmusza Wnioskodawcę do przerzucenia tego kosztu na tego Odbiorcę. Spółka dokonuje tego refakturując odpowiednią część faktury za magazynowanie oraz "finansowanie" na Głównego Odbiorcę Niemieckiego (osobna faktura). Wystawiona faktura dotycząca refakturowania kosztów finansowych jest ewidencjonowana w przychody finansowe. Natomiast, dla celów podatku od towarów i usług Wnioskodawca traktuje ją jako sprzedaż opodatkowaną poza terytorium Polski, a w związku z tym, wykazywana jest w deklaracji VAT-7 w poz. 21.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy zakupie usługi finansowej miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę - zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 i art. 28, czyli usługa ta jest opodatkowana na terytorium Polski przez Spółkę.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Art. 8 ust. 1 ww. ustawy precyzuje, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Artykuł 27 ust. 3 i 4 ww. ustawy definiuje, iż w przypadku m.in. usług finansowych, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. Rozpatrując art. 27 łącznie z art. 8 ust. 4, gdzie wskazuje się, iż przy określaniu miejsca świadczenia usług wymienionych w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznej, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na tej podstawie, powołują symbole statystyczne. Opisane usługi finansowe nie mieszczą się w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu 65.22.10-00.00, czyli usługach udzielania pożyczek, świadczonych poza systemem bankowym. Dlatego usługa ta nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym Spółka uważa, iż miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, a tym samym opodatkowuje tą usługę w Polsce.

Równocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 2, kwota podatku należnego od importu usług stanowi kwotę podatku naliczonego. Dlatego kwoty wynikające z tych kosztów i podatek VAT, są przez Wnioskodawcę wykazywane w deklaracji VAT-7 w podatku należnym w poz. 34 i 35 oraz w podatku naliczonym w poz. 46 i 47.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Zainteresowany nabywa od Niemieckiego Dostawcy usługę finansową (usługę finansowania), stanowiącą wynagrodzenie jakie dolicza ten podmiot za zaangażowanie swoich środków pieniężnych w zapas surowca rybnego (zamrożony kapitał) za czas pomiędzy datą zapłaty dokonanej firmie połowowej, a datą otrzymania płatności od Spółki. Dostawca Niemiecki na usługę będącą przedmiotem zapytania wystawia Spółce fakturę.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Stosownie do art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż kontrahent niemiecki świadczy przedmiotową usługę na rzecz podatnika mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę. Zatem, miejscem jej świadczenia jest miejsce gdzie nabywca usługi (Wnioskodawca) posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Reasumując, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usługi finansowej świadczonej przez Niemieckiego Dostawcę, będzie Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju (...).

Podmiotem świadczącym przedmiotową usługę jest Niemiecki Dostawca, który nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, natomiast usługobiorca (Wnioskodawca) spełnia warunki określone w art. 17 ust. 3 ustawy, a zatem rozpoznaje on po swojej stronie import usługi.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że miejscem świadczenia przedmiotowej usługi jest terytorium kraju, a Zainteresowany zobowiązany jest do jej opodatkowania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym oraz w stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie miejsca świadczenia usługi finansowej. Natomiast pozostała część wniosku dotycząca miejsca świadczenia w przypadku refakturowania usług finansowych została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2009 r. Nr ILPP2/443 1199/09 4/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.