ILPP2/443-1179/12-8/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 22 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 lutego 2013 r.) oraz pismem z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 21 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego nr 2 - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego nr 2. Wniosek uzupełniono w dniu 4 i 21 lutego 2013 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, pytanie oraz o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka nabyła w 2012 r. od dewelopera nowo budowane mieszkanie ze stawką VAT 8%. Zarząd Spółki podjął decyzję o sprzedaży powyższego mieszkania.

Wnioskodawca nie dokonując sprzedaży przewiduje zastosowanie stawki tak jak w obciążeniu 8%, zgodnie z jego interpretacją.

Spółka nadmieniała, że nie prowadzi usług deweloperskich, a mieszkania zostały nabyte z konieczności, w wyniku rozliczeń finansowo-gospodarczych.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

W roku 2012 Spółka w ramach kompensaty z należnościami od jej odbiorcy nabyła 3 mieszkania w nowo budowanym osiedlu. Mieszkania oddane są (będą) w stanie tzw. deweloperskim. Dla wyrównania rozrachunków i pozyskania środków na bieżącą działalność Spółki, transakcji tej dokonano z przeznaczeniem mieszkań do sprzedaży.

W roku 2013 - jeżeli Spółka znajdzie odbiorców - ma zamiar te mieszkania sprzedać. Wnioskodawca nie przewiduje możliwości najmu mieszkań lub innego ich przeznaczenia (np. na działalność gospodarczą).

Na podstawie wystawionych przez dłużnika Spółki faktur za mieszkania i naliczonego 8% podatku VAT, kwoty te Spółka odliczyła od VAT-u należnego.

Żadnych nakładów na ulepszenie lokali mieszkalnych Spółka nie poniosła (i nie przewiduje tego).

Lokale nie są objęte społecznym programem mieszkaniowym - żaden z nich.

Opisany powyżej stan dotyczy wszystkich trzech lokali - jest identyczny.

W uzupełnieniu z dnia 18 lutego 2013 r., Spółka ponownie wskazała, że lokale mieszkalne, które zamierza sprzedać nie są objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Powierzchnia użytkowa przedmiotowych lokali mieszkalnych wynosi: lokal nr 1 - 51,1 m^2, lokal nr 2 - 59,88 m² i lokal nr 3 - 51,1 m² a więc nie przekraczają one 150 m² każde z nich.

Spółka prowadzi działalność głównie produkcyjną - produkuje domieszki do betonów. Konieczność zamiany długów za sprzedane przez nią domieszki na mieszkania wynika z trudności finansowych odbiorcy Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając nabyte mieszkanie (lokal mieszkalny nr 2) osobom fizycznym na cele mieszkaniowe należy stosować zawsze stawkę VAT 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on zastosować przy sprzedaży stawkę tak jak przy zakupie tzn. 8%, gdyż VAT należny powinien być taki jak naliczony, czyli taką stawką jaką Spółka została obciążona przez jej dłużnika, tj. odbiorcę jej domieszek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, w myśl obowiązującego art. 146a ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Natomiast przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z przedstawionego stanu sprawy wynika, iż w roku 2012 Spółka w ramach kompensaty z należnościami od jej odbiorcy nabyła 3 mieszkania w nowo budowanym osiedlu. Mieszkania oddane są (będą) w stanie tzw. deweloperskim. Dla wyrównania rozrachunków i pozyskania środków na bieżącą działalność Spółki, transakcji tej dokonano z przeznaczeniem mieszkań do sprzedaży. W roku 2013 - jeżeli Spółka znajdzie odbiorców - ma zamiar te mieszkania sprzedać. Wnioskodawca nie przewiduje możliwości najmu mieszkań lub innego ich przeznaczenia (np. na działalność gospodarczą). Na podstawie wystawionych przez dłużnika Spółki faktur za mieszkania i naliczonego 8% podatku VAT, kwoty te Spółka odliczyła od VAT -u należnego. Żadnych nakładów na ulepszenie lokali mieszkalnych Spółka nie poniosła (i nie przewiduje tego). Według Wnioskodawcy - lokale nie są objęte społecznym programem mieszkaniowym - żaden z nich. Opisany powyżej stan dotyczy wszystkich trzech lokali - jest identyczny. Powierzchnia użytkowa przedmiotowych lokali mieszkalnych wynosi: lokal nr 1 - 51,1 m^2, lokal nr 2 - 59,88 m² i lokal nr 3 - 51,1 m² a więc nie przekraczają one 150 m² każde z nich.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest lokal mieszkalny nr 2 o powierzchni użytkowej 59,88 m².

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług przy klasyfikowaniu obiektów, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, wydanej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Z powyższych uregulowań wynika, że dostawę lokalu mieszkalnego, zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisami, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146a ustawy o podatku od towarów i usług). Należy jednak podkreślić, że istotne znaczenie ma powierzchnia lokali mieszkalnych, gdyż preferencyjna 8% stawka podatku ma zastosowanie jedynie do lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m². Zatem, gdy przedmiotem dostawy będzie sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 obiekt budownictwa mieszkaniowego - lokal mieszkalny o powierzchni nieprzekraczającej 150 m², dla jego sprzedaży znajdzie zastosowanie 8% stawka podatku VAT, gdyż w takim przypadku - wbrew opinii Wnioskodawcy - mamy do czynienia z dostawą lokalu mieszkalnego, spełniającego wymogi dla uznania go za obiekt budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy.

W rezultacie, mając na uwadze, że przedmiotem wniosku jest lokal mieszkalny, którego powierzchnia nie przekracza 150 m² (lokal mieszkalny nr 2 o powierzchni użytkowej 59,88 m²) spełniający definicję ustawową budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zatem jego sprzedaż będzie opodatkowana 8% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazać należy, iż wobec informacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, że przedmiotowy lokal nabyty w roku 2012 w tzw. stanie deweloperskim ma być sprzedany w 2013 r., a ponadto, że Spółka odliczyła podatek naliczony od nabycia tego lokalu, w nin. interpretacji nie rozstrzygano o ewentualnym zwolnieniu od podatku VAT sprzedaży ww. lokalu w związku z treścią przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż w pozostałym zakresie wniosku zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.