ILPP2/443-117/12-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2012 r. (data wpływu 31 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługę składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta (osoby fizycznej), będącą w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204), usługą świadczoną drogą elektroniczną a jednocześnie usługą płatniczą w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych z dnia 19 sierpnia 2011 r. Rozliczenia płatności składanych przez System w formie dyspozycji Klienta przeprowadza dla Spółki Bank Rozliczeniowy, z którym Spółka zawarła umowę konsorcjum.

Spółka poprzez System z wykorzystaniem usług rozliczeniowych świadczonych przez Bank Rozliczeniowy umożliwia Klientom wnoszenie opłat za przejazdy środkami komunikacji publicznej autobusowej i kolejowej u Partnerów, w tym w szczególności w Miejskich Przedsiębiorstwach/Zakładach Komunikacji. Powyższe operacje odbywają się poprzez uiszczanie quasi zaliczek (wpłaty środków pieniężnych w rozumieniu art. 7 ustawy o usługach płatniczych) przez Klientów na rachunek bankowy Spółki przeznaczony do rozliczania Klientów, prowadzony w Banku Rozliczeniowym. Z wpłaconych zaliczek Klienci kupują następnie bilety komunikacji miejskiej lub regionalnej (przewozy autobusowe lub kolejowe), które sprzedawane są im przez Spółkę, jako agenta danego Partnera. Na podstawie umów zawartych z (Partnerami) Spółka zakupuje lub pośredniczy w zakupie przez Klienta biletów u Partnerów z którymi Spółka ma podpisane stosowne umowy. System wystawia potwierdzenia zakupu w formie komunikatów przesyłanych w formie głosowej po zakupie, SMS i ewidencji historii zakupu na stronie www, co jest honorowane przez Partnerów.

Sprzedaż biletu następuje po zgłoszeniu przez Klienta (za pośrednictwem telefonu zarejestrowanego w Systemie dla danego Klienta) chęci zakupu poprzez wykonanie połączenia na podany numer telefonu i wprowadzenie podczas połączenia na klawiaturze telefonu określonej kombinacji cyfr niezbędnej do identyfikacji transakcji.

Rozliczenie transakcji dokonywane jest poprzez System i przez Bank Rozliczeniowy, w sposób który jednoznacznie identyfikuje jakiej transakcji dotyczyła zapłata.

Spółka uzupełniająco wskazała, iż rozpoczęła świadczenie opisanych wyżej usług w 2010 r. jednakże z uwagi na wielkość obrotów nie była w 2010 r. zobowiązana do prowadzenia ewidencji transakcji za pomocą kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej w zakresie czynności opisanych w stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 powołanej ustawy, stanowi odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797) wynika, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W załączniku tym wymieniono:

* pozycję 40: Usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:

* pozycję 43: Sprzedaż biletów i rezerwacja miejsc przy przewozach rozkładowych pasażerskich, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy usługi do których realizacji niezbędne jest użycie urządzenia w postaci telefonu komórkowego obsługiwanego przez Klienta.

Telefon połączony z Systemem dokonuje bezgotówkowego przelewu należności za daną usługę z konta zaliczkowego Klienta na rachunek rozliczeniowy Spółki obsługiwany przez Bank Rozliczeniowy. System rozliczający transakcję dokumentuje jednocześnie szczegółowo jakiego Klienta i jakiej transakcji dotyczy dana płatność, a co za tym idzie spełnione są przesłanki do zastosowania zwolnienia z pozycji 40 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Opisany system rozliczeń za pomocą telefonu komórkowego i Systemu aktualnie służy do obsługi sprzedaży biletów w przewozach realizowanych przez Polskie Koleje Państwowe oraz szereg Miejskich Przedsiębiorstw Komunikacyjnych. W każdym przypadku są to przewozy realizowane zgodnie z ustalonym z góry i wywieszonym dla Klientów rozkładem jazdy. Zapłata za zakupiony bilet następuje za pośrednictwem Banku Rozliczeniowego, który rejestruje wykonuje wszelkie transakcje wprowadzone przez Klientów do Systemu za pomocą telefonu komórkowego. Z ewidencji transakcji prowadzonej dla Spółki przez Bank Rozliczeniowy jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, co spełnia całkowicie warunki zwolnienia opisane w poz. 43 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle powyższego aktualnie i w przyszłości Spółce przysługuje zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej w zakresie czynności opisanych w stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka świadczy usługę składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta (osoby fizycznej), będącą w rozumieniu ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną usługą świadczoną drogą elektroniczną a jednocześnie usługą płatniczą w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych. Rozliczenia płatności składanych przez System w formie dyspozycji Klienta przeprowadza dla Spółki Bank Rozliczeniowy, z którym Spółka zawarła umowę konsorcjum. Poprzez System z wykorzystaniem usług rozliczeniowych świadczonych przez Bank Rozliczeniowy Spółka umożliwia Klientom wnoszenie opłat za przejazdy środkami komunikacji publicznej autobusowej i kolejowej u Partnerów, w tym w szczególności w Miejskich Przedsiębiorstwach/Zakładach Komunikacji. Powyższe operacje odbywają się poprzez uiszczanie quasi zaliczek (wpłaty środków pieniężnych w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych) przez Klientów na rachunek bankowy Spółki przeznaczony do rozliczania Klientów, prowadzony w Banku Rozliczeniowym. Z wpłaconych zaliczek Klienci kupują następnie bilety komunikacji miejskiej lub regionalnej (przewozy autobusowe lub kolejowe), które sprzedawane są im przez Spółkę, jako agenta danego Partnera. Na podstawie umów zawartych z (Partnerami) Spółka zakupuje lub pośredniczy w zakupie przez Klienta biletów u Partnerów z którymi Spółka ma podpisane stosowne umowy. System wystawia potwierdzenia zakupu w formie komunikatów przesyłanych w formie głosowej po zakupie, SMS i ewidencji historii zakupu na stronie www, co jest honorowane przez Partnerów.

Sprzedaż biletu następuje po zgłoszeniu przez Klienta (za pośrednictwem telefonu zarejestrowanego w Systemie dla danego Klienta) chęci zakupu poprzez wykonanie połączenia na podany numer telefonu i wprowadzenie podczas połączenia na klawiaturze telefonu określonej kombinacji cyfr niezbędnej do identyfikacji transakcji. Rozliczenie transakcji dokonywane jest poprzez System i przez Bank Rozliczeniowy, w sposób który jednoznacznie identyfikuje jakiej transakcji dotyczyła zapłata.

Spółka rozpoczęła świadczenie opisanych wyżej usług w 2010 r. jednakże z uwagi na wielkość obrotów nie była w 2010 r. zobowiązana do prowadzenia ewidencji transakcji za pomocą kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Kryterium zwolnienia podmiotowego jest wielkość uzyskanych obrotów. Kwotę obrotów uprawniających do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem do obrotu tego w przedmiotowej sprawie nie wlicza się uzyskanej prowizji, gdyż jest to obrót osiągnięty za świadczenie usługi na rzecz podmiotu prowadzącego działalność.

Artykuł 30 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Cytowane powyżej przepisy definiują podstawę opodatkowania w przypadku świadczenia usług pośrednictwa, natomiast nie określają sposobu ustalenia kwoty obrotu, która daje podatnikowi możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka na podstawie umów zawartych z Partnerami zakupuje lub pośredniczy w zakupie przez Klienta biletów u Partnerów, z którymi ma podpisane umowy.

Zgodnie z treścią § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.) zgodnie z którym, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

W świetle powyższego obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących, powstaje u pośrednika z chwilą przekroczenia obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Wyżej powołany przepis art. 111 ust. 3b wprowadzony został do ustawy o podatku od towarów i usług za pomocą przepisu art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332). Zgodnie z art. 11 pkt 1 tej ustawy, ustawa weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 25, art. 2 i 9, które weszły w życie z dniem 1 września 2011 r.

Według art. 9 ust. 7 ww. ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Na mocy delegacji zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia zwolnił na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w art. 111 ust. 1, oraz określił warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930), (obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.) zwanym dalej rozporządzeniem.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, który stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Na mocy § 3 ust. 7 rozporządzenia, zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Natomiast, w myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

I tak w części II załącznika do rozporządzenia w poz. 37 wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła²⁾

- przy czym:

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2010 r.

Niewystąpienie któregokolwiek z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Natomiast pod poz. 43 załącznika do ustawy wymieniona została sprzedaż biletów i rezerwacja miejsc przy przewozach rozkładowych pasażerskich, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła²⁾

- przy czym:

Ponadto w poz. 40 załącznika do ustawy wymieniono usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność: ²⁾

- przy czym

² Nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* usługa świadczona jest przy użyciu urządzeń (w tym wydających bilety) obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach lub innej formie (bezgotówkowej),

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Jak wynika z opisu sprawy sprzedaż biletu następuje po zgłoszeniu przez Klienta (za pośrednictwem telefonu zarejestrowanego w Systemie dla danego Klienta) chęci zakupu poprzez wykonanie połączenia na podany numer telefonu i wprowadzenie podczas połączenia na klawiaturze telefonu określonej kombinacji cyfr niezbędnej do identyfikacji transakcji. System wystawia potwierdzenia zakupu w formie komunikatów przesyłanych w formie głosowej po zakupie, SMS i ewidencji historii zakupu na stronie www, co jest honorowane przez Partnerów. System rozliczający transakcję dokumentuje jednocześnie szczegółowo jakiego Klienta i jakiej transakcji dotyczy dana płatność, zatem rozliczenie transakcji dokonywane w sposób który jednoznacznie identyfikuje jakiej transakcji dotyczyła zapłata. Wobec powyższego, świadczone przez Spółkę usługi składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta dotyczące zakupu biletów komunikacji miejskiej lub regionalnej, mogą skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, bowiem zapłata za świadczone usługi dokonywana jest za pośrednictwem banku (Banku Rozliczeniowego), a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednocześnie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, przy założeniu, że Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca świadcząc usługę składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta (osoby fizycznej), dotyczącą zakupu biletów komunikacji miejskiej lub regionalnej, nie świadczy usług przy użyciu urządzeń (w tym wydających bilety) obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach lub innej formie (bezgotówkowej), zatem nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 40 załącznika do rozporządzenia.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do sprzedaży biletów komunikacji miejskiej lub regionalnej (przewozy autokarowe lub kolejowe), tj. dotyczącej przewozów rozkładowych pasażerskich za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem banku (Banku Rozliczeniowego), na rachunek bankowy Spółki a z ewidencji dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży przedmiotowych usług, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 43 załącznika do rozporządzenia.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi składania za pośrednictwem telefonu komórkowego poprzez System dyspozycji w imieniu Klienta (osoby fizycznej), dotyczące zakupu biletów komunikacji miejskiej lub regionalnej (przewozy autokarowe lub kolejowe), za które zapłata dokonywana jest za pośrednictwem banku (Banku Rozliczeniowego), a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednocześnie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, mogą skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, bądź ze zwolnienia wynikającego z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 43 załącznika do ww. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.