ILPP2/443-1168/12-2/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 20 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka.... (dalej Spółka, Wnioskodawca) prowadzi poprzez posiadane przedsiębiorstwo działalność gospodarczą w zakresie wynajmu powierzchni biurowych, usługowych, handlowych, sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych, jak i przemysłowych (zgodnie z danymi rejestrowymi).

W skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa wchodzi nieruchomość gruntowa wraz z nieruchomością budynkową - galerią o charakterze handlowym z powierzchnią przeznaczoną pod wynajem, biurami dla obsługi przedsiębiorstwa. Składnikami przedsiębiorstwa są także urządzenia techniczne, maszyny, inne wyposażenie wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, a również wierzytelności i środki pieniężne.

W toku dotychczas prowadzonej działalności Spółka wyrobiła sobie na rynku m.in. nieruchomości handlowych określoną markę i posiada szerokie grono współpracujących z nią kontrahentów, w tym w szczególności przedsiębiorców najmujących powierzchnie handlowe w będącej jej własnością nieruchomości. Ponadto Spółka posiada zobowiązania z tytułu m.in. kredytów bankowych, pożyczek, jak również dostaw. Spółka zatrudnia pracowników.

Wnioskodawca wraz z niemiecką spółką GmbH (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) będącą spółką prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec planuje założyć spółkę komandytową, w której Spółka będzie komplementanuszem, a niemiecka spółką GmbH komandytanuszem.

Wkładem Wnioskodawcy do spółki komandytowej będzie prowadzone przez niego przedsiębiorstwo (składające się z ww. elementów majątkowych i niemajątkowych) w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

W wyniku tej czynności nowopowstała spółka komandytowa nabędzie ww. składniki Wnioskodawcy oraz będzie odpowiadać solidarnie ze Spółką za zobowiązania związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Nowopowstała spółka komandytowa zobowiąże się pokryć wszystkie te zobowiązania w całości.

Ponadto wejdzie we władanie dokumentacji Spółki związanej z ww. składnikami, w tym m.in. księgi rachunkowe, umowy najmu i inne kontrakty, bazę klientów, tajemnice handlowe etc.

Równolegle nowopowstała spółka komandytowa, stanie się także na gruncie prawa podatkowego odpowiedzialna za zobowiązania Spółki - na podstawie art. 112 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej opisanego w stanie faktycznym wkładu niepieniężnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład wnoszonego wkładu do spółki komandytowej stanowi przedsiębiorstwo i wniesienie go do nowo powstałej spółki komandytowej nie będzie wiązało się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT) przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przepis ten mówi ogólnie o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a zatem wyłączone spod opodatkowania podatkiem VAT jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Równocześnie powszechnie przyjmuje się także, że w kontekście tego przepisu nie ma znaczenia forma zbycia. Podatkowi VAT nie będą podlegać zatem sprzedaż, aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy analizowany przepis jednoznacznie potwierdza, iż zbycie przedsiębiorstwa nie jest dostawą w rozumieniu ustawy o VAT. Wskazać należy, że wyłączenie powyższe z art. 6 ustawy o VAT stanowi implementację przepisów wspólnotowych. Przepis art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy (z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej, ujednolicona podstawa wymiaru podatku) pozwalał bowiem państwom członkowskim na wyłączenie spod pojęcia dostawy towarów transakcji polegających na przeniesieniu całości lub części majątku przedsiębiorstwa. Podobnie kwestię powyższą ujmuje art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE dotyczącej podatku VAT (z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), który stanowi ogólnie o przekazaniu aportem całości lub części majątku, choć nie precyzując już, że chodzi o majątek przedsiębiorstwa.

Odnosząc się do ustawy o VAT wskazać należy, że nie definiuje ona pojęcia "przedsiębiorstwo", jedynie w art. 2 pkt 27e zawiera definicję legalną zorganizowanej części przedsiębiorstwa - przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z tego też powodu dla celów analizowanego podatku, w ocenie Spółki, należy posiłkować się definicją zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964. Kodeks cywilny (dalej kodeks cywilny). W myśl tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej Obejmuje ono w szczególności:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwę przedsiębiorstwa),

* własność nieruchomości lub ruchomości w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nich wynikające z innych stosunków prawnych,

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

* koncesje, licencje i zezwolenia,

* patenty i inne prawa własności przemysłowej,

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

* tajemnice przedsiębiorstwa,

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przepis powyższy wskazuje na przykładowy katalog składników składających się na przedsiębiorstwo.

Obecnie (co jest zgodne z prawem wspólnotowym) ustawa o VAT nie wymaga, by przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część samodzielnie sporządzała bilans (do dnia 30 listopada 2008 r., zwolnienie spod ustawy VAT miało miejsce w przypadku, gdy przedmiotem transakcji zbycia był zakład (oddział) przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzający bilans). Powyższe przesądza (wykładnia porównawcza historyczna) zatem o przedmiotowym sposobie rozumienia przedsiębiorstwa, zgodnie z prowspólnotowym ujęciem tego zagadnienia w ujęciu wskazanych dyrektyw.

W skład planowanego wkładu Wnioskodawcy wejdą m.in. oznaczenie indywidualizujące w postaci firmy (nazwy), własność nieruchomości, urządzeń technicznych i maszyn oraz innych składników majątkowych wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto wkład będzie obejmował wierzytelności środki pieniężne oraz zobowiązania Spółki, za które odpowiedzialność ponosić będzie nowo powstała spółka komandytowa. Równocześnie nowo powstała spółka komandytowa wstąpi w stosunki obligacyjne z kontrahentami Spółki (m.in. najemcami powierzchni handlowej w jej nieruchomości) oraz wejdzie we władanie dokumentacji związanej ze składnikami wchodzącymi w skład wkładu.

Całość planowanego wkładu tworzy zorganizowany zespół składników - zorganizowany kompleks majątkowy o charakterze materialnym i niematerialnym pozwalający na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej. Równocześnie Spółka będąc właścicielem nieruchomości o charakterze handlowym posiada swój rynek i klientelę, które zostaną przekazane w ramach wkładu nowej spółce komandytowej, a zatrudnieni w Spółce dotychczas pracownicy staną się pracownikami nowo powstałej spółki.

Całość zatem tych elementów wchodzących w skład wkładu do nowo powstałej spółki komandytowej będzie spełniała w ocenie Spółki definicję przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 55¹ kodeksu cywilnego. Zatrudnieni u Wnioskodawcy pracownicy staną się pracownikami nowo powstałej spółki na mocy art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141) w związku z przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę.

Potwierdzenia trafności takiego zakwalifikowania przedmiotu wkładu można szukać w bogatym orzecznictwie sądowym oraz doktrynie. Przykładowo tylko wskazać można na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. sygn. III SA/Wa 1767/10 zgodnie z którym "użyte w art. 6 ust. 1 VATU pojęcie obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu (...) o której mowa w art. 6 ust. 1 VATU, jest każda czynność w świetle obowiązujących przepisów skutkująca przeniesieniem własności przedsiębiorstwa" (M. Podat. 2011/7/40-46). W wyroku z dnia 19 stycznia 2012 r. sygn. II FSK 1662/10 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż "dla oceny skutków podatkowych sprzedaży przedsiębiorstwa nie jest konieczne, aby zbyte zostały wszystkie składniki firmy" (G. Prawna 2011/16/2). Ponadto zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 kwietnia 2008 r. sygn akt III SAWA 232/08 "każdy zespół składników majątkowych, dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego - bez względu na jego organizacyjne wyodrębnienie w postaci zakładu czy też oddziału - będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55¹ k.c. Takie rozumienie definicji przedsiębiorstwa spełnia wymogi art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy i art. 19 Dyrektywy 112, a w związku z tym definicja ta może być stosowana przy wykładni pojęcia ujętego w art. 6 pkt 1 ustawy VAT" (LEX nr 468706).

Dodać warto, że zgodnie z zgodnie z przepisem art. 552 kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Podsumowując, w świetle powyższego, wnoszone przez Wnioskodawcę składniki do spółki komandytowej w charakterze wkładu będą spełniały wskazane w niniejszej części warunki do uznania ich za przedsiębiorstwo i powyższa czynność wniesienia wkładu do spółki komandytowej w postaci przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT - zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Stanowisko takie potwierdza przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 3 marca 2011 r. nr ILPP1/443 -1316/10-2/MK również dotyczącej wniesienia aportem przez spółkę z o.o. przedsiębiorstwa do spółki osobowej.

W konsekwencji Wnioskodawca wnoszący aportem jako wkład całe przedsiębiorstwo nie będzie miał obowiązku:

* rejestrować tego zdarzenia gospodarczego w ewidencjach VAT,

* wykazywać podatku należnego z tytułu tej czynności,

* korygować odliczonego (lub nieodliczonego) uprzednio podatku od towarów stanowiących składniki przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca dodaje, że ostatnie twierdzenie dotyczące korekty podatku VAT wynika zresztą a contrario z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w myśl którego "w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia "przedsiębiorstwo", należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi poprzez posiadane przedsiębiorstwo działalność gospodarczą w zakresie wynajmu powierzchni biurowych, usługowych, handlowych, sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych, jak i przemysłowych (zgodnie z danymi rejestrowymi).

W skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa wchodzi nieruchomość gruntowa wraz z nieruchomością budynkową - galerią o charakterze handlowym z powierzchnią przeznaczoną pod wynajem, biurami dla obsługi przedsiębiorstwa. Składnikami przedsiębiorstwa są także urządzenia techniczne, maszyny, inne wyposażenie wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, a również wierzytelności i środki pieniężne. W toku dotychczas prowadzonej działalności Spółka wyrobiła sobie na rynku m.in. nieruchomości handlowych określoną markę i posiada szerokie grono współpracujących z nią kontrahentów, w tym w szczególności przedsiębiorców najmujących powierzchnie handlowe w będącej jej własnością nieruchomości. Ponadto Spółka posiada zobowiązania z tytułu m.in. kredytów bankowych, pożyczek, jak również dostaw. Spółka zatrudnia pracowników.

Wnioskodawca wraz z niemiecką spółką GmbH (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) będącą spółką prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec planuje założyć spółkę komandytową, w której Spółka będzie komplementanuszem, a niemiecka spółką GmbH komandytanuszem.

Wkładem Wnioskodawcy do spółki komandytowej będzie prowadzone przez niego przedsiębiorstwo (składające się z ww. elementów majątkowych i niemajątkowych) w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

W wyniku tej czynności nowopowstała spółka komandytowa nabędzie ww. składniki Wnioskodawcy oraz będzie odpowiadać solidarnie ze Spółką za zobowiązania związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Nowopowstała spółka komandytowa zobowiąże się pokryć wszystkie te zobowiązania w całości. Ponadto wejdzie we władanie dokumentacji Spółki związanej z ww. składnikami, w tym m.in. księgi rachunkowe, umowy najmu i inne kontrakty, bazę klientów, tajemnice handlowe etc.

Reasumując, opisany przez Wnioskodawcę przedmiot wkładu niepieniężnego - jak wskazał Wnioskodawca - stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zatem wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego (aportu) do nowo powstałej spółki komandytowej będzie czynnością, która na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy nie będzie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej. Kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostały rozstrzygnięte odrębnymi pismami.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.