ILPP2/443-1167/12-6/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 20 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 19 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do ujmowania dokumentów księgowych (faktur korygujących) w prowadzonych rozliczeniach księgowych, związanych z działalnością przedsiębiorstwa przed jego wniesieniem do spółki komandytowej, a wystawionych już po jego wniesieniu do spółki - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do ujmowania dokumentów księgowych (faktur korygujących) w prowadzonych rozliczeniach księgowych, związanych z działalnością przedsiębiorstwa przed jego wniesieniem do spółki komandytowej, a wystawionych już po jego wniesieniu do spółki. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 19 lutego 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy i wskazanie zakresu wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej Spółka, Wnioskodawca) prowadzi poprzez posiadane przedsiębiorstwo działalność gospodarczą w zakresie wynajmu powierzchni biurowych, usługowych, handlowych, sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych, jak i przemysłowych (zgodnie z danymi rejestrowymi).

W skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa wchodzi nieruchomość gruntowa wraz z nieruchomością budynkową - galerią o charakterze handlowym z powierzchnią przeznaczoną pod wynajem, biurami dla obsługi przedsiębiorstwa. Składnikami przedsiębiorstwa są także urządzenia techniczne, maszyny inne wyposażenie wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, jak również wierzytelności i środki pieniężne.

W toku dotychczas prowadzonej działalności Spółka wyrobiła sobie na rynku m.in. nieruchomości handlowych określoną markę i posiada szerokie grono współpracujących z nią kontrahentów, w tym w szczególności przedsiębiorców najmujących powierzchnie handlowe w będącej jej własnością nieruchomości.

Ponadto Spółka posiada zobowiązania z tytułu m.in. kredytów bankowych, pożyczek, jak również dostaw. Spółka zatrudnia pracowników.

Wnioskodawca wraz z niemiecką spółką GmbH (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) będącą spółką prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec, planuje założyć spółkę komandytową, w której Spółka będzie komplementariuszem, a niemiecka spółka GmbH komandytariuszem. Wkładem Wnioskodawcy do spółki komandytowej będzie prowadzone przez niego przedsiębiorstwo (składające się z ww. elementów majątkowych i niemajątkowych) w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

W wyniku tej czynności nowo powstała spółka komandytowa nabędzie ww. składniki Wnioskodawcy oraz będzie odpowiadać solidarnie ze Spółką za zobowiązania związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Nowo powstała spółka komandytowa zobowiąże się pokryć wszystkie te zobowiązania w całości. Ponadto, wejdzie we władanie dokumentacji Spółki związanej z ww. składnikami w tym m.in. księgi rachunkowe, umowy najmu i inne kontrakty, bazę klientów, tajemnice handlowe etc.

Równolegle nowo powstała spółka komandytowa, stanie się także na gruncie prawa podatkowego odpowiedzialna za zobowiązania Spółki - na podstawie art. 112 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

W przypadku będącego przedmiotem wkładu przedsiębiorstwa, opierającego się jak wskazano przede wszystkim na wynajmie powierzchni handlowych, biurowych itd. kalkulacja czynszu najemców (płatnego miesięcznie) jest dokonywana w dużej części przypadków w taki sposób, że ich ostateczna wysokość znana jest dopiero po pewnym okresie np. zakończeniu roku obrotowego najemcy, kiedy nastąpi ostateczne rozliczenie. Podobnie wygląda sytuacja z niektórymi dostawcami towarów i usług niezbędnych dla funkcjonowania przedsiębiorstwa.

W związku z tym w umowie nowo powstałej spółki komandytowej planowany jest zapis zgodnie z którym, Spółka kosztami powstałymi po dacie wniesienia przedsiębiorstwa będzie obciążała nowo powstałą spółkę komandytową, jak również będzie zwracała ewentualne korzyści (przychody), jakie uzyskała już po wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki komandytowej. Celem tego zapisu będzie uzyskanie takiego skutku, w którym wierzytelności i długi bez względu na okres ich powstania, związane ściśle z przedsiębiorstwem będą ponoszone przez podmiot je prowadzący, czyli od momentu wniesienia go tytułem wkładu - przez nowo powstałą spółkę komandytową.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż Spółka komandytowa, której planowane jest założenie, według wstępnych ustaleń, będzie nosiła nazwę (...) sp. z o.o. spółka komandytowa. Siedziba tej spółki będzie mieściła się w (...). Jak wskazano we wniosku Wnioskodawca będzie komplementariuszem, a niemiecka spółką GmbH komandytariuszem. Na chwilę obecną Wnioskodawca zawarł z przyszłym komandytariuszem ustne porozumienie co do założenia spółki komandytowej, ustalane są szczegóły całej operacji.

Ponadto, w złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, że zasadniczą kwestią będącą w tle zapytania zawartego we wniosku w pkt 1 jest zakres sukcesji prawno podatkowej możliwej do zaakceptowania w świetle rozwiązań przepisów prawa podatkowego, tj. przede wszystkim wskazanych we wniosku art. 93-94 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Zainteresowany zwrócił zatem uwagę, że celem pytania 1 jest uzyskanie przez niego odpowiedzi na to, czy sposób i zakres jego rozumienia sukcesji prawno-podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowy.

Gdyby, zdaniem organu podatkowego, przedstawione we wniosku jego stanowisko w zakresie pytania 1 nie było prawidłowe (brak sukcesji), Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem (pytanie nr 3), czy to zatem Wnioskodawca nadal winien ujmować w prowadzonych księgach rachunkowych oraz prowadzonych ewidencjach dowody księgowe dokumentujące zdarzenia gospodarcze mające miejsce przed wniesieniem przedsiębiorstwa do spółki komandytowej. Powyższe dotyczy zarówno podatku od towarów i usług, jak i podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W przypadku jednak, gdyby organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe w zakresie przedstawionym w pytaniu nr 1 wniosku, Wnioskodawca zwraca się z następującym pytaniem: Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do ujmowania dokumentów księgowych (m.in. faktur korygujących) w prowadzonych rozliczeniach księgowych, związanych z działalnością przedsiębiorstwa przed jego wniesieniem do spółki komandytowej, a wystawionych już po jego wniesieniu do spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku stwierdzenia, że nowo powstałej spółce komandytowej nie będą przysługiwały prawa i możliwości w zakresie wskazanym w stanowisku Wnioskodawcy dotyczącym pytania nr 1, należy uznać, iż po dacie wniesienia przedsiębiorstwa do spółki komandytowej podmiotem uprawnionym do ujmowania wystawianych dokumentów księgowych związanych z działalnością przedsiębiorstwa przed jego wniesieniem do spółki komandytowej, a wystawionych już po jego wniesieniu do spółki komandytowej - będzie Spółka.

Oznacza to, że Wnioskodawca będzie nadal ujmował w prowadzonych księgach rachunkowych oraz prowadzonych ewidencjach dowody księgowe dokumentujące zdarzenia gospodarcze mające miejsce przed wniesieniem przedsiębiorstwa do spółki komandytowej. Powyższe dokumenty księgowe będą podstawą do ustalenia zobowiązań podatkowych Wnioskodawcy, stanowiąc odpowiednio jego przychody, bądź też koszty podatkowe, a także będą ujmowane w rozliczeniach z zakresu podatku VAT Spółki.

Zatem przykładowo w sytuacji, gdy Wnioskodawca przed wniesieniem przedsiębiorstwa do spółki osobowej zaciągnął zobowiązanie np. z tytułu zakupu towarów lub usług związanych z działalnością przedsiębiorstwa, to w przypadku otrzymania faktury VAT korygującej z tego tytułu, która zostanie wystawiona Wnioskodawcy już po wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki komandytowej, to właśnie Wnioskodawca będzie uprawniony i zarazem zobowiązany do jej ujęcia w dokumentacji księgowej stanowiącej podstawę do ustalenia jego zobowiązań podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale - art. 99 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa (...).

Artykuł 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Stosownie do § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie lub jakiejkolwiek innej pozycji faktury - § 14 ust. 1 rozporządzenia.

W myśl § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku podwyższenia ceny powinna zawierać:

Zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, a także:

§ 15 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Nota korygująca wymaga akceptacji wystawcy faktury (§ 15 ust. 2 rozporządzenia).

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się m.in. w przypadku udzielenia rabatów, określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z przytoczonych uregulowań wynika zatem, iż istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Co do zasady adresatem i odbiorcą faktur korygujących winien być ten sam podmiot, dla którego wystawiono faktury pierwotne. Jedynie w skutek sukcesji podatkowej, zgodnie z art. 93-93e Ordynacji podatkowej, to nowy podmiot przejmie obowiązki i prawa związane z otrzymywanymi fakturami i fakturami korygującymi, o ile dotyczą one przedsiębiorstwa, którego jest on następcą prawnym. Bowiem, w takim przypadku, w świetle powołanych przepisów, powstały podmiot wstąpił we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz jej przepisów wykonawczych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi poprzez posiadane przedsiębiorstwo działalność gospodarczą w zakresie wynajmu powierzchni biurowych, usługowych, handlowych, sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych, jak i przemysłowych (zgodnie z danymi rejestrowymi). W skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa wchodzi nieruchomość gruntowa wraz z nieruchomością budynkową - galerią o charakterze handlowym z powierzchnią przeznaczoną pod wynajem, biurami dla obsługi przedsiębiorstwa. Składnikami przedsiębiorstwa są także urządzenia techniczne, maszyny inne wyposażenie wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, jak również wierzytelności i środki pieniężne. W toku dotychczas prowadzonej działalności Spółka wyrobiła sobie na rynku m.in. nieruchomości handlowych określoną markę i posiada szerokie grono współpracujących z nią kontrahentów, w tym w szczególności przedsiębiorców najmujących powierzchnie handlowe w będącej jej własnością nieruchomości. Ponadto Spółka posiada zobowiązania z tytułu m.in. kredytów bankowych, pożyczek, jak również dostaw. Spółka zatrudnia pracowników.

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) zamierza wraz z niemiecką spółką GmbH, założyć spółkę komandytową, w której będzie on komplementariuszem, a niemiecka spółka komandytariuszem. Wkładem Zainteresowanego do spółki komandytowej będzie prowadzone przez niego przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny, tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. W wyniku tej czynności nowo powstała spółka komandytowa nabędzie ww. składniki Wnioskodawcy oraz będzie odpowiadać solidarnie ze Spółką za zobowiązania związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Nowo powstała spółka komandytowa zobowiąże się pokryć wszystkie te zobowiązania w całości. Ponadto, wejdzie we władanie dokumentacji Spółki związanej z ww. składnikami w tym m.in. księgi rachunkowe, umowy najmu i inne kontrakty, bazę klientów, tajemnice handlowe etc. Równolegle nowo powstała spółka komandytowa, stanie się także na gruncie prawa podatkowego odpowiedzialna za zobowiązania Spółki - na podstawie art. 112 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. W przypadku będącego przedmiotem wkładu przedsiębiorstwa, opierającego się przede wszystkim na wynajmie powierzchni handlowych, biurowych itd. kalkulacja czynszu najemców (płatnego miesięcznie) jest dokonywana w dużej części przypadków w taki sposób, że ich ostateczna wysokość znana jest dopiero po pewnym okresie np. zakończeniu roku obrotowego najemcy, kiedy nastąpi ostateczne rozliczenie. Podobnie wygląda sytuacja z niektórymi dostawcami towarów i usług niezbędnych dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W związku z powyższym, w umowie nowo powstałej spółki komandytowej planowany jest zapis zgodnie z którym, Spółka kosztami powstałymi po dacie wniesienia przedsiębiorstwa będzie obciążała nowo powstałą spółkę komandytową, jak również będzie zwracała ewentualne korzyści (przychody), jakie uzyskała już po wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki komandytowej. Celem tego zapisu będzie uzyskanie takiego skutku, w którym wierzytelności i długi bez względu na okres ich powstania, związane ściśle z przedsiębiorstwem będą ponoszone przez podmiot je prowadzący, czyli od momentu wniesienia go tytułem wkładu - przez nowo powstałą spółkę komandytową.

W interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2013 r. tut. Organ stwierdził, że nowo powstała spółka komandytowa, nie będzie pełnym następcą prawnym przedsiębiorstwa Zainteresowanego (brak sukcesji generalnej) - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. A zatem, nowo powstała spółka komandytowa nie będzie sukcesorem praw i obowiązków Wnioskodawcy, w szczególności w kwestii możliwości wystawiania faktur korygujących do faktur wystawionych kontrahentom przedsiębiorstwa przed związaniem spółki komandytowej, jak również możliwości ujmowania w swoich rozliczeniach faktur korygujących wystawianych przez kontrahentów do faktur wystawionych w ww. okresie.

W rezultacie, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przywołane przepisy, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w przypadku dokumentów księgowych - faktur korygujących, dotyczących działalności przedsiębiorstwa przed jego wniesieniem do nowo powstałej spółki komandytowej, a wystawionych już po tym fakcie, zarówno odnoszących się do korekt zakupów, jak i sprzedaży Spółki - podmiotem uprawnionym do ich ujmowania w ewidencji prowadzonej dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług, będzie Wnioskodawca.

Reasumując, Wnioskodawca będzie uprawniony do ujmowania dokumentów księgowych (m.in. faktur korygujących) w prowadzonych ewidencjach (rejestrach VAT) związanych z działalnością przedsiębiorstwa przed jego wniesieniem do spółki komandytowej, a wystawionych już po jego wniesieniu do spółki.

W związku z powyższym stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nabycia praw i obowiązków dotyczących rozliczeń w podatku VAT przez nowo powstałą spółkę komandytową został rozpatrzony wydaną w dniu 4 marca 2013 r. interpretacją indywidualną znak ILPP2/443-1167/12-5/SJ. Natomiast w pozostałym zakresie wniosek będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.