ILPP2/443-1157/11-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 4 lipca 2011 r. (data wpływu 4 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2011 r. (data wpływu 28 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług oraz korekty podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 października 2011 r. (data wpływu 28 października 2011 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowana jest osobą fizyczną, czynnym podatnikiem VAT prowadzącym w ramach swojej działalności gospodarczej zakład optyczny. Przeważającą działalność stanowią usługi optyczne sklasyfikowane wg PKD 2007 do 86.90.E - pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana. Do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi te zwolnione były od podatku zgodnie z poz. 9 załącznika nr 4 do ustawy "usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2)".

W celu wykonywania tych usług zakupiony został niezbędny sprzęt, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Wartość pojedynczego urządzenia przekracza 15.000 zł. Od zakupów nie odliczono podatku VAT w związku z wykonywaniem wyłącznie działalności zwolnionej.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 19, usługi w zakresie opieki medycznej zawężone zostały do konkretnej grupy osób je świadczących. Z uwagi na fakt, iż Zainteresowana nie jest ani lekarzem, ani pielęgniarką, ani osobą wykonującą inne zawody medyczne stwierdziła, że z dniem 1 stycznia 2011 r. nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W związku z powyższym od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi te Wnioskodawczyni opodatkowuje podstawową stawką VAT, tj. 23%.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że świadczone usługi polegają przede wszystkim na badaniu wad wzroku. Usługa pomiaru wady wzroku polega na kilkustopniowym zbadaniu wady:

* Wywiad - jest to rozmowa, w czasie której gromadzone są wszelkie niezbędne wiadomości odnośnie obecnego stanu oczu pacjenta i zgłaszanych dolegliwości,

* Badanie ostrości wzroku - polega na rozpoznawaniu znaków, cyfr i liter różnej wielkości. Badanie przeprowadza się oddzielnie dla każdego oka. Celem badania jest ustalenie ostrości widzenia pacjenta w dotychczasowych okularach (jeśli je posiada) oraz bez zastosowania korekcji wzroku,

* Badanie za pomocą autorefraktokeratometra - badanie w pełni automatyczne, oddające trzy wykonane pomiary wady osobno na każdym oku. Autorefraktokeratometr wykorzystuje unikatową technologię pomiaru wady wzroku dzięki któremu, pomiar może być wykonywany równolegle w wielu punktach optycznych oka. Wynikiem jej zastosowania są powtarzalne i dokładne wyniki pomiarów,

* Badanie za pomocą elektronicznego foroptera - za pomocą którego wykonuje się badanie wady obuocznej i kontrolę pomiaru przy zastosowaniu różnych optotypów. Elektroniczny foropter oferuje udoskonaloną precyzję pomiaru. dzięki możliwości niezależnego ustawienia odległości między źrenicami dla prawego i lewego oka. Wyposażony jest w czujnik pozycji czoła pacjenta - niebieską diodę LED, która gaśnie w momencie, gdy przyjmie on optymalną pozycję do pomiaru.

* Badanie końcowe przy wykorzystaniu oprawy próbnej z soczewkami korygującymi, którego celem jest potwierdzenie prawidłowości dobrania korekcji wzroku oraz ustalenie ostrości widzenia z dobranymi podczas badania soczewkami korygującymi wzrok.

Przeprowadzone badania świadczone są na rzecz osób fizycznych.

Celem wykonywania pomiarów układu wzrokowego jest wykrywanie i diagnoza wady układu wzrokowego - nadwzroczność, krótkowzroczność, niezborność itp. W przypadku jakichkolwiek odstępstw od normy należy skorygować wadę poprzez dobór odpowiednich okularów, soczewek kontaktowych lub innych pomocy wzrokowych. Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczone przez nią usługi badania wzroku służą profilaktyce zdrowia. Ich celem jest wykrycie wad wzroku i ich leczenie poprzez dobór odpowiednich szkieł korygujących.

Zainteresowana jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej świadczącym usługi polegające na zachowaniu zdrowia, wykrywające wady i choroby wzroku.

Usługi badania wzroku są świadczone przez Wnioskodawczynię osobiście.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowo stosuje ona stawkę 23% do opodatkowania świadczonych w ramach działalności usług optycznych. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 usługi w zakresie opieki medycznej zwolnione są z opodatkowania, gdy świadczą je osoby wymienione w ppkt a-d. Świadczenie przez Zainteresowaną usług optycznych odbywa się na podstawie posiadanego zaświadczenia o odbytym szkoleniu w tym zakresie. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, wyłącza ją to z możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie dodanego do ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), z dniem 1 stycznia 2011 r., przez art. 1 pkt 8 lit. a) tiret trzeci ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Z kolei, na mocy dodanego ww. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez:

Przy czym, zauważyć należy, że na podstawie art. 1 pkt 13 lit. a) ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), art. 43 ust. 1 pkt 19 z dniem 1 kwietnia 2011 r. otrzymał brzmienie: zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

Ponadto, ustawą tą dodano przepis art. 43 ust. 1 pkt 18a i 19a w brzmieniu:

* pkt 18a - usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz zakładów opieki zdrowotnej na ich terenie,

* pkt 19a - świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

W oparciu o treść art. 6 wskazanej powyżej ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r. podatnik może stosować zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a, 19, 19a i 22 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Ponadto, należy wskazać, iż w okresie od dnia 1 lipca 2011 r. cytowane przepisy - na mocy art. 170 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654) uzyskały brzmienie:

* pkt 18 - usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze;

* pkt 18a - usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza;

* pkt 19 - usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

Powyższe przepisy stanowią implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. b) i lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, oraz świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

W przeciwieństwie do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z którym wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnienie określone w powyższych przepisach ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Od 1 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system podatku VAT. Zatem, zdaniem Trybunału, powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 13 powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków.

Powołane przepisy wskazują, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki - służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone są w ramach wykonywanych zawodów (lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki, położne, psychologów i osoby świadczące powyższe usługi w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej oraz - od 1 lipca 2011 r. w ustawie o działalności leczniczej).

Zwolnienie określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy, ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Z tego względu oprócz przedmiotu transakcji istotny jest również status podmiotu świadczącego daną usługę.

Należy wskazać, iż pojęcie "opieka medyczna" dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu, świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie Margarete Unterpringer vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01 stwierdził, iż " (...) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie do zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi".

Wobec powyższego, zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z przedmiotowego zwolnienia. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Zauważyć bowiem należy, iż nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować nie mogą korzystać z omawianego zwolnienia.

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, iż zwolnienie od podatku usług medycznych ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Ze zwolnienia korzystają bowiem usługi mające cel diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy), świadczone przez zakłady opieki zdrowotnej, bądź na ich rzecz i na ich terenie a także świadczone w ramach wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty, pielęgniarki i położnej, zawodów medycznych oraz psychologów. Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone osoby (podmioty).

W myśl art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.), ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o osobie wykonującej zawód medyczny, należy przez to rozumieć osobę, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Świadczeniem zdrowotnym, stosownie do art. 3 pkt 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z rehabilitacją leczniczą.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, przez osobę wykonującą zawód medyczny rozumie się osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Przewidziane w przepisach art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej warunki, zgodnie z którymi świadczenie zdrowotne musi być dokonywane przez osobę, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do ich udzielania oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, iż pojęcie "osoba wykonująca zawód medyczny" obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie "wykonywanie zawodu medycznego" należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Potwierdzeniem statusu optyka (optometrysty) jako zawodu medycznego jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537). Zawód optyka został ujęty w grupie 32 - Średni personel do spraw zdrowia, 325 - Inni średni personel do spraw zdrowia, kod zawodu 3253 - Optycy okularowi, 325301 - Optyk okularowy, natomiast optometrysty w grupie 22 - Specjaliści do spraw zdrowia, 228 - Inni specjaliści ochrony zdrowia, kod zawodu 2286 - Optometryści, 228601 - Optometrysta.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowana jest osobą fizyczną, czynnym podatnikiem VAT prowadzącym w ramach swojej działalności gospodarczej zakład optyczny. Przeważającą działalność stanowią usługi optyczne sklasyfikowane wg PKD 2007 do 86.90.E - pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana. Do dnia 31 grudnia 2010 r. zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi te zwolnione były od podatku zgodnie z poz. 9 załącznika nr 4 do ustawy "usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2)".

Świadczone przez Zainteresowaną usługi polegają przede wszystkim na badaniu wad wzroku. Usługa pomiaru wady wzroku polega na kilkustopniowym zbadaniu wady:

* Wywiad - jest to rozmowa, w czasie której gromadzone są wszelkie niezbędne wiadomości odnośnie obecnego stanu oczu pacjenta i zgłaszanych dolegliwości,

* Badanie ostrości wzroku - polega na rozpoznawaniu znaków, cyfr i liter różnej wielkości. Badanie przeprowadza się oddzielnie dla każdego oka. Celem badania jest ustalenie ostrości widzenia pacjenta w dotychczasowych okularach (jeśli je posiada) oraz bez zastosowania korekcji wzroku,

* Badanie za pomocą autorefraktokeratometra - badanie w pełni automatyczne, oddające trzy wykonane pomiary wady osobno na każdym oku. Autorefraktokeratometr wykorzystuje unikatową technologię pomiaru wady wzroku dzięki któremu, pomiar może być wykonywany równolegle w wielu punktach optycznych oka. Wynikiem jej zastosowania są powtarzalne i dokładne wyniki pomiarów,

* Badanie za pomocą elektronicznego foroptera - za pomocą którego wykonuje się badanie wady obuocznej i kontrolę pomiaru przy zastosowaniu różnych optotypów. Elektroniczny foropter oferuje udoskonaloną precyzję pomiaru. dzięki możliwości niezależnego ustawienia odległości między źrenicami dla prawego i lewego oka. Wyposażony jest w czujnik pozycji czoła pacjenta - niebieską diodę LED, która gaśnie w momencie, gdy przyjmie on optymalną pozycję do pomiaru.

* Badanie końcowe przy wykorzystaniu oprawy próbnej z soczewkami korygującymi, którego celem jest potwierdzenie prawidłowości dobrania korekcji wzroku oraz ustalenie ostrości widzenia z dobranymi podczas badania soczewkami korygującymi wzrok.

Przeprowadzone badania świadczone są na rzecz osób fizycznych.

Celem wykonywania pomiarów układu wzrokowego jest wykrywanie i diagnoza wady układu wzrokowego - nadwzroczność, krótkowzroczność, niezborność itp. W przypadku jakichkolwiek odstępstw od normy należy skorygować wadę poprzez dobór odpowiednich okularów, soczewek kontaktowych lub innych pomocy wzrokowych. Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczone przeze nią usługi badania wzroku służą profilaktyce zdrowia. Ich celem jest wykrycie wad wzroku i ich leczenie poprzez dobór odpowiednich szkieł korygujących.

Zainteresowana jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej świadczącym usługi polegające na zachowaniu zdrowia, wykrywające wady i choroby wzroku.

Mając na uwadze przedstawiony w złożonym wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w świetle powołanych przepisów, wykonywane przez Wnioskodawczynię usługi polegające na wywiadzie, badaniu ostrości wzroku, badaniu za pomocą autorefrakrtokeratometra, badaniu za pomocą elektronicznego foroptera oraz badaniu końcowym przy wykorzystaniu oprawy próbnej z soczewkami korygującymi w zakresie w jakim służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy.

W związku z powyższym odpowiedź na drugie pytanie stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.