ILPP2/443-1154/11-11/MN - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania zakupionych lub wyprodukowanych przez spółkę towarów oraz próbek towarów na potrzeby reklamy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1154/11-11/MN Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania zakupionych lub wyprodukowanych przez spółkę towarów oraz próbek towarów na potrzeby reklamy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania zakupionych lub wyprodukowanych przez Spółkę towarów (próbek) na potrzeby reklamy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. opodatkowania nieodpłatnego przekazania zakupionych lub wyprodukowanych przez Spółkę towarów (próbek) na potrzeby reklamy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) o oryginał pełnomocnictwa dla osoby występującej w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, doprecyzowanie opisu stanu faktycznego, własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z nowelizacją od dnia 1 kwietnia 2011 r. ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie polegającym na nadaniu nowego brzmienia art. 7 ust. 2 tej ustawy zachodzi konieczność poddania pod ocenę organu wydającego interpretację indywidualną następujących zdarzeń występujących w Spółce:

1.

W toku swojej działalności Spółka ponosi wydatki z tytułu zakupu artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu i biur, które to artykuły spożywcze są zużywane jako drobne poczęstunki dla klientów odwiedzających Spółkę, szkoleń klientów, podczas akcji promocyjnych, zużywane w trakcie narad pracowniczych, spotkań pracowników poszczególnych działów, w trakcie procesu sporządzania inwentury. Przy nabyciu tych towarów Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego.

2.

Spółka zakupuje usługi gastronomiczne w związku z pobytem pracowników Spółki na spotkaniach z kontrahentami w restauracjach. W trakcie tych spotkań w restauracjach spożywane są artykuły spożywcze, które zostają wyszczególnione na fakturze zakupu jako towar, niezależnie od usługi gastronomicznej. Tak więc bywa, że obok usługi gastronomicznej Spółka nabywa także towary, które są zużywane w trakcie pobytu w restauracji na potrzeby spotkania z kontrahentem.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż w związku z nabyciem towarów przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości.

3.

Spółka zakupuje drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty małej wartości i próbki. Wszystkie wspomniane w zdaniu poprzednim kategorie towarów Spółka wydaje nieodpłatnie swoim kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom. Przy nabyciu tych materiałów Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż drukowane materiały reklamowe i informacyjne zawierają logo oraz nadrukowane informacje o Spółce.

4.

Spółka kupuje pozostałe materiały reklamowe (nie będące drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy) i przekazuje je na cele reklamowe, to jest wydaje nieodpłatnie do salonów, kontrahentów.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż w związku z nabyciem towarów przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości.

5.

Spółka nabywa drobne przedmioty o charakterze upominków, nie posiadające logo Spółki i wydaje te upominki nieodpłatnie swoim kontrahentom, na przykład jako upominki świąteczne.

6.

Spółka nabywa towary i przekazuje je na cele osobiste pracownika Spółki, przy czym nie chodzi tutaj o towary, co do których istnieje wynikający z przepisów bhp obowiązek ich dostarczenia pracownikowi przez pracodawcę.

7.

Spółka swoje wyroby jak i zakupione towary zużywa na potrzeby remontów i własnych inwestycji.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż na potrzeby remontów i własnych inwestycji zużywa wytworzone przez siebie wyroby ceramiki sanitarnej oraz zakupione wyroby sanitarne (np. kabina prysznicowa).

8.

Spółka wydaje wyroby oraz zakupione towary na potrzeby reklamy oraz Spółka wydaje pojedyncze egzemplarze swoich produktów jako próbki.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż na potrzeby reklamy przekazuje wszystkie towary i wyroby znajdujące się w jego ofercie katalogowej. Ww. towary i wyroby Wnioskodawca przekazuje swoim kontrahentom. Zdaniem Wnioskodawcy, pojedynczy egzemplarz, np.: sedesu, bidetu, umywalki stanowi niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj i kategorię towarów i zachowuje skład, wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne towaru. Wydawane na potrzeby reklamy towary i wyroby Wnioskodawca wydaje w ilościach dostosowanych do liczby placówek handlowych i wielkości salonów ekspozycyjnych danego kontrahenta.

9.

Spółka w ramach akcji reklamowo-marketingowych wysyła do swoich klientów poza granicami Polski (na terytorium Unii Europejskiej oraz na terytoria poza Unią Europejską) m.in. wyroby, towary oraz tak zwane ekspozytory, przeznaczone na ekspozycję i reklamę.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż nie prowadzi ewidencji osób obdarowanych, w związku z czym nieznana jest wartość upominków przekazywanych jednej osobie. Prezenty przekazywane są o różnej wartości, do 10 zł, np.: ołówki, długopisy, kubki, notesy zawierające logo Spółki, jak również powyżej kwoty 10 zł z logo i bez logo. Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywane towary spełniają definicję próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stanie faktycznym nr 8 zakupione lub wyprodukowane przez Spółkę towary (przy których nabyciu lub wytworzeniu przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego) przekazywane nieodpłatnie na potrzeby reklamy Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem należnym oraz czy w tym stanie faktycznym pojedynczy wyrób (np. bidet czy umywalka wyprodukowany przez Spółkę) jest próbką w rozumieniu art. 7 ust. 7, a tym samym jego przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprecyzowanym w uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 października 2011 r., w stanie faktycznym nr 8 zakupione lub wyprodukowane przez Spółkę pojedyncze egzemplarze wyrobów ceramiki sanitarnej lub towarów sanitarnych, takich jak np.: umywalka, bidet, muszla, kabina prysznicowa - stanowią próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym ich nieodpłatne przekazanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Na mocy art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Warto w tym miejscu przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako "egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych".

Powyższy wyrok dotyczył wykładni art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EEC (Dz. Urz. UE L z 1977 r. Nr 145, poz. 1 z późn. zm.) - zdanie drugie - wyłączającego przekazanie próbek towarów i prezentów o małej wartości z opodatkowania podatkiem VAT.

Artykuł 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie uregulowany w art. 16 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) stanowi, iż wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Jednocześnie przy rozważeniu, czy określone czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią "przekazanie próbek towarów" należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności. W ramach przeprowadzenia takiej analizy istotne jest przeanalizowanie typów odbiorców, którzy otrzymują towary w charakterze próbek, jak również cech fizycznych przedmiotowych towarów.

Podkreślenia wymaga fakt, iż próbka reprezentuje cechy produktu gotowego, a zatem, aby mogła służyć jako przykład musi zachować wszystkie istotne cechy charakterystyczne substancji lub towarów, których dotyczy. Co do zasady przedmioty będące w stanie w całości zaspokoić potrzeby konsumenta związane z danym produktem nie można uważać za próbkę. Niemniej jednak w niektórych przypadkach produkt przekazywany jako próbka może służyć celom promocyjnym poprzez stworzenie nowego zwyczaju po stronie nabywców. Dodatkowo pojedynczy produkt może stanowić próbkę, jeśli wręczany jest w celu promowania np. segmentu produktów.

Istotna ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest także jego przyczyna, tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać. Jeżeli chodzi zatem o próbki, należy pamiętać, że ich podstawowym celem nie jest zaspokojenie potrzeb konsumenta końcowego. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka wydaje wyroby oraz zakupione towary na potrzeby reklamy oraz Spółka wydaje pojedyncze egzemplarze swoich produktów jako próbki. Zainteresowany wskazał ponadto, iż na potrzeby reklamy przekazuje wszystkie towary i wyroby znajdujące się w jego ofercie katalogowej. Ww. towary i wyroby Wnioskodawca przekazuje swoim kontrahentom. Zdaniem Wnioskodawcy, pojedynczy egzemplarz, np.: sedesu, bidetu, umywalki stanowi niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj i kategorię towarów i zachowuje skład, wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne towaru. Wydawane na potrzeby reklamy towary i wyroby Wnioskodawca wydaje w ilościach dostosowanych do liczby placówek handlowych i wielkości salonów ekspozycyjnych danego kontrahenta.

W konsekwencji, w sytuacji gdy wydawane próbki (wyroby oraz zakupione towary znajdujące się w ofercie katalogowej Spółki) będące przedmiotem wniosku nie mają charakteru handlowego oraz spełniają definicję próbki określoną w art. 7 ust. 7 ustawy - nieodpłatne ich przekazanie na potrzeby reklamy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 w związku z art. 7 ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W pozostałych zakresach dotyczących podatku od towarów i usług w dniu 14 listopada 2011 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia: Nr ILPP2/443-1154/11-4/MN, Nr ILPP2/443-1154/11 -5/MN, Nr ILPP2/443-1154/11-6/MN, Nr ILPP2/443-1154/11-7/MN, Nr ILPP2/443-1154/11 -8/MN, Nr ILPP2/443-1154/11-9/MN, Nr ILPP2/443-1154/11-10/MN, Nr ILPP2/443-1154/11 -12/MN. Tut. Organ informuje ponadto, iż w kwestiach dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl